IX Klucz Kominowy (Jan)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1940 |
| Rozformowanie | 1940 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | por. Robert Janota |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa kampania francuska 1940 | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
IX Klucz Kominowy (Jan) – polska jednostka lotnicza utworzona we Francji w maju 1940 w jako pododdział Polskich Sił Powietrznych.
Formowanie i działania
Jednostka stacjonowała w Angers z zadaniem powietrznej ochrony siedziby Polskiego Rządu na Uchodźstwie. Klucz został utworzony z wyznaczonych pilotów i personelu naziemnego bazy Lyon-Bron. W późniejszym terminie dołączył do nich plut. pil. Ludwik Lech. Klucz dysponował czterema samolotami Bloch MB.151. Od 4 czerwca Polacy pełnili stałą służbę alarmową, lecz mimo licznych startów nie doszło do walk z niemieckimi samolotami. 17 czerwca, dzień po rozpoczęciu przez Francję rozmów kapitulacyjnych, w południe klucz przeleciał do Nantes, a wieczorem tego samego dnia do La Rochelle. Nazajutrz kolejny rozkaz kierował go do Bordeaux. Następnie niemal cały personel klucza z lotniska wyjechał do portu, by po zaokrętowaniu się na polski statek SS Kmicic dopłynąć do Wielkiej Brytanii. Wyjątkiem byli Janota i mechanik kpr. Gerard Zygmunt, którzy z niejasnych przyczyn pozostali na lotnisku w Bordeaux.
Przez cały okres pełnienia służby klucz nie miał żadnego spotkania z nieprzyjacielem i nie uzyskał żadnego zestrzelenia ani nie poniósł żadnej straty własnej.
Żołnierze klucza
- Piloci[1]
- por. Robert Janota – dowódca
- sierż. Antoni Siudak
- por. Władysław Walendowski
- ppor. Edward Kowalski,
- plut. Marian Wędzik
- kpr. Stanisław Zięba
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gretzyngier: Polacy w obronie Wielkiej Brytanii. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007.
- Wacław Król: Polskie skrzydła nad Francją. Warszawa: Książka i Wiedza, 1986. ISBN 83-05-11473-2.
- Grzegorz Śliżewski: Polskie "kominy" we Francji w 1940 roku. [dostęp 2022-11-27]. (pol.).
- Janusz Zuziak: Wojsko Polskie we Francji. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2013. ISBN 978-83-7399-580-2.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
.svg)
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lotnictwo polskie w kampanii francuskiej (1940)