I Oficerski Baon Szkolny
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1941 |
| Rozformowanie | 1942 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Witold Wartha |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
I Oficerski Baon Szkolny – oddział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Historia baonu
Na podstawie rozkazu dowódcy I Korpusu L.dz. 26900/tjn. 3 Brygada Kadrowa Strzelców z dniem 20 grudnia 1941 roku została przemianowana na I Oficerski Baon Szkolny, który wszedł w skład Brygady Szkolnej[1]. W tym samym miesiącu baon liczył 434 oficerów, 39 podoficerów i 62 szeregowców[2].
10 kwietnia 1942 roku dowódca Brygady Szkolnej przydzielił do I Oficerskiego Baonu Szkolnego pod względem gospodarczym:
- Szkołę Podchorążych Artylerii (przejściowo, z dniem 14 kwietnia),
- Sekcję Studiów Ogólnych Brygady Szkolnej i Szkołę Gazową (z dniem 19 kwietnia),
- Oficerską Kompanię Zaporową Saperów (z dniem 24 kwietnia)[3].
Organizacja
Organizacja I Oficerskiego Baonu Szkolnego[2]
- dowództwo baonu
- poczet dowódcy baonu
- drużyna sanitarna[a]
- patrol regulacji ruchu
- kapelan
- zgrupowanie oficerów sztabowych[4]
- kompania dowodzenia
- 1 kompania strzelecka (b. 7 Batalion Kadrowy Strzelców[5])
- 2 kompania strzelecka (b. 8 Batalion Kadrowy Strzelców)
- 2 kompania strzelecka (b. 8 Batalion Kadrowy Strzelców)
Obsada personalna
- Dowództwo
- dowódca baonu – płk dypl. piech. Witold Wartha
- zastępca dowódcy baonu – płk piech. Józef Kobyłecki
- oficer taktyczny – ppłk dypl. Gustaw Łowczowski
- naczelny lekarz – mjr lek. rez. Leon Michnowski (od 5 III 1942[6])
- komendant zgrupowania oficerów sztabowych – płk dypl. piech. Zygmunt Grabowski (od 1 V 1942[7])
- oficer oświatowy – mjr geogr. Władysław Benoit[8]
- kompania dowodzenia
- dowódca kompanii – ppłk piech. Józef Mordarski[9]
- zastępca dowódcy kompanii – mjr kaw. Zenon Jan Słowiński[d]
- dowódca plutonu łączności – kpt. łączn. Franciszek Czarnecki (od 23 II 1942[11])
- dowódca plutonu gospodarczego – mjr Zygmunt Marszałek[12]
- zastępca dowódcy plutonu gospodarczego – kpt. piech. Aleksander Pstrocki (od 19 II 1942[13])
- 1 kompania strzelecka
- dowódca kompanii – ppłk piech. Stanisław III Stankiewicz
- 2 kompania strzelecka
- dowódca kompanii – ppłk piech. Franciszek Targowski (20 XII 1941 – 8 I 1942[14])
- dowódca kompanii – ppłk dypl. piech. Wacław Kobyliński (29 I[15] – 11 II 1942 → Dowództwo Brygady Szkolnej[16])
- dowódca kompanii – ppłk piech. Zygmunt Gromadzki (od 5 V 1942[17])
- 3 kompania strzelecka
- dowódca kompanii – ppłk dypl. piech. Alojzy Mazurkiewicz
- Oficerowie na stanowiskach poza baonem
- oficer placu Dunfermline – płk kaw. Stefan Chomicz (od 1 V 1942[4])
- oficer placu Kirkcaldy – płk kaw. Edmund Heldut-Tarnasiewicz (od 1 V 1942[4])
- oficer placu Auchtermuchty – mjr tab. Stanisław Rzewiński (od 1 V 1942[4])
- oficer placu Cowdenbeath – mjr piech. Stanisław Adolf Fruziński (1 V 1942[18])
- oficer placu Kinghorn–Burntisland – mjr kaw. Marian Staniszewski (od 1 V 1942[4])
- oficer placu Kinross – mjr kaw. Tadeusz Bernard Mikołajczyk[e] (od 1 V 1942[7])
- komendant Chóru WP – mjr tab. Ludwik Skibiński-Orliński
- kierownik Filii Magazynu w Lochgelly Centrali Zaopatrzenia Materiałowego – mjr piech. Feliks Ankerstein (od 19 V 1942[20])
- mjr piech. Stanisław Gustowski
Uwagi
- ↑ W rozkazach dziennych baonu używano także określenia „pluton sanitarny”.
- ↑ W rozkazach dziennych baonu używano określenia „pluton moździerzy”.
- ↑ W rozkazach dziennych baonu używano określenia „pluton pionierów”.
- ↑ Mjr kaw. Zenon Jan Słowiński (ur. 1 listopada 1898 roku) był odznaczony Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi. W 1939 roku pełnił służbę w 6 puł. w Stanisławowie na stanowisku II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)[10].
- ↑ Mjr kaw. Tadeusz Bernard Mikołajczyk (ur. 20 sierpnia 1893 roku) był odznaczony Krzyżem Walecznych (dwukrotnie) oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. W marcu 1939 roku był rejonowym inspektorem koni w Kowlu[19].
Przypisy
- ↑ Kronika ↓, s. 48.
- ↑ a b Kronika ↓, s. 50.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 84.
- ↑ a b c d e Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 86.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 23.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 48, 56, 74, od 12 do 21 marca równocześnie pełnił obowiązki naczelnego lekarza Brygady Szkolnej.
- ↑ a b Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 87.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 41.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 90.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 132, 692.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 46.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 93.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 40.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 4, odkomenderowany do II Ofic. Baonu Szkol. na stanowisko komendanta kursu dowódców baonów.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 17.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 24.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 91.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 86, 91 dowódca Brygady Szkolnej anulował wyznaczenie mjr. Fruzińskiego na stanowisko oficera placu Cowdenbeath, a dowódca I Ofic. Baonu Szkol. przydzielił go 7 maja do 3 kompanii strzeleckiej.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130.
- ↑ Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 97, odkomenderowany z 2 kompanii strzeleckiej.
Bibliografia
- Kronika 3 Kadrowej Brygady Strzelców 1940–1941 i I Oficerskiego Batalionu Szkolnego 1941–1942.
- Rozkazy dzienne. I Oficerski Baon Szkolny, 1942.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).