I Rzeczpospolita
I Rzeczpospolita, Rzeczpospolita szlachecka – umowna nazwa federacyjnego państwa złożonego z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, stosowana dla okresu od połowy XV wieku, czyli od stworzenia podstaw demokracji szlacheckiej, poprzez okres istnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów do III rozbioru, tj. do likwidacji państwa w 1795 roku[1].
Pierwszy udokumentowany przykład użycia terminu Rzeczpospolita dla określenia państwa polskiego znajduje się w akcie wierności Maćka Borkowica złożonym królowi Kazimierzowi Wielkiemu 16 lutego 1358 roku w Sieradzu.
Nawiązanie do I Rzeczypospolitej znajduje się w preambule Konstytucji z 1997 r.:
...nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej...[2]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ J. Bardach, B. Leśnodorski, M. Pietrzak, Historia ustroju i prawa polskiego, wyd. LexisNexis, Warszawa 2003, s. 13.
- ↑ Tekst Konstytucji na stronie sejm.gov.pl.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Bogomolov.PL, Licencja: CC BY-SA 3.0
Reczpospolita Obojga Narodów (1619) w porównaniu z aktualnymi granicami krajów (napisy polskie)
Legenda mapy:
1 - Korona,
2 - Prusy - Lenno Królestwa Polskiego,
3 - Wielkie Księstwo Litewskie,
4 - Liwlandia - posiadłość Korony i Litwy,
5 - Kurlandia - Lenno Rzeczypospolitej