I liga polska w rugby (1971/1972)

I liga 1971/1972
19711972/1973
Szczegóły turnieju
Termin

29 sierpnia 1971 – 25 czerwca 1972

Liczba drużyn

6

Gold medal blank.svg I miejsce

AZS AWF Warszawa (5. tytuł)

Silver medal blank.svg II miejsce

Lechia Gdańsk

Bronze medal blank.svg III miejsce

Skra Warszawa

Decrease2.svg II liga

Orzeł Warszawa, Czarni Bytom

Strona internetowa

I liga polska w rugby (1971/1972) – szesnasty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce Lechia Gdańsk, a trzecie Skra Warszawa.

Uczestnicy rozgrywek

Do rozgrywek grupy silniejszej I ligi w tym sezonie zostało zakwalifikowanych 6 najlepszych drużyn w rozgrywkach poprzedniego sezonu: Polonia Poznań, Lechia Gdańsk, AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa, Czarni Bytom i Orzeł Warszawa[1][2].

Przebieg rozgrywek

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, dwukrotnie mecz i rewanż. Dwie najsłabsze drużyny miały w kolejnym sezonie spaść do grupy słabszej[3].

Wyniki spotkań[3]:

Polonia PoznańLechia GdańskAZS AWF WarszawaSkra WarszawaCzarni BytomOrzeł Warszawa
Polonia Poznań8:129:103:113:66:36:69:019:619:316:0
Lechia Gdańsk3:012:1013:813:203:513:63:624:627:149:0 (wo)
AZS AWF Warszawa8:323:76:1234:63:04:49:0 (wo)26:932:822:9
Skra Warszawa8:89:817:178:139:814:1020:67:136:013:13
Czarni Bytom6:50:233:514:243:1112:273:817:1020:139:0 (wo)
Orzeł Warszawa6:2112:150:196:433:9brak danych8:226:200:66:11

Tabela końcowa[4] (na czerwono wiersze z drużynami, które spadały do słabszej grupy – późniejszej II ligi):

PozycjaDrużynaPunkty razemBilans punktów
1AZS AWF Warszawa51299:131
2Lechia Gdańsk51278:180
3Skra Warszawa43195:165
4Polonia Poznań38198:144
5Czarni Bytom35150:246
6Orzeł Warszawa19107:361

Słabsza grupa (II liga)

Równolegle z rozgrywkami grupy silniejszej rywalizowały drużyny w grupie słabszej (od kolejnego sezonu nazwanej II ligą)[2]. Przystąpiły do nich cztery słabsze drużyny I ligi z poprzedniego sezonu (Spójnia Gdańsk, Budowlani Łódź, Posnania Poznań, Ogniwo Sopot), uzupełnione o nowy klub Mazovia Mińsk Mazowiecki. W toku sezonu Spójnia Gdańsk przekazała sekcję rugby Bałtykowi Gdynia i drużyna kończyła rozgrywki już pod nowym szyldem[5][2].

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, dwukrotnie mecz i rewanż. Dwie najlepsze drużyny miały w kolejnym sezonie awansować do I ligi[6].

Końcowa klasyfikacja grupy słabszej[7] (na zielono wiersze z drużynami, które awansowały do I ligi):

PozycjaDrużyna
1Budowlani Łódź
2Bałtyk Gdynia
3Posnania Poznań
4Ogniwo Sopot
5Mazovia Mińsk Mazowiecki

Inne rozgrywki

W rozgrywanych w tym sezonie mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosła drużyna Budowlani Łódź[8].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
  • Historia rugby w Polsce. pzrugby.pl. [dostęp 2019-06-17].

Linki zewnętrzne


Media użyte na tej stronie

Gold medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal
Silver medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal
Bronze medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal
Decrease2.svg
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.