I liga polska w rugby (1980/1981)

I liga 1980/1981
1979/19801981/1982
Szczegóły turnieju
Termin

24 sierpnia 1980 – 10 czerwca 1981

Liczba drużyn

8

Gold medal blank.svg I miejsce

AZS AWF Warszawa (10. tytuł)

Silver medal blank.svg II miejsce

Skra Warszawa

Bronze medal blank.svg III miejsce

Lechia Gdańsk

Strona internetowa

I liga polska w rugby (1980/1981) – dwudziesty piąty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce zajęła Skra Warszawa, a trzecie Lechia Gdańsk.

Uczestnicy rozgrywek

W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło osiem drużyn. Było wśród nich siedem najlepszych drużyn poprzedniego sezonu: AZS AWF Warszawa, Polonia Poznań, Skra Warszawa, Budowlani Łódź, Orkan Sochaczew, Budowlani Lublin i Lechia Gdańsk oraz drużyna, która awansowała z II ligi – Posnania Poznań[1].

Przebieg rozgrywek

Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna, każdy z każdym, mecz i rewanż. Najsłabsza drużyna spadała do II ligi, a przedostatnia grała mecz barażowy o prawo gry w I lidze w kolejnym sezonie z drugą drużyną II ligi[2].

Wyniki spotkań[3]:

AZS AWF WarszawaPolonia PoznańSkra WarszawaBudowlani ŁódźOrkan SochaczewBudowlani LublinLechia GdańskPosnania Poznań
AZS AWF Warszawa–28:356:062:1260:938:039:129:0 (wo)
Polonia Poznań3:52–12:1012:915:314:340:9 (wo)31:0
Skra Warszawa6:1321:15–22:625:1260:137:332:8
Budowlani Łódź11:406:710:12–19:107:39:2248:0
Orkan Sochaczew0:629:0 (wo)14:1412:6–36:1317:1328:7
Budowlani Lublin6:339:0 (wo)16:229:138:12–3:1314:0
Lechia Gdańsk6:199:0 (wo)17:835:1015:610:15–9:0 (wo)
Posnania Poznań9:238:1612:2910:239:1413:277:18–

Tabela końcowa (na czerwono wiersz z drużyną, która miała spaść do II ligi, a na żółto z drużyną, która miała zagrać w barażu o utrzymanie w I lidze)[4]:

PozycjaDrużynaPunkty razemBilans punktów
1AZS AWF Warszawa42[a]534:77
2Skra Warszawa33268:207
3Lechia Gdańsk33182:149
4Orkan Sochaczew31191:257
5Budowlani Łódź24189:256
6Budowlani Lublin24170:271
7Polonia Poznań22128:207
8Posnania Poznań1283:327

Ostatecznie do drugiej ligi nie spadła żadna drużyna i nie odbył się baraż – na zakończenie sezonu sekcja rugby Polonii Poznań połączyła się z Posnanią i ta ostatnia pozostała w I lidze[5].

II liga

Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Zagrało tam siedem drużyn. Do rozgrywek nie przystąpił zlikwidowany przed sezonem zespół rugby Bałtyku Gdynia, z kolei powróciła do rozgrywek Juvenia Kraków. W ciągu sezonu wycofały się Brda Rytel i druga drużyna Budowlanych Łódź[6]. Rozgrywki toczyły się w systemie jesień–wiosna. Drużyny podzielono na dwie grupy: północną i południową. W grupie północnej drużyny grały każdy z każdym, mecz i rewanż. W grupie południowej rozgrywki odbywały się systemem turniejowym (w każdym turnieju drużyny grały każdy z każdym), przy czym odbyły się tylko trzy turnieje jesienne, a odwołano trzy turnieje wiosenne. Na zakończenie sezonu zwycięzcy obu grup rozegrali mecz finałowy. Obie drużyny uczestniczące w nim awansowały do I ligi[7].

Końcowa klasyfikacja w grupach II ligi (na żółto wiersz z drużynami, które awansowały do finału ligi)[7]:

Grupa północnaGrupa południowa
PozycjaDrużynaPozycjaDrużyna
1Ogniwo Sopot1Czarni Bytom
2Lechia II Gdańsk2Juvenia Kraków
3Budowlani Olsztyn3Budowlani II Łódź

W finale ligi Czarni Bytom pokonali Ogniwo Sopot 17:6[8].

Inne rozgrywki

W finale Pucharu Polski AZS AWF Warszawa pokonał Budowlanych Łódź 34:3[9]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosła Skra Warszawa[10].

Nagrody

W 1981 po raz pierwszy Polski Związek Rugby przyznał nagrody dla najlepszego zawodnika i trenera. Najlepszym zawodnikiem został Jerzy Milart, a trenerem Ryszard Wiejski[11].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Źródło podaje liczbę 45 punktów, jednak przy 14 rozegranych meczach i 3 punktach możliwych do zdobycia za zwycięstwo maksymalna liczba punktów do uzyskania jest mniejsza niż 45. Przeliczenie wyników w sezonie daje 42 punkty (14 zwycięstw).

Przypisy

  1. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 465, 466-476, 815.
  2. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 466.
  3. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 466–476.
  4. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 476.
  5. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 465, 490, 816.
  6. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 177, 186, 816–818.
  7. ↑ a b Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 816–818.
  8. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 818.
  9. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 924.
  10. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 919.
  11. ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.

Bibliografia

  • Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.

Linki zewnętrzne


Ekstraliga polska w rugby union

Media użyte na tej stronie