I liga polska w rugby (1991)
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin | 7 kwietnia 1991 – 26 października 1991 | ||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn | 8 | ||
 I miejsce | Ogniwo Sopot (4. tytuł) | ||
 II miejsce | |||
 III miejsce | |||
 II liga | |||
| Strona internetowa | |||
I liga polska w rugby (1991) – trzydziesty piąty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Budowlani Lublin.
Uczestnicy rozgrywek
W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło osiem drużyn. Było wśród nich siedem zespołów występujących na tym poziomie w poprzednim sezonie: Ogniwo Sopot, Budowlani Lublin, Budowlani Łódź, AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa, Lechia Gdańsk i Orkan Sochaczew, oraz drużyna, która w poprzednim sezonie wygrała II ligę – VIS Siedlce. Po rozegraniu pierwszej rundy z rozgrywek wycofał się Orkan Sochaczew. W ciągu sezonu zmienił się szyld sekcji rugby z Siedlec: w miejsce VIS Siedlce pojawił się MOSiR Siedlce[1].
Przebieg rozgrywek
Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień, każdy z każdym, mecz i rewanż. Ostatnia drużyna spadała automatycznie do II ligi, a przedostatnia miała grać baraż o utrzymanie w I lidze z drugim zespołem II ligi. Ponieważ w ciągu sezonu wycofał się Orkan Sochaczew, nie został sklasyfikowany (a wyników meczów z jego udziałem nie uwzględniono w tabeli) i spadł do II ligi jako ostatnia drużyna[2].
Wyniki spotkań[3]:
| Ogniwo Sopot | Budowlani Lublin | Budowlani Łódź | AZS AWF Warszawa | Skra Warszawa | Lechia Gdańsk | Orkan Sochaczew | VIS/MOSiR Siedlce | |
| Ogniwo Sopot | – | 38:3 | 10:6 | 27:6 | 76:0 | 3:3 | – | 76:0 |
| Budowlani Lublin | 9:25 | – | 43:3 | 32:3 | 63:0 | 12:31 | 65:7 | 40:0 |
| Budowlani Łódź | 0:41 | 27:12 | – | 0:10 | 63:9 | 14:33 | – | 29:8 |
| AZS AWF Warszawa | 0:24 | 41:4 | 20:18 | – | 26:8 | 10:28 | 41:13 | 44:0 |
| Skra Warszawa | 0:44 | 9:26 | 39:20 | 19:27 | – | 12:16 | – | 42:3 |
| Lechia Gdańsk | 4:24 | 4:7 | 17:21 | 20:6 | 55:16 | – | 9:0 (wo) | – |
| Orkan Sochaczew | 3:74 | – | 3:32 | – | 6:37 | – | – | – |
| VIS/MOSiR Siedlce | 0:62 | 3:46 | 6:56 | 6:3 | 6:26 | 9:52, 0:9 (wo) | 54:0 | – |
Tabela końcowa (na żółto wiersz z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie się w I lidze)[4]:
| Pozycja | Drużyna | Punkty razem | Bilans punktów |
|---|---|---|---|
| 1 | Ogniwo Sopot | 35 | 456:31 |
| 2 | Lechia Gdańsk | 31 | 272:134 |
| 3 | Budowlani Lublin | 26 | 297:184 |
| 4 | Budowlani Łódź | 24 | 257:254 |
| 5 | AZS AWF Warszawa | 22 | 196:186 |
| 6 | Skra Warszawa | 20 | 180:425 |
| 7 | VIS/MOSiR Siedlce | 13 | 41:485 |
II liga
Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Wzięło w niej udział pięć drużyn. Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, każdy z każdym mecz i rewanż. Do I ligi awansował zwycięzca rozgrywek, a druga drużyna miała rozegrać baraż o awans do I ligi z przedostatnią drużyną z I ligi[5].
Końcowa tabela II ligi (na zielono wiersz z drużyną, która zdobyła awans do I ligi, a na żółto z drużyną, która uzyskała prawo do gry w barażu)[6]:
| Pozycja | Drużyna |
|---|---|
| 1 | Posnania Poznań |
| 2 | Czarni Bytom |
| 3 | AZS Katowice |
| 4 | Legionovia Legionowo |
| 5 | Bobrek Karb Bytom |
Baraż o I ligę
W barażu rozegranym pomiędzy siódmym zespołem I ligi i drugim zespołem II ligi, prawo gry w kolejnym sezonie w I lidze obronił MOSiR Siedlce, który pokonał Czarnych Bytom 17:9[7].
Inne rozgrywki
W finale Pucharu Polski Ogniwo Sopot pokonało Budowlanych Lublin 34:13[8]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odnieśli Budowlani Łódź[9], a wśród kadetów Ogniwo Sopot[10].
Nagrody
Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Stanisław Więciorek, a trenerem Maciej Powała-Niedźwiecki[11].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 197, 604, 605–615, 848.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 605, 615.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 605–614.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 615.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 849.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 850.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 927.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 924.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 920.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 921.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.
Bibliografia
- Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Icon representing a decrease, consisting of a red-colored, down-pointing triangle.