I liga polska w rugby (1992)

I liga 1992

1991 1993
Szczegóły turnieju
Termin	29 marca 1992 – 25 października 1992
Liczba drużyn	8
I miejsce	Ogniwo Sopot (5. tytuł)
II miejsce	Budowlani Lublin
III miejsce	Budowlani Łódź
II liga	Skra Warszawa, MOSiR Siedlce
Strona internetowa

I liga polska w rugby (1992) – trzydziesty szósty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęli Budowlani Lublin, a trzecie Budowlani Łódź.

Uczestnicy rozgrywek

W rozgrywkach I ligi w tym sezonie miało uczestniczyć osiem drużyn. Było wśród nich siedem zespołów występujących na tym poziomie w poprzednim sezonie: Ogniwo Sopot, Lechia Gdańsk, Budowlani Lublin, Budowlani Łódź, AZS AWF Warszawa, Skra Warszawa i MOSiR Siedlce oraz drużyna, która w poprzednim sezonie wygrała II ligę – Posnania Poznań. Do rozgrywek nie przystąpiła jednak Skra Warszawa, gdzie na kilka lat zawieszono sekcję rugby, i ostatecznie odbyły się w siedmiozespołowym składzie^[1].

Przebieg rozgrywek

Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień, w dwóch fazach. W pierwszej fazie zaplanowano cztery dwumecze, których zestawienie ustalono na podstawie rankingu drużyn z poprzedniego sezonu. W drugiej fazie odbywały się rozgrywki w dwóch grupach: zwycięzcy dwumeczy awansowali do grupy walczącej o miejsca 1–4, a przegrani do grupy walczącej o miejsca 5–8. W grupach mecze odbywały się systemem każdy z każdym, dwukrotnie mecz i rewanż (cztery rundy). Z powodu wycofania się Skry Warszawa, nie odbył się jeden z dwumeczy (a do lepszej grupy automatycznie awansowali Budowlani Lublin), a w słabszej grupie znalazły się tylko 3 zespoły^[2].

Pierwsza faza

Wyniki spotkań^[3]:

• AZS AWF Warszawa – Budowlani Łódź 22:9
• Ogniwo Sopot – Posnania Poznań 9:0 (wo)
• Lechia Gdańsk – MOSiR Siedlce 82:0
• Budowlani Łódź – AZS AWF Warszawa 31:3
• MOSiR Siedlce – Lechia Gdańsk 16:16
• Ogniwo Sopot – Posnania Poznań 76:0

Druga faza

O miejsca 1–4

Wyniki spotkań^[4]:

Tabela końcowa^[5]:

O miejsca 5–7

Wyniki spotkań^[6]:

Tabela końcowa (na czerwono wiersz z drużyną, która spadła z I ligi, a na żółto z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie się w I lidze)^[7]:

II liga

Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Wzięło w niej udział osiem drużyn. Zadebiutowały zespoły Lotnik Pruszcz Gdański i ROC Poznań, natomiast nie przystąpił do rozgrywek Bobrek Karb Bytom, wycofała się w toku sezonu drużyna AZS Katowice (w obu klubach rozwiązano drużyny), a drużyna z Legionowa wystąpiła pod nazwą Legion Legionowo. Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, w dwóch grupach (północnej i południowej). Jednak z uwagi na dużą liczbę niedobytych spotkań oraz formalnymi uchybieniami Polski Związek Rugby zweryfikował mecze drugoligowe w tym sezonie jako mecze towarzyskie i nie opublikował oficjalnych wyników tego poziomu rozgrywek. Jednocześnie zakwalifikował drużynę Orkan Sochaczew do zagrania w barażu o udział w I lidze^[8].

Baraż o I ligę

W barażu rozegranym pomiędzy szóstym zespołem I ligi i zespołem z II ligi, prawo gry w kolejnym sezonie w I lidze obroniła Posnania Poznań, która pokonała Orkan Sochaczew 42:6^[9].

Inne rozgrywki

W finale Pucharu Polski Budowlanych Łódź pokonali Ogniwo Sopot 14:7^[10]. W mistrzostwach Polski juniorów oraz kadetów zwycięstwo odniosły drużyny Ogniwa Sopot^[11].

Nagrody

Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Stanisław Więciorek, a trenerem Maciej Powała-Niedźwiecki^[12].

Zobacz też

• Ekstraliga polska w rugby union
• Rugby union

Przypisy

Bibliografia

• Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.

Linki zewnętrzne

• Polski Związek Rugby (organizator rozgrywek)