I oblężenie Louisbourga

I oblężenie Louisbourga
Wojna króla Jerzego
Ilustracja
"Zdobycie Louisburga" (The Capture of Louisburg) pędzla Petera Monamy'ego
Czas

11 maja - 26 czerwca 1745

Miejsce

Twierdza Louisbourg

Terytorium

Nowa Szkocja, Kanada

Wynik

zwycięstwo brytyjskie

Strony konfliktu
Milicja z Nowej Anglii
Wielka Brytania
Francja
Dowódcy
William Pepperrell
Peter Warren
Louis Duchambon
Pierre Morpain
Siły
4200 milicji, marynarzy i piechoty morskiej
90 okrętów i jednostek pływających
900 żołnierzy i piechoty morskiej
900 milicji
Straty
100 zabitych lub rannych
900 zmarło od chorób
50 zabitych lub rannych
300 zmarło od chorób
1400 jeńców
Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
45°55′17″N 59°58′13″W/45,921389 -59,970278

Pierwsze oblężenie Louisbourga – oblężenie i bitwa pod twierdzą Louisbourg w Nowej Szkocji. Bitwa była częścią długiego konfliktu o dominację w Ameryce Północnej. Konflikt z 1745 często nazywany jest „Wojną Amatorską”, gdyż cała armia brytyjska składała się z ochotniczej milicji z Nowej Anglii.

Celem Nowoanglików było opanowanie twierdzy Louisbourg, która w tamtym okresie była jedynym portem na Nowej Szkocji oraz przejęcie kontroli nad żeglugą po północno-zachodniej części Oceanu Atlantyckiego. Ważnym powodem wojny była także próba objęcia kontroli nad bogatymi łowiskami nowofundlandzkimi.

Cztery tysiące milicji z Nowej Anglii zostało 11 maja wysadzone na brzeg nieopodal twierdzy. Brytyjczycy od razu rozpoczęli przygotowania do oblężenia. Jako że działa twierdzy kontrolowały wejście do portu, flota musiała pozostać w pewnej odległości, patrolując przybrzeżne wody. Pierwszym celem ataku brytyjskiego była bateria artylerii zwana Baterią Królewską, znajdująca się w bastionie poza twierdzą. Po odniesieniu wysokich strat, Brytyjczycy opanowali tę baterię. Wycofujący się Francuzi nie zdołali zniszczyć dział, ograniczając się do ich zagwożdżenia. Pozostawili też duże zapasu prochu i amunicji. Brytyjczycy z łatwością przywrócili działa do użyteczności i rozpoczęli silny ostrzał twierdzy. Dwie pozostałe baterie francuskie na wyspie i brama Dauphin wytrzymały wielotygodniowe oblężenie, stale zachowując kontrolę nad wejściem do portu. Głównym problemem obleganych było zmęczenie i wyczerpywanie się zapasów. Wysłany z Francji jeszcze w kwietniu olbrzymi okręt Vilagante, z ponad pięćsetosobową załogą, został przechwycony przez Brytyjczyków u wejścia do portu.

6 czerwca Brytyjczycy usiłowali szturmem zdobyć kolejny - położony na wyspie - bastion, lecz po odniesieniu wielkich strat musieli odstąpić. Od tego momentu zaniechali szturmów, nękając Francuzów ciągłym ostrzałem artyleryjskim. Ostatecznie dokonano wyłomów w murach twierdzy, a Francuzi straciwszy nadzieję na odsiecz, czy choćby otrzymanie zapasów, poddali twierdzę 26 czerwca. Brytyjczycy okupowali ją przez dwa lata, po czym została zwrócona Francji na mocy układu pokojowego (Pokój w Akwizgranie (1748)) z roku 1748. Zrzeczenie się Louisburga było bezpośrednią przyczyną budowy portu w Halifaksie przez Brytyjczyków.

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Legenda miejsce bitwy.svg
Symbol miejsca bitwy do legendy mapy
Louisbourg assiegee en 1745.jpg
Attack on Louisbourg in 1745.
Relief map of Canada.png
Autor: Nzeemin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief map of Canada.
  • Projection: Lambert Conformal Conic Projection
    • lon0 = -27°
    • lat0 = 69°
    • lat1 = 51°
    • lat2 = 45°
  • Projection/coords for GMT: -Jl-95/49/49/77/1:29350000 -R-121.36/38.29/-11.5/63.0r