Iain Macleod
 Iain Macleod prowadzący kampanię wyborczą w mieście York (1970) | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 lipca 1970 |
| Kanclerz skarbu | |
| Okres | od 20 czerwca 1970 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kanclerz skarbu w brytyjskim gabinecie cieni | |
| Okres | od 11 listopada 1965 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Izby Gmin | |
| Okres | od 9 października 1961 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kanclerz Księstwa Lancaster | |
| Okres | od 9 października 1961 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Brytyjskiej Partii Konserwatywnej | |
| Okres | od 9 października 1961 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister kolonii Wielkiej Brytanii | |
| Okres | od 14 października 1959 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister pracy Wielkiej Brytanii | |
| Okres | od 20 grudnia 1955 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister zdrowia Wielkiej Brytanii | |
| Okres | od 7 maja 1952 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | Robin Turton(ang.) |
| Deputowany do brytyjskiej Izby Gmin z okręgu Enfield West | |
| Okres | od 23 lutego 1950 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Iain Norman Macleod (ur. 11 listopada 1913 w Skipton, zm. 20 lipca 1970 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthony’ego Edena, Harolda Macmillana i Edwarda Heatha.
Wykształcenie odebrał w Ermysted's Grammar School w Skipton oraz w Fettes College w Edynburgu. Studiował historię w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. Macleod grywał w brydża - w 1937 r. wygrał Gold Cup. Napisał również książkę Bridge is an Easy Game. Podczas II wojny światowej został przydzielony do pułku księcia Wellington i brał udział w kampanii francuskiej 1940 r., gdzie został ranny w udo. W 1944 r. brał udział w lądowaniu w Normandii jako zastępca asystenta generalnego kwatermistrza 50 dywizji Northumbrii. W walkach na kontynencie brał udział do listopada 1944 r. Wojnę zakończył w stopniu majora.
W 1945 r. bez powodzenia startował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Western Isles. W 1946 r. rozpoczął pracę w parlamentarnym sekretariacie Partii Konserwatywnej, szybko przekształconego w Conservative Research Department. W 1950 r. wygrał wybory w okręgu Enfield West i zasiadł w Izbie Gmin. Początkowo nie otrzymał żadnego stanowiska w administracji rządowej, ale w marcu 1952 r. zwrócił na siebie uwagę premiera Churchilla podczas debaty z Aneurinem Bevanem na temat służby zdrowia. 7 maja tego roku Macleod otrzymał stanowisko ministra zdrowia.
Kiedy premierem został w 1955 r. Anthony Eden Macleod otrzymał stanowisko ministra pracy i służby narodowej, które piastował do 1959 r., kiedy to Harold Macmillan powierzył mu stanowisko ministra kolonii. Za jego kandencji niepodległość uzyskało wiele brytyjskich kolonii - Nigeria, Somali Brytyjskie, Tanzania, Sierra Leone, Kuwejt i Kamerun. Macleod dał się również poznać jako przeciwnik kary śmierci oraz zwolennik legalizacji aborcji i kontaktów homoseksualnych. W 1961 r. został Kanclerzem Księstwa Lancaster, przewodniczącym Izby Gmin oraz przewodniczącym Partii Konserwatywnej.
Po rezygnacji Macmillana w 1963 r. Macleod poparł kandydaturę Raba Butlera na lidera konserwatystów. Zwycięzcą został jednak Alec Douglas-Home. Macleod odmówił wstąpienia do jego gabinetu, jednak kiedy Partia Konserwatywna przeszła do opozycji po wyborach 1964 r. wstąpił do gabinetu cieni byłego premiera. W 1965 r. poparł kandydaturę Edwarda Heatha na lidera Partii Konserwatywnej. W latach 1963-1965 był redaktorem Spectatora. W 1965 r. został Kanclerzem Skarbu w konserwatywnym gabinecie cieni.
W 1970 r. Partia Konserwatywna wygrała wybory parlamentarne i Macleod został Kanclerzem Skarbu w rządzie Heatha. 7 lipca trafił do szpitala w wyniku zapalenia wyrostka robaczkowego. 18 lipca został wypisany ze szpitala, ale 20 lipca o 10:30, w swoim biurze przy 11 Downing Street, doznał zawału serca i zmarł o 11:35.
Był żonaty z Evelyn Mason, którą poślubił 25 stycznia 1941 r. Jego córka, Diana Heimann, kandydowała z ramienia Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa w wyborach parlamentarnych w okręgu Banbury w 2005 r.
Linki zewnętrzne
- Bambooweb: Iain Macleod. bambooweb.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-06)].
- Iain Macleod w bazie Notable Names Database (ang.)
| W latach 1919-1968 |
|
|---|---|
| Po 1988 |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
Media użyte na tej stronie
The portcullis design is recorded as the work of Charles Barry in 1834 and is used on many Royal commissions such as on the Great Bell ("Big Ben").
As well as wide use of the portcullis design with varied supporting emblems, this specific version with the crown has been used by HM Customs and Excise "for some centuries."
There was a formal grant to both Houses of Parliament by Queen Elizabeth II in 1996. A grant for official use is not a claim of copyright. It is not possible to retrospectively claim copyright of an emblem or logo where publication and usage dates back more than two centuries.
This information is based on House of Commons Information Office paper "The Portcullis", published in 2010.Autor:
- Iain_Macleod.jpg: Johnlp
- derivative work: Crisco 1492
UK Conservative politician Iain Macleod campaigning at York in the General Election of 1970. The Conservatives won the election and Macleod was appointed Chancellor of the Exchequer, but died suddenly only a few weeks after taking office.
British Conservative leader Edward Heath at the Pentagon
Mr. Anthony Eden on arrival at Rockcliffe Airport, Ottawa,