Iain Macleod

Iain Norman Macleod
Ilustracja
Iain Macleod prowadzący kampanię wyborczą w mieście York (1970)
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1913
Skipton

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1970
City of Westminster, Londyn

Kanclerz skarbu
Okres

od 20 czerwca 1970
do 20 lipca 1970

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Roy Jenkins

Następca

Anthony Barber

Kanclerz skarbu
w brytyjskim gabinecie cieni
Okres

od 11 listopada 1965
do 20 czerwca 1970

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Edward Heath

Następca

Roy Jenkins

Przewodniczący Izby Gmin
Okres

od 9 października 1961
do 20 października 1963

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Rab Butler

Następca

Selwyn Lloyd

Kanclerz Księstwa Lancaster
Okres

od 9 października 1961
do 20 października 1963

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Charles Hill

Następca

John Hare

Przewodniczący Brytyjskiej
Partii Konserwatywnej
Okres

od 9 października 1961
do 20 października 1963

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Rab Butler

Następca

John Hare

Minister kolonii Wielkiej Brytanii
Okres

od 14 października 1959
do 9 października 1961

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Alan Lennox-Boyd

Następca

Reginald Maudling

Minister pracy Wielkiej Brytanii
Okres

od 20 grudnia 1955
do 14 października 1959

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Walter Monckton

Następca

Edward Heath

Minister zdrowia Wielkiej Brytanii
Okres

od 7 maja 1952
do 20 grudnia 1955

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Harry Crookshank

Następca

Robin Turton(ang.)

Deputowany do brytyjskiej Izby Gmin
z okręgu Enfield West
Okres

od 23 lutego 1950
do 20 lipca 1970

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Ernest Davies

Następca

Cecil Parkinson

Iain Norman Macleod (ur. 11 listopada 1913 w Skipton, zm. 20 lipca 1970 w Londynie) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthony’ego Edena, Harolda Macmillana i Edwarda Heatha.

Wykształcenie odebrał w Ermysted's Grammar School w Skipton oraz w Fettes College w Edynburgu. Studiował historię w Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge. Macleod grywał w brydża - w 1937 r. wygrał Gold Cup. Napisał również książkę Bridge is an Easy Game. Podczas II wojny światowej został przydzielony do pułku księcia Wellington i brał udział w kampanii francuskiej 1940 r., gdzie został ranny w udo. W 1944 r. brał udział w lądowaniu w Normandii jako zastępca asystenta generalnego kwatermistrza 50 dywizji Northumbrii. W walkach na kontynencie brał udział do listopada 1944 r. Wojnę zakończył w stopniu majora.

W 1945 r. bez powodzenia startował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Western Isles. W 1946 r. rozpoczął pracę w parlamentarnym sekretariacie Partii Konserwatywnej, szybko przekształconego w Conservative Research Department. W 1950 r. wygrał wybory w okręgu Enfield West i zasiadł w Izbie Gmin. Początkowo nie otrzymał żadnego stanowiska w administracji rządowej, ale w marcu 1952 r. zwrócił na siebie uwagę premiera Churchilla podczas debaty z Aneurinem Bevanem na temat służby zdrowia. 7 maja tego roku Macleod otrzymał stanowisko ministra zdrowia.

Kiedy premierem został w 1955 r. Anthony Eden Macleod otrzymał stanowisko ministra pracy i służby narodowej, które piastował do 1959 r., kiedy to Harold Macmillan powierzył mu stanowisko ministra kolonii. Za jego kandencji niepodległość uzyskało wiele brytyjskich kolonii - Nigeria, Somali Brytyjskie, Tanzania, Sierra Leone, Kuwejt i Kamerun. Macleod dał się również poznać jako przeciwnik kary śmierci oraz zwolennik legalizacji aborcji i kontaktów homoseksualnych. W 1961 r. został Kanclerzem Księstwa Lancaster, przewodniczącym Izby Gmin oraz przewodniczącym Partii Konserwatywnej.

Po rezygnacji Macmillana w 1963 r. Macleod poparł kandydaturę Raba Butlera na lidera konserwatystów. Zwycięzcą został jednak Alec Douglas-Home. Macleod odmówił wstąpienia do jego gabinetu, jednak kiedy Partia Konserwatywna przeszła do opozycji po wyborach 1964 r. wstąpił do gabinetu cieni byłego premiera. W 1965 r. poparł kandydaturę Edwarda Heatha na lidera Partii Konserwatywnej. W latach 1963-1965 był redaktorem Spectatora. W 1965 r. został Kanclerzem Skarbu w konserwatywnym gabinecie cieni.

W 1970 r. Partia Konserwatywna wygrała wybory parlamentarne i Macleod został Kanclerzem Skarbu w rządzie Heatha. 7 lipca trafił do szpitala w wyniku zapalenia wyrostka robaczkowego. 18 lipca został wypisany ze szpitala, ale 20 lipca o 10:30, w swoim biurze przy 11 Downing Street, doznał zawału serca i zmarł o 11:35.

Był żonaty z Evelyn Mason, którą poślubił 25 stycznia 1941 r. Jego córka, Diana Heimann, kandydowała z ramienia Partii Niepodległości Zjednoczonego Królestwa w wyborach parlamentarnych w okręgu Banbury w 2005 r.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Iain Macleod crop.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
UK Conservative politician Iain Macleod campaigning at York in the General Election of 1970. The Conservatives won the election and Macleod was appointed Chancellor of the Exchequer, but died suddenly only a few weeks after taking office.
Crowned Portcullis.svg
The portcullis design is recorded as the work of Charles Barry in 1834 and is used on many Royal commissions such as on the Great Bell ("Big Ben").

As well as wide use of the portcullis design with varied supporting emblems, this specific version with the crown has been used by HM Customs and Excise "for some centuries."

There was a formal grant to both Houses of Parliament by Queen Elizabeth II in 1996. A grant for official use is not a claim of copyright. It is not possible to retrospectively claim copyright of an emblem or logo where publication and usage dates back more than two centuries.

This information is based on House of Commons Information Office paper "The Portcullis", published in 2010.
Heathdod.JPG
British Conservative leader Edward Heath at the Pentagon
Anthony Eden visiting Canada 1954 cropped.jpg
Mr. Anthony Eden on arrival at Rockcliffe Airport, Ottawa,