Ian Ballinger
Data i miejsce urodzenia | 21 października 1925 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 24 grudnia 2008 | |||||||||
Wzrost | 185 cm | |||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||
Klub | Sydenham Sportsmen's Association | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Ian Roy Ballinger (ur. 21 października 1925 w New Plymouth, zm. 24 grudnia 2008 w Christchurch) – nowozelandzki strzelec, medalista olimpijski.
Życiorys
Dorastał w New Plymouth w regionie Taranaki. W młodości uprawiał lekkoatletykę, golf i bowls. Po ukończeniu szkoły pracował do 1950 roku w fabryce części samochodowych. Przeniósł się potem do miasta Nelson, po czym kilka lat później zamieszkał w Christchurch[1]. Pracował wówczas w sklepie meblowym AJ White. Wraz z Maurie Bronsem założył firmę rusznikarską Brons and Ballinger. W 1961 roku Ballinger wykupił od Bronsa wszystkie udziały w firmie, którą prowadził aż do przejścia na emeryturę w 1981 roku (przejął ją potem jego zięć)[1][2].
Trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (IO 1968, IO 1972, IO 1976). W każdych startował w karabinie małokalibrowym leżąc z 50 m. Najlepszy wynik osiągnął w swoim pierwszym olimpijskim starcie. Zdobył wówczas brązowy medal, przegrywając wyłącznie z Janem Kůrką i László Hammerlem[3]. Był to pierwszy medal olimpijski zdobyty przez nowozelandzkiego strzelca i jedyny do 2016 roku, gdy drugą medalistką olimpijską z tego kraju została Natalie Rooney[4][5]. Zakwalifikował się także na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980, jednak z powodu wycofania się z igrzysk przez Nową Zelandię nie zdążył wystartować na tych zawodach[2]. Brał udział w dwóch edycjach igrzysk Wspólnoty Brytyjskiej (1974, 1978). W 1974 roku zajął 4. miejsce w karabinie małokalibrowym leżąc z 50 m, zaś w 1978 roku uplasował się na 7. pozycji[6][7]. W tej konkurencji był również 3 razy mistrzem Nowej Zelandii[2]. W 1969 roku wygrał prestiżowy krajowy turniej Ballinger Belt (nazwany na cześć jego wuja Arthura Ballingera)[1].
W 1968 roku został wyróżniony nagrodą Lonsdale Cup, przyznawaną przez Nowozelandzki Komitet Olimpijski m.in. za wybitne osiągnięcia w sporcie olimpijskim[8].
Pod koniec życia mieszkał w Kaiapoi[1]. W grudniu 2008 roku złamał biodro. Zmarł niebawem w wyniku zawału serca i powikłań pooperacyjnych. Z pierwszą żoną Doreen miał 4 synów: Kevina, Glena, Johna i Graeme'a. Z drugą żoną Dawne miał 4 dzieci: Raymę, Rexa, Tinę i Stevena[2].
Wyniki
Igrzyska olimpijskie
Igrzyska | Konkurencja | Wynik | Miejsce | Źródło |
---|---|---|---|---|
Meksyk 1968 | Karabin małokalibrowy leżąc, 50 m | 597 pkt. (98–100–100–99–100–100) | [3] | |
Monachium 1972 | Karabin małokalibrowy leżąc, 50 m | 591 pkt. (98–100–100–100–97–96) | 46 | [9] |
Montreal 1976 | Karabin małokalibrowy leżąc, 50 m | 590 pkt. (100–98–100–94–98–100) | 20 | [10] |
Przypisy
- ↑ a b c d NZ shooting mourns loss of Ian Ballinger, one of its greats (ang.). stuff.co.nz, 2009-01-31. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ a b c d Ian Roy Ballinger (ang.). stuff.co.nz, 2009-07-20. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ a b Small-Bore Rifle, Prone, 50 metres, Open (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ David Leggat: A switch in style for silver shooter Rooney (ang.). newsroom.co.nz, 2019-12-18. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ New Zealand in Shooting (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ Ian Ballinger (ang.). thecgf.com. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ IAN BALLINGER (ang.). olympic.org.nz. [dostęp 2021-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-22)].
- ↑ LONSDALE CUP (ang.). olympic.org.nz. [dostęp 2021-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-02)].
- ↑ Small-Bore Rifle, Prone, 50 metres, Open (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-03-08].
- ↑ Small-Bore Rifle, Prone, 50 metres, Open (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-03-08].
Bibliografia
- Ian Ballinger (ang.). Olympedia. [dostęp 2021-03-08].
- Ian Roy BALLINGER New Zealand (NZL) (ang.). issf-sports.org. [dostęp 2021-03-08].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Shooting. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
An icon that represents a bronze medal
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Canadian Red Ensign used between 1921 and 1957.
This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The only change is making the maple leaves green from red. This image has compared for accuracy (mainly colors) using an image from World Statesmen. The most recent version of this image has changed the harp into one with a female figure; see [http://flagspot.net/flags/ca-1921.html FOTW
Flag of the unified Team of Germany for the Olympic Games, 1960–1968.
Флаг Российской СФСР, 1937-1954 гг.
State Flag of Venezuela 1930-2006, New flag was introduced 13 March 2006.
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1971-1990). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1971.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf