Ian Stuart

Ten artykuł od 2009-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ian Stuart, właśc. Ian Stuart Donaldson (ur. 11 sierpnia 1957 w Blackpool, zm. 24 września 1993 w Walton-on-Trent)^[1] – brytyjski muzyk, założyciel zespołu Skrewdriver. Był znany ze swoich neonazistowskich przekonań.

Muzyk

Stuart wychował się w Poulton-le-Fylde k. Blackpool, gdzie też założył zespół Skrewdriver w 1977 roku po tym, jak zobaczył występ Sex Pistols w Manchesterze. Przez jeden rok swojej działalności muzycy byli punkowcami. Pierwsza płyta Skrewdrivera nie zawierała żadnych narodowosocjalistycznych nawiązań i była ogólnodostępna na oficjalnym rynku. Zespół został rozwiązany w 1979 roku, ale Stuart go reaktywował w 1982 r. już z innymi członkami. W odróżnieniu od pierwotnego składu, nowy Skrewdriver był zespołem rasistowskim związanym z antykomunistyczną organizacją Rock Przeciwko Komunizmowi i jako taki zarejestrował szereg albumów, np. "Hail the New Dawn", "The Strong Survive", "Warlord", "White Rider". Skład grupy często się zmieniał. Wydawnictwa grupy były osiągalne w normalnych sklepach jedynie w Niemczech, wszędzie indziej nie były dopuszczane do sprzedaży.

Stuart był także liderem dwóch innych zespołów, White Diamond oraz The Klansmen. Wydał również wiele albumów solowych, jak np. Patriotic Ballads razem z gitarzystą Skrewdrivera Stiggerem, które zawierały wersje tradycyjnych utworów takich jak Tomorrow Belongs to Me czy The Green Fields of France, a także utwory autorskie.

Był on najbardziej wpływową osobą w muzycznym ruchu White Power. Głos Iana Stuarta można także usłyszeć w utworze The Invisible Empire narodowosocjalistycznego zespołu rockowego No Remorse, który nawiązuje do tradycji KKK.

Jeden z jego utworów zatytułowany jest Poland. Jest nawoływaniem do tego, by z Polski wycofali się komuniści.

Działalność i przekonania

Stuart został liderem i założycielem organizacji Blood & Honour, skupionej wokół gazetki o tym samym tytule, prowadzonej początkowo przez parę zespołów grających R.A.C, funkcjonującej w formie nacjonalitarnych bojówek zajmujących się też rozpowszechnianiem muzyki i propagandy rasistowskiej oraz organizowaniem koncertów. Był jedną z głównych postaci, które stworzyły półterrorystyczną organizację Combat 18 (znana jako C18).

Stuart był jednym z głównych organizatorów koncertu nieopodal Waterloo Station w Londynie w 1992. Kiedy grupy anty-nazistowskie dowiedziały się o tym koncercie, zorganizowały protest, który nieomal przerodził się w zamieszki. Krótko przed tym znalazł sobie pracę w supermarkecie, aby opłacić czynsz. Po tym incydencie jego pracodawca go zwolnił.

W lipcu 1993 Ian Stuart i Skrewdriver zagrali swój ostatni koncert (zorganizowany przez Andreasa J. Voigta) dla ich niemieckich przyjaciół Kreuzritter für Deutschland w Waiblingen obok Stuttgartu.

Lemmy Kilmister z Motörhead był niegdyś przyjacielem Stuarta. Suggs z Madness był jego przyjacielem we wczesnych latach 80. Do znajomości z Ianem Stuartem przyznawał się również Robert Smith lider grupy The Cure. Wszyscy oni odsunęli się od Donaldsona, kiedy ten otwarcie głosił swoje poglądy rasistowskie. W utworach Iana Stuarta słychać jednak często inspiracje zespołem Motörhead.

Śmierć

We wrześniu 1993 Donaldson zginął w wypadku samochodowym w Derbyshire. Stuart nie był kierowcą. Niektórzy przyjaciele oraz ludzie popierający Iana twierdzą, że jego śmierć była wynikiem działań MI5 i Special Branch, które rzekomo infiltrowały organizację Krew i Honor. Nie ma jednak żadnych dowodów popierających tę tezę. Wiadomo jednak, że Ian Stuart już na kilka miesięcy przed śmiercią mówił kolegom, że od jakiegoś czasu jest śledzony, a dokuczliwość "stróżów" prawa zwiększyła się szczególnie od czasu, gdy zaczął się angażować w lokalną politykę, planował startować w lokalnych wyborach itp.

Anarchistyczno-punkowa grupa muzyczna MDC zrobiła ze śmierci Stuarta żart nagrywając utwór Nazis Shouldn't Drive (naziści nie powinni prowadzić).

Wiadomość o wypadku Stuarta i jego śmierci podały wiadomości MTV.

Przypisy