Iberis semperflorens

*Iberis semperflorens*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	ubiorek
Gatunek	Iberis semperflorens
	Nazwa systematyczna
	Iberis semperflorens L.; Sp. Pl. 648 1753
Synonimy
	Crucifera semperflorens E.H.L.Krause; Iberis cuneata Moench; Iberis florida Salisb.; Iberis humilis C.Presl;
	Crucifera semperflorens E.H.L.Krause; Iberis cuneata Moench; Iberis florida Salisb.; Iberis humilis C.Presl;

Iberis semperflorens L. – gatunek rośliny z rodziny kapustowatych (Brassicaceae Burnett). Występuje endemicznie we Włoszech^[4].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośnie endemicznie na Sycylii oraz południowej części Półwyspu Apenińskiego^[5].

Morfologia

Pokrój: Zimozielona bylina krzewiasta^[4]^[6]. Dorastająca do 80 m wysokości^[4], chociaż według innych źródeł osiąga 15 cm wysokości i 30–38 cm szerokości^[7].
Liście: Łyżeczkowate, ciemnozielone^[6], o długości 30–70 mm^[4].
Kwiaty: Zebrane w baldachogronach. Mierzą 3–5 cm średnicy^[6]. Mają białą barwę. Wydzielają zapach^[5].
Gatunki podobne: Roślina jest podobna do ubiorka wiecznie zielonego (Iberis sempervirens L.), ale wyraźnie różni się okresem kwitnienia^[6].

Biologia i ekologia

Rośnie na wybrzeżu, na klifach, z zacienionych szczelinach skalnych^[4]. Występuje na wysokości do 1500 m n.p.m.^[8] Kwitnie od listopada do marca^[4], natomiast według innych źródeł od przełomu października i listopada do kwietnia^[5]. Preferuje wapienne podłoże^[5]. Najlepiej rośnie na glebach od odczynie od lekko kwaśnego do lekko zasadowego (6,1–7,8 pH). Występuje w strefach mrozoodporności od 4a do 8b^[7].

Gatunek I. semperflorens został relatywnie niedawno wykorzystany w celach komercyjnych jako kwitnąca roślina doniczkowa. Latem 2013 roku zaobserwowano plamy i pierścienie na liściach niektórych roślin doniczkowych uprawianych w szklarni w mieście Albenga w północno-zachodniej części Włoch. W wyniku przeprowadzonych badań udowodniono, że przyczyną tego jest wirus brązowej plamistości pomidora. To nowe odkrycie sugeruje, że I. semperflorens może być naturalnym gospodarzem tego wirusa i gatunek ten może odgrywać rolę jako rezerwuar wirusa w przyrodzie^[9].

Zastosowanie

Gatunek ze względu na liczbę kwiatostanów, długi czas kwitnienia oraz dobrą adaptację do uprawy ma zastosowanie jako doniczkowa roślina ozdobna, szczególnie na rynku włoskim^[5]. Brak jest szczegółowych wyników badań dotyczących uprawy tego gatunku. Stwierdzono, że nasiona tej rośliny najlepiej kiełkują w temperaturze 20°C w pełnym nasłonecznieniu^[10].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
↑ ^a ^b Iberis semperflorens L. (ang.). The Plant List. [dostęp 2015-07-18].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Iberis semperflorens (fr.). Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-18].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e G. Iapichino, M. Bertolino: Iberis semperflorens L. an attractive italian endemic shrub with high potential as flowering potted plant (ang.). ISHS. [dostęp 2015-07-18].
↑ ^a ^b ^c ^d Iberis semperflorens (ang.). Alpine Garden Society. [dostęp 2015-07-18].
↑ ^a ^b Candytuft Iberis semperflorens (ang.). Dave's Garden. [dostęp 2015-07-18].
↑ Iberis semperflorens L. (wł.). W: Schede di Botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2015-07-18].
↑ G. Parrella, L. Cavicchi, B. Greco, M.G. Bellardi: First report of tomato spotted wilt virus in iberis semperflorens (ang.). Journal of Plant Pathology. [dostęp 2015-07-18].
↑ G. Iapichino, M. Bertolino: Propagation techniques for Iberis semperflorens L. (ang.). ISHS. [dostęp 2015-07-18].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).

[tpl-3] Iberis semperflorens L. (ang.). The Plant List. [dostęp 2015-07-18].

[peb-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Iberis semperflorens (fr.). Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-18].

[ishs-5] G. Iapichino, M. Bertolino: Iberis semperflorens L. an attractive italian endemic shrub with high potential as flowering potted plant (ang.). ISHS. [dostęp 2015-07-18].

[ags-6] Iberis semperflorens (ang.). Alpine Garden Society. [dostęp 2015-07-18].

[dg-7] Candytuft Iberis semperflorens (ang.). Dave's Garden. [dostęp 2015-07-18].

[8] Iberis semperflorens L. (wł.). W: Schede di Botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2015-07-18].

[9] G. Parrella, L. Cavicchi, B. Greco, M.G. Bellardi: First report of tomato spotted wilt virus in iberis semperflorens (ang.). Journal of Plant Pathology. [dostęp 2015-07-18].

[10] G. Iapichino, M. Bertolino: Propagation techniques for Iberis semperflorens L. (ang.). ISHS. [dostęp 2015-07-18].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne