Ibis czarnopióry

Ibis czarnopióry
	Threskiornis molucca
	(Cuvier, 1829)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pelikanowe
Podrząd	ibisowce
Rodzina	ibisy
Rodzaj	Threskiornis
Gatunek	ibis czarnopióry
Synonimy
	Ibis molucca Cuvier, 1829; Threskiornis moluccus (Cuvier, 1829);
	Ibis molucca Cuvier, 1829; Threskiornis moluccus (Cuvier, 1829);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Ibis czarnopióry^[4] (Threskiornis molucca) – gatunek dużego ptaka z rodziny ibisów (Threskiornithidae). Zamieszkuje Australię, Nową Gwineę, Wyspy Salomona, Małe Wyspy Sundajskie i Moluki. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Morfologia: Długość ciała wynosi 63–76 cm; masa ciała 1400–2500 g (samica lżejsza); rozpiętość skrzydeł 110–125 cm^[2]. Upierzenie całkowicie białe z wyjątkiem czarnych końcówek skrzydeł, które najlepiej widać u odpoczywających ptaków. Głowę pokrywa naga czarna skóra. Dziób czarny, zagięty, nogi długie i czarne^[5].
Podgatunki i zasięg występowania: Wyróżnia się dwa podgatunki^[2]^[4]^[6]:

ibis czarnopióry (T. m. molucca) (Cuvier, 1829) – południowe Moluki (na południe od Seram), zachodnia i południowa Nowa Gwinea oraz Australia (z wyjątkiem pustynnego interioru), rzadko spotykany we wschodnich Małych Wyspach Sundajskich.
ibis melanezyjski (T. m. pygmaeus) Mayr, 1931 – południowe Wyspy Salomona (Bellona i Rennell)^[2].

Ekologia i zachowanie: Środowiskiem życia ibisów czarnopiórych są płytkie słodkowodne mokradła, estuaria i tereny trawiaste oraz środowiska pochodzenia antropogenicznego, włącznie z miejskimi^[5]. Skład pożywienia bardzo zmienny, zależny od środowiska występowania^[2]. Ibisy czarnopióre zjadają ryby, płazy, owady wodne i lądowe, mięczaki, kraby, raki oraz odpadki^[5]. W większości osiadłe, lecz podejmują nieregularnie nomadyczne wędrówki. Pora lęgowa różna w zależności od stanu wód. Gniazdują w koloniach liczących do 20 tys. par^[2].
Status: IUCN uznaje ibisa czarnopiórego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2019)^[7].

Przypisy

↑ Threskiornis molucca, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Matheu, E., del Hoyo, J., Garcia, E.F.J. & Boesman, P.: Australian Ibis (Threskiornis moluccus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
↑ Threskiornis molucca, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Threskiornithidae Poche, 1904 - ibisy - Ibises (Wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-02-23].
↑ ^a ^b ^c Southey, I.: White ibis. [w:] Miskelly, C.M. (red.) New Zealand Birds Online [on-line]. 2013. [dostęp 2019-07-10].
↑ Frank Gill & David Donsker: Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans. IOC World Bird List (v9.2), 22 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-10].
↑ Australian Ibis Threskiornis moluccus. BirdLife International. [dostęp 2019-07-10].

Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-05-10]. (ang.).