Ibsan
| ||
XVI-wieczny wizerunek Ibsana | ||
Występowanie | Księga Sędziów | |
Rodzina | ||
Dzieci | 30 synów, 30 córek |
Ibsan (hebr. אִבְצָן) – postać biblijna, jeden z sędziów Izraela, opisany w Księdze Sędziów (Sdz 12,8-10).
Objął rządy nad Izraelem po śmierci Jeftego. Według Biblii pochodził z Betlejem, utożsamianym powszechnie przez biblistów z Betlejem w Galilei (stąd przypuszczenie, iż należał do plemienia Zebulona). Miał trzydziestu synów i trzydzieści córek, które wydał za mąż „poza granicami”. Nie ma pewności, czy chodzi tu o mężczyzn z innego plemienia izraelskiego, czy o cudzoziemców[1]. Zmarł po siedmiu latach rządów i został pochowany w rodzinnym mieście. Rządy po nim objął Elon.
W Talmudzie został utożsamiony z Boozem[2].
Przypisy
- ↑ Barry G. Webb, The Book of Judges, Wm. B. Eerdmans Publishing, Grand Rapids 2012, s. 344.
- ↑ hasło IBZAN (ang.). W: Jewish Encyclopedia [on-line]. [dostęp 2013-07-10].
Bibliografia
- Israel P. Loken, The Old Testament Historical Books. An Introduction, Xulon Press 2008.
Media użyte na tej stronie
Abesan appears in the Bible as one of the Judges of Israel. Very little is said about him.