Ichszydydzi

Ichszydydzi – dynastia rządząca Egiptem w latach 935-969, oraz od 941 Syrią i Palestyną, a od 942 Al-Hidżazem.

Założona została przez Muhammada ibn Tughdża, tureckiego żołnierza najemnego, który został namiestnikiem Egiptu i uniezależnił się od zwierzchnictwa kalifatu w Bagdadzie. Fakt ten kalif Ar-Radi (934-940) uznał oficjalnie w 939 i nadał Ibn Tughdżowi zaszczytny tytuł „ichszid” (oznaczający po persku „księcia”), od którego wzięła nazwę cała dynastia.

Po śmierci Ibn Tughdża faktyczną władzę w Egipcie sprawował czarnoskóry eunuch rodem z Abisynii, Abu al-Misk Kafur, najpierw jako regent jego dwóch synów, których był wychowawcą, a następnie samodzielnie. Udało mu się obronić Syrię i Egipt przed rosnącą w północnej Syrii dynastią Hamdanidów. Za jego panowania tworzył w Egipcie słynny poeta Al-Mutanabbi (ok. 915-965), który zaczynał jako panegirysta Kafura, a następnie naraził się na jego niełaskę i w 961 zbiegł z Egiptu.

Panowaniu Ichszydydów położyła kres szyicka dynastia Fatymidów (969-1171). W 969 Egipt podbiły wojska fatymidzkie pod wodzą Dżawhara as-Sikilli.

Dynastia Ichszydydów

• Muhammad Ibn Tughdż 935-946
• Abu al-Kasim Unudżur 946-960 (syn w/w)
• Abu al-Hasan Ali 960-966 (brat w/w)
• Abu al-Misk Kafur 966-968 (niewolnik Ibn Tughdża)
• Abu al-Fawaris Ahmad 968-969 (syn Alego, zdetronizowany, zmarł w 987)

Zobacz też

• Tulunidzi

Historia Egiptu Egipt starożytny Okres predynastyczny i protodynastyczny Okres wczesnodynastyczny Stare Państwo Pierwszy Okres Przejściowy Średnie Państwo Drugi Okres Przejściowy Nowe Państwo Trzeci Okres Przejściowy Epoka Późna Egipt ptolemejski Egipt rzymski Egipt średniowieczny Egipt bizantyński Egipt pod rządami kalifatu Tulunidzi Ichszydydzi Fatymidzi Ajjubidzi Mamelucy Egipt nowożytny Egipt osmański Okupacja francuska Wicekrólestwo Egiptu Sułtanat Egiptu Królestwo Egiptu Egipt republikański