Ichthyostraca
| Ichthyostraca | |
| Zrzavý et alli, 1998 | |
 Wrzęcha Linguatula serrata | |
 Tarczenica Argulus na rybie | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| (bez rangi) | żuwaczkowce |
| (bez rangi) | Pancrustacea |
| Nadgromada | |
| Gromada | Ichthyostraca |
Ichthyostraca – gromada stawonogów z kladu Pancrustacea i nadgromady Oligostraca obejmująca zaliczane tradycyjnie do skorupiaków: tarczenice i wrzęchy[1][2]. Przedstawiciele są pasożytami kręgowców[3][4], przy czym tarczenice pasożytują na rybach i płazach (od zewnątrz, w skrzelach lub w jamie gębowej)[3], a wrzęchy w układzie oddechowym i pokarmowym wszystkich kręgowców, jednak szczególnie gadów i ssaków[4].
Nazwę Ichthyostraca dla rzeczonego kladu, rozpoznanego w molekularno-morfologicznej analizie filogenetycznej wprowadzili w 1998 J. Zrzavý, V. Hypša i M. Vlásková. Miano to pochodzi od greckiego ἰχθύς, oznaczającego rybę i nawiązuje do pasożytowania przez te zwierzęta na rybach i ich potomkach. Charakterystyczne cechy ich budowy obejmują redukcję drugiej pary czułków (antennuli), obecność nieparzystych jajników oraz plemniki pozbawione akrosomów, których miejsce zajmują pseudoakrosomy[5].Ich monofiletyzm wspierają analizy filogentyczne, w tym: Spears i Abele’a z 1998[6], Regiera i innych z 2010[7] oraz Oakleya i innych z 2013[8].
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Regiera i innych z 2010
|
Uproszczony kladogram Pancrustacea wg Oakleya i innych z 2013[8]
|
Przypisy
- ↑ Ichthyostraca. [w:] World Register of Marin Species [on-line]. [dostęp 2020-01-10].
- ↑ Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-17447-7.
- ↑ a b Wojciech Jurasz: Gromada: tarczenice — Branchiura. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ a b Michał Grabowski: Gromada: wrzęchy — Pentastomida. W: Zoologia: Stawonogi. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. T. 2, cz. 1.. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 277-278. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ J. Zrzavý, V. Hypsa, M. Vlásková: Arthropod phylogeny: taxonomic congruence, total evidence and conditional combination approaches to morphological and molecular data sets. W: Arthropod Relationships. Richard A. Fortey, Richard H. Thomas (red.). London: Chapman & Hall, 1998, s. 97–107.
- ↑ T. Spears, L.G. Abele: Crustacean phylogeny inferred from 18S rDNA. W: Arthropod Relationships. Richard A. Fortey, Richard H. Thomas (red.). London: Chapman & Hall, 1998, s. 169-188.
- ↑ Jerome C. Regier; Jeffrey W. Shultz; Andreas Zwick; April Hussey; Bernard Ball; Regina Wetzer; Joel W. Martin; Clifford W. Cunningham. Arthropod relationships revealed by phylogenomic analysis of nuclear protein-coding sequences. „Nature”. 463 (7284), s. 1079–1083, 2010. DOI: 10.1038/nature08742.
- ↑ a b Todd H. Oakley; Joanna M. Wolfe; Annie R. Lindgren; Alexander K. Zaharoff. Phylotranscriptomics to bring the understudied into the fold: monophyletic ostracoda, fossil placement, and pancrustacean phylogeny. „Molecular Biology and Evolution”. 30 (1). s. 215–233. DOI: 10.1093/molbev/mss216.
Media użyte na tej stronie
Autor: Dennis Tappe & Dietrich W. Büttner, Licencja: CC BY 2.5
Adult female Linguatula serrata