Ieshige Tokugawa

Ten artykuł należy dopracować: nowy artykuł wymagający korekty niezależnej od pierwotnego autora. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ieshige Tokugawa
(徳川家重)

Imię japońskie
Kanji 徳川家重 Transkrypcja Hepburna Tokugawa Ieshige
Czterdziesty trzeci siogun dziewiąty siogun siogunatu Tokugawa
Mon rodu Tokugawa
Siogun
Okres	od 1745 do 1760
Poprzednik	Yoshimune Tokugawa
Następca	Ieharu Tokugawa
Dane biograficzne
Data urodzenia	28 stycznia 1712
Data śmierci	13 lipca 1761

Ieshige Tokugawa (jap. 徳川家重 Tokugawa Ieshige; ur. 28 stycznia 1712, zm. 13 lipca 1761) – dziewiąty siogun z dynastii Tokugawa. Rządził od 1745 do 1761.

Życiorys

Pierwszy syn Yoshimune Tokugawy oraz Osumy no kata, córki Okubo Tadanao. Jego dziecięce imię brzmiało Nagatomimaru. W 1725 roku przeszedł genpuku, czyli wejście w wiek dorosły. Jego pierwszą żoną była Nami-no-miya, córka księcia Fushimi-no-miya Kuninagi, natomiast drugą została Okō, córka jednego z dworzan, którzy przenieśli się wraz z pierwszą, wysoko urodzoną małżonką Ieshige z dworu cesarskiego do głównej siedziby siogunatu w Edo. To właśnie druga żona była matką Ieharu, który stał się dziedzicem Ieshige^[1].

Panowanie

Ieshige panował w latach 1745-1760. Z zapisów historycznych wiadomo, że cierpiał na przewlekłą chorobę i poważne wady wymowy. Do dziś wielu historyków uważa decyzję Yoshimune, aby to Ieshige był jego następcą, za kontrowersyjną, skoro mógł wybrać jednego z jego młodszych braci Munetake Tokugawa lub Munetada Tokugawa, którzy wydawali się bardziej odpowiednimi kandydatami na to stanowisko. Yoshimune oparł się jednak na konfucjańskiej zasadzie primogenitury. Przeszedł w stan spoczynku w 1745, aby zapewnić, że nikt nie będzie dążył do zagrożenia pozycji przywódczej Ieshige, który panował do 1760 roku.

Ieshige nie był zainteresowany rządzeniem i przekazał pełnomocnictwa szambelanowi Ōoka Tadamitsu (1709-1760). Sam oficjalnie wycofał się w 1760 roku, stając się ō-gosho^[2] (siogunem w stanie spoczynku). Swoim następcą mianował swojego najstarszego syna, Ieharu, który został dziesiątym siogunem. Ieshige zmarł rok później.

Za czasów panowanie Ieshige kraj był nękany przez korupcję, klęski żywiołowe, okresy głodu, a niezdarność władcy w rozwiązywaniu tych problemów bardzo osłabiła pozycję klanu Tokugawa.

Pamiątkowy pomnik Ieshige w świątyni Zōjō-ji

Ieshige zmarł w 1761 roku. Jego pośmiertne imię brzmi Junshin-in, a grób znajduje się w mauzoleum rodziny Tokugawa, w świątyni buddyjskiej Zōjō-ji, położonej w Shiba, części tokijskiej dzielnicy Minato. Jego szczątki ekshumowano i poddano badaniom naukowym w latach 1958-1960. Okazało się, że zęby są krzywe i zdeformowane, co potwierdza historyczne doniesienia na temat wad wymowy Ieshige.

Ery bakufu Ieshige

Lata rządów siogunów dzielone są na ery zwane nengō:

• Enkyō (1744–1748)
• Kanen (1748–1751)
• Hōreki (1751–1764)

Przypisy

Bibliografia

• JolantaJ. Tubielewicz JolantaJ., Historia Japonii, Wrocław [etc.]: Ossolineum, 1984, ISBN 83-04-01486-6, OCLC 830236012 .
• Screech, Timon. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779-1822. Londyn, ISBN 0-7007-1720-X
• Titsingh, Isaac. (1822). Illustrations of Japan. Londyn: Ackerman.
• Titsingh, Isaac. Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paryż: "Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland", 1834
• Totman, Conrad. (1967). Politics in the Tokugawa bakufu, 1600-1843. Cambridge: Harvard University Press.