If Buildings Could Talk
| Rok produkcji | 2010 |
|---|---|
| Data premiery | 26 sierpnia 2010 |
| Czas trwania | 12 minut |
| Reżyseria | Wim Wenders |
| Muzyka | Thom Hanreich |
| Montaż | Toni Froschhammer |
| Produkcja | Erwin M. Schmidt |
If Buildings Could Talk (pl. "Gdyby budynki potrafiły mówić") – krótkometrażowy film Wima Wendersa, przygotowany jako instalacja wideo na 12. Międzynarodowe Biennale Architektury w Wenecji na zamówienie biura architektonicznego SANAA. Obraz poświęcony jest budynkowi Rolex Learning Center w Lozannie, zaprojektowanemu przez SANAA[1], trwa 12 minut[2].
Tematem filmu jest sposób w jaki budynki oddziałują na ludzi[1]. Składa się ze scen przedstawiających ludzi spędzających czas w Rolex Learning Center, scenom tym towarzyszy monolog, w którym budynek opowiada o sobie oraz muzyka Thoma Hanreicha [3]. Film nakręcony jest w technice 3D; reżyser zdecydował się na nią, aby lepiej oddać charakter przestrzeni i dać widzowi złudzenie chodzenia po budynku. Film kręcony był przez kilka dni[3].
Przypisy
- ↑ a b E-architect. If Buildings Could Talk. (ang.). [dostęp 2011-09-10].
- ↑ Neue Road Movies. If Buildings Could Talk (ang.). [dostęp 2011-09-10].
- ↑ a b Interview: Wim Wenders about his latest project (ang.). [dostęp 2011-09-10].