Ifugao (prowincja)

Ifugao

Prowincja
Terasy ryżowe w Ifugao
Herb Flaga
Państwo	Filipiny
Stolica	Lagawe[1]
Powierzchnia	2 506,3 km²[2]
Populacja (2010[2]) • liczba ludności	191 078[2]
• gęstość	76,2 os./km²[2]
Położenie na mapie Filipin Ifugao
16°50′N 121°10′E/16,833333 121,166667

Ifugao

Photo by CEphoto, Uwe Aranas or alternatively © CEphoto, Uwe Aranas, CC BY-SA 4.0

Wieś pośród tarasów ryżowych w Banaue

Tradycyjna chata Ifugao

War Memorial Shrine w Kiangan

Ifugao – prowincja na Filipinach w regionie Cordillera Administrative Region, położona w północno-środkowej części wyspy Luzon. Od zachodu graniczy z prowincją Benguet, od północy z prowincją Mountain Province, od wschodu z prowincją Isabela, od południa Nueva Vizcaya. Stolicą prowincji jest Lagawe.

Nazwa

Nazwa pochodzi od słowa pugo, co oznacza „wzgórza” w języku ifugao^[2].

Historia

Prowincje zamieszkuje lud Ifugao, zajmujący się głównie uprawą ryżu^[2]. W okresie panowania hiszpańskiego koloniści założyli puebla w obszarze miasta Kiangan^[2]. Hiszpanie zostali wyparci podczas powstania w 1898 roku, w którym uczestniczyły Stany Zjednoczone, przejmując kontrolę nad krajem^[2]. W 1905 roku Ifugao było częścią prowincji Old Mountain administrowaną przez gubernatora Luisa Pawida^[2].

Podczas II wojny światowej w Ifugao toczyły się jedne z ostatnich bitew wojny^[2]. W górach północnego Luzonu schronienie znalazły oddziały japońskie pod dowództwem Tomoyuki Yamashita (1888–1946) – zwanego Tygrysem Malajów, wyparte wcześniej z Manili^[2]. Yamashita skutecznie stosował taktykę opóźniającą i przetrwał aż do 2 września 1945, poddając się na czele sił, które stopniały do 50 tys., co było skutkiem działań kombinowanych oddziałów amerykańsko-filipińskich^[2].

Prowincja Ifugao powstała w 1968 roku^[1] na mocy prawa nr. 4695 z 18 czerwca 1966 roku o podziale większej prowincji Mountain Province na cztery mniejsze prowincje: Benguet, Ifugao, Kalinga-Apayao i Mountain Province^[3]. Stolicą Ifugao zostało Lagawe^[2].

Zabytki

Panoramiczny widok na tarasy w Banaue

• Tarasy ryżowe w Banaue – tarasy rolne na wysokości 1500 m n.p.m., zbudowane przed ok. 2000 lat, w 1995 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[4], uznawane przez Filipińczyków za ósmy cud świata^[2][5].
• Philippine War Memorial Shrine – pomnik w Kianganie upamiętniający zakończenie II wojny światowej, w formie stylizowany na tradycyjny dom Ifugao^[2][5].
• Million Dollar Hill – wzgórze nad Kiangan, którego nazwa pochodzi od milionów dolarów wydanych przez aliantów na bomby i amunicję, zużytą do wyparcia oddziałów japońskich z terenu wzgórza^[2][5].
• Apfo – kamienne mauzolea, miejsce pochowku wojowników i lokalnych elit^[2][5].
• Jaskinie Makaliwagha i Lebhong – jaskinie, w których chowano pierwszych mieszkańców Mayoyao. Według lokalnej legendy, jaszczurki miały przyprowadzić ludzi do jaskiń i wskazać osobne podziemne sale dla mężczyzn, kobiet i dzieci^[5].
• Kamień Lumauig (ang. Lumauig Stone) – wielka czarna skała pośrodku rzeki Balangbang spoczywająca na trzech mniejszych kamieniach. Według lokalnej legendy, lud Mayoyao będzie cieszył się szczęśliwością i potęgą tak długo jak skała będzie stała^[5].
• Tama Magat Dam – zapora wodna na rzece Magat^[5].

Przypisy