Igła w Osterwie
![]() Igła w Osterwie widoczna znad Popradzkiego Stawu (mniej więcej pośrodku zdjęcia, charakterystyczna) | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość | ok. 1890 m n.p.m. |
Pierwsze wejście | 7 lipca 1904 |
![]() |
Igła w Osterwie (słow. Ihla v Ostrve, niem. Elisenturm, węg. Erzisketorony) – smukła skalna igła o wysokości ok. 1890 m n.p.m.[1][2] lub 1872 m[3] położona w zachodnich stokach masywu Osterwy opadających w kierunku Doliny Mięguszowieckiej w słowackiej części Tatr Wysokich. Igła w Osterwie znajduje się w górnej części żebra skalnego, które opada na zachód spod masywu Osterwy (dokładnie Zadniej Osterwy). Od wierzchołka Zadniej Osterwy jest ona oddzielona Wyżnim Siodełkiem pod Igłą, a od sąsiadującej z nią na północnym zachodzie Małą Igłą w Osterwie oddziela ją Niżnie Siodełko pod Igłą. Na wierzchołek Igły w Osterwie nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona popularnym szczytem wspinaczkowym uczęszczanym przez taterników w celach treningowych.
Polskie i słowackie nazewnictwo Igły w Osterwie pochodzi bezpośrednio od Osterwy, natomiast nazwa niemiecka (Elisenturm) i jej węgierska kalka (Erzisketorony) zostały nadane przez Ernsta Dubkego (pierwszego zdobywcę) na część jego żony.
Historia
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Ernst Dubke i Johann Franz (senior), 7 lipca 1904 r. – letnie,
- Oskar E. Meyer wraz z żoną, 30 marca 1913 r. – zimowe[1].
Przypisy
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 108-114.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
Bibliografia
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
Media użyte na tej stronie
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Autor:
- Tatry mapa 2.png: ToSter 2 września 2008
- Poland location map white.svg:
- Poland location map.svg: NordNordWest
- derivative work: Mareklug
Mapa Tatr
Autor: Krzysztof Dudzik (User:ToSter), Licencja: CC BY-SA 3.0
Popradzki Staw, Osterwa i Igła