Iglica (architektura)

Iglica – zwieńczenie wieży lub hełmu w formie wysmukłego ostrosłupa lub stożka. Czasem iglicą nazywany jest również dach wieżowy o dużej wysokości[1].
W okresie gotyku wykonywano iglice ceglane lub kamienne, często ażurowe, dla baroku charakterystyczne były iglice miedziane wieńczące hełmy. Iglice były również często stosowane w architekturze rosyjskiej[2][3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wojciech Skowroński: Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany. Warszawa: Arkady, 2008, s. 114. ISBN 978-83-213-4515-4.
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1975, s. 133.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 156. ISBN 83-01-12365-6.
Media użyte na tej stronie
(c) Alex 'Florstein' Fedorov, CC BY-SA 4.0
To fotografia pomnika kulturowego dziedzictwa w Rosji; numer:
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Henryków, kościół Wniebowzięcia NMP i św. Jana, 1230-1270, p. XIV