Ignacy Łobos

Ignacy Łobos
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia16 sierpnia 1827
Drohobycz
Data i miejsce śmierci15 kwietnia 1900
Tarnów
Miejsce pochówkuStary Cmentarz w Tarnowie
Biskup diecezjalny tarnowski
Okres sprawowania1885–1900
Biskup pomocniczy przemyski
Okres sprawowania1882–1885
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Prezbiterat1851
Nominacja biskupia27 marca 1882
Sakra biskupia1882
Sukcesja apostolska
Data konsekracji16 kwietnia 1882
KonsekratorAlbin Dunajewski
WspółkonsekratorzyJan Chryzostom Janiszewski

Ignacy Łobos (ur. 16 sierpnia 1827 w Drohobyczu, zm. 15 kwietnia 1900 w Tarnowie) – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy przemyski w latach 1882–1885, biskup diecezjalny tarnowski w latach 1885–1900.

Życiorys

Urodził się w rodzinie mieszczańskiej. Uczył się w Drohobyczu w szkole oo. Bazylianów, a potem w Samborze. Studia filozoficzne ukończył w Przemyślu i tam wstąpił do seminarium duchownego. Święcenia prezbiteratu przyjął w 1851. Mianowany kooperatorem dla Strzałkowic pod Samborem, wkrótce został prefektem seminarium przemyskiego, a potem kanclerzem biskupa Monasterskiego. W 1873 mianowany kanonikiem honorowym. W 1868 został szambelanem dworu cesarskiego, a w 1874 szambelanem papieskim. W 1882 został biskupem pomocniczym diecezji przemyskiej, a 12 grudnia 1885 roku biskupem diecezjalnym diecezji tarnowskiej. Przeprowadził gruntowny remont katedry w Tarnowie.

Był honorowym obywatelem Drohobycza, Biecza, Leżajska i Tarnowa, tajnym radcą, prałatem domowym papieża, hrabią rzymskim i asystentem domu papieskiego[1].

Pochowany na Starym Cmentarzu w Tarnowie[2].

Przypisy

  1. Kronika. Ks. Ignacy ŁobosKurier Lwowski” 1900 nr 107 s. 3.
  2. Pogrzeb x. biskupa ŁobosaCzas” 1900 nr 102 s. 1.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ignacy Józef Łobos.jpg
Ignacy Józef Łobos (1859-1900) Bishop of Tarnow 1886-1900