Ignacy (Dimow)
| Iwan Dimow | |
| Metropolita pleweński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 maja 1938 |
| Metropolita pleweński | |
| Okres sprawowania | od 1998 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 14 września 1976 |
| Diakonat | 28 września 1976 |
| Prezbiterat | 1 listopada 1976 |
| Chirotonia biskupia | 29 czerwca 1988 |
| Data konsekracji | 29 czerwca 1988 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ignacy, imię świeckie Iwan Radionow Dimow (ur. 10 maja 1938 w Kiriłowie) – bułgarski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1956 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Sofii, które ukończył pięć lat później. W 1963 podjął studia teologiczne w Akademii Duchownej św. Klemensa z Ochrydy w Sofii. Dyplom Akademii uzyskał w 1967. Pracował jako psalmista w cerkwi Narodzenia Pańskiego w Szipce, następnie zaś do 1974 – w różnych instytucjach metropolii starozagorskiej. Od 1974 do 1976 kontynuował studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. 14 września 1976 w monasterze św. Mikołaja w Mygliżu złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą Pankracym, przyjmując imię Ignacy. Ten sam hierarcha 29 września 1976 wyświęcił go na hierodiakona, zaś 1 listopada – na hieromnicha. W 1977 otrzymał godność archimandryty. Od lutego 1980 do wiosny 1981 kontynuował kształcenie teologiczne oraz uczył się języków obcych w Ratyzbonie. Od lutego do czerwca 1988 był przełożonym Monasteru Trojańskiego.
29 czerwca 1988 w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii został wyświęcony na biskupa znepolskiego. Od 1988 do 1990 był ponadto rektorem seminarium duchownego w Sofii. Następnie przez rok był biskupem pomocniczym eparchii wraczańskiej, zaś od 1991 do 1994 – eparchii płowdiwskiej. W wymienionym roku przejął zarząd eparchii wraczańskiej z powodu odejścia jej ordynariusza, metropolity Kalinika do rozłamowego Synodu alternatywnego. W 1998 metropolita Kalinik złożył akt pokuty i wrócił do Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego. Eparchia wraczańska została wówczas podzielona na dwie – pleweńską i wraczańską. Zarząd tej drugiej ponownie przejął metropolita Kalinik, metropolita Ignacy natomiast objął pierwszą[1].
W styczniu 2012 komisja badająca archiwa tajnych służb komunistycznej Bułgarii podała, że Ignacy (Dimow) był agentem KDS o pseudonimie Nikołow[2].
Przypisy
- ↑ W służbie Bogu i ludziom. Księga Jubileuszowa Metropolity Warszawskiego i całej Polski Sawy, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60311-14-1, s.47
- ↑ Eleven out of 15 members of Bulgarian Orthodox Church's Holy Synod worked for communist State Security
Bibliografia
- Плевенски митрополит Игнатий. bg-patriarshia.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-19)].
| Poprzednik Powstanie eparchii | Metropolita pleweński od 1998 | Następca Nadal sprawuje urząd |