Ignacy Bąk (polityk)

Ignacy Bąk
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1925
Olszyny

Narodowość

polska

Odznaczenia
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Ignacy Bąk (ur. 14 grudnia 1925 w Olszynach) – polski nauczyciel, działacz polityczny.

Życiorys

Urodził się 12 grudnia 1925 w Olszynach jako syn Józefa i Joanny w rodzinie chłopskiej[1][2]. Uzyskał wyższe wykształcenie socjologiczne[1][3]. Od 1945 do 1948 był słuchaczem kursów pedagogicznych[1]. Od 1948 pracował jako nauczyciel[1][3].

Od 13 maja 1949 był członkiem PZPR[1][2]. W latach 1960-1963 pracował jako inspektor szkolny w Sanoku[4]. Był członkiem Powiatowej Rady Narodowej w Sanoku kadencji 1961-1965[5]. Od 1963 był II sekretarzem Komitetu Powiatowego PZPR w Sanoku[6][7][8], a 8 lutego 1969 ponownie wybrany na sekretarza KP[9]. Na początku lat 70. był I sekretarzem KP PZPR w Sanoku, w tym wybrany 27 stycznia 1973[10]. W tym charakterze 19 marca 1971 został wybrany zastępcą członka Komitetu Wojewódzkiego KW PZPR w Rzeszowie[11]. W połowie 1971 zasiadł w Komitecie Honorowym obchodów 30-lecia PPR w województwie rzeszowskim[12]. Równolegle 10 listopada 1972 został wybrany do egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku[13][14]. W 1972 był I sekretarzem KM w Sanoku[15]. W związku z przejściem do pracy w Tarnobrzegu zrezygnował z funkcji członka KM, egzekutywy i I sekretarza i 10 maja 1973 został pożegnany w Sanoku (jego miejsce zajął Jan Kwolek)[16][17].

W Sanoku od 1964 do 1972 był przewodniczącym zarządu Towarzystwa Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka[18]. Był autorem rozdziału pt. Dorobek i perspektywy ziemi sanockiej w publikacji Ziemia sanocka, wydanej w 1966[19]. 22 lipca 1964 dokonał odsłonięcia dwóch pomników ofiar zbrodni hitlerowskich pod Zagórzem nieopodal Sanoka: w byłym obozie pracy w Zasławiu[20][21] oraz na miejscu egzekucji w lesie Hanusiska[22]. Był też przewodniczącym Społecznego Komitetu Budowy Sztucznego Lodowiska Torsan w Sanoku, otwartego oficjalnie 9 listopada 1968[23][24][25][26].

Od maja 1973 do 1 czerwca 1975 był I sekretarzem Komitetu Powiatowego PZPR w Tarnobrzegu[27][2][3]. Po ustanowieniu województwa tarnobrzeskiego od 4 czerwca 1975 do 21 czerwca 1981 był przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej (WKKP) w Tarnobrzegu, od 4 czerwca 1975 członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Tarnobrzegu[28][29][2][30]. 8 listopada 1975 został wybrany ponownie do egzekutywy KW PZPR oraz zasiadł w sekretariacie KW PZPR w Tarnobrzegu[31][32][33]. 20 grudnia 1979 ponownie został wybrany do sekretariatu KW PZPR[34]. W drugiej połowie lat 70. był przewodniczącym wojewódzkiej struktury ORMO w Tarnobrzegu[35]. W 1985 był lektorem KW PZPR w Tarnobrzegu[36].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e „Życie Partii” 1973, s. 34.
  2. a b c d Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Ignacy Bąk. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-04-23].
  3. a b c Róg. Partia 2012 ↓, s. 400.
  4. Krystyna Chowaniec: Oświata i szkolnictwo. Trudne lata powojenne. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 859. ISBN 83-86077-57-3.
  5. Stachowicz. MRN 2008 ↓, s. 181.
  6. Plenum KW PZPR. „Nowiny”. Nr 221, s. 2, 18 września 1963. 
  7. z dyskusji na Plenum KW PZPR. „Nowiny”. Nr 222, s. 3, 19 września 1963. 
  8. Stachowicz. MRN 2008 ↓, s. 195, 197, 206.
  9. Konferencje sprawozdawczo-wyborcze w Sanoku. „Nowiny”. Nr 34, s. 2, 10 lutego 1969. 
  10. Powiatowe i miejskie konferencje PZPR w Sanoku. „Nowiny”. Nr 27, s. 2, 28 stycznia 1973. 
  11. Członkowie Komitetu Wojewódzkiego KW PZPR. „Nowiny”. Nr 78, s. 3, 20 marca 1971. 
  12. Komitet Honorowy i Komitet Organizacyjny obchodów 30-lecia PPR w woj. rzeszowskim. „Nowiny”. Nr 179, s. 1, 1 lipca 1971. 
  13. Nowe władze miejskiej instancji partyjnej. „Nowiny”. Nr 313, s. 1-2, 11 listopada 1972. 
  14. Stachowicz. MRN 2008 ↓, s. 227.
  15. Stachowicz. MRN 2008 ↓, s. 230, 231.
  16. a b Jan Kwolek I sekretarzem KM PZPR w Sanoku. „Nowiny”. Nr 128, s. 2, 11 maja 1973. 
  17. Andrzej Brygidyn: W latach powojennych. Po przełomie październikowym. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 800. ISBN 83-86077-57-3.
  18. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994. W: Sanok. Dzieje miasta. Kraków: Secesja, 1995, s. 961. ISBN 83-86077-57-3.
  19. Ignacy Bąk: Dorobek i perspektywy ziemi sanockiej. W: Ziemia sanocka. Kraków: Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne RSW Prasa, 1966, s. 5-16.
  20. 22 Lipca na Rzeszowszczyźnie. Program imprez i uroczystości. „Nowiny”. Nr 170, s. 6, 20 lipca 1964. 
  21. Odsłonięcie pomnika. „Nowiny”. Nr 179, s. 6, 30 lipca 1964. 
  22. Dik. Odsłonięcie pomnika. „Nowiny”. Nr 179, s. 30 lipca 1964, 6. 
  23. Trzeci wyciąg narciarski na Rzeszowszczyźnie. „Nowiny-Stadion”. Nr 6, s. 3, 8 lutego 1965. 
  24. W Sanoku pierwsze w województwie sztuczne lodowisko?. „Nowiny-Stadion”. Nr 45, s. 5, 23 lutego 1965. 
  25. Sztuczne lodowisko w Sanoku. „Nowiny”. Nr 52, s. 5, 3 marca 1965. 
  26. a b Pierwsze na Rzeszowszczyźnie sztuczne lodowisko. „Nowiny”. Nr 260, s. 2, 1 listopada 1968. 
  27. Bobrowa Jabłonica i Rzeczyca Dolna odznaczone Krzyżem Grunwaldu. „Nowiny”. Nr 131, s. 2, 14 maja 1973. 
  28. Plenarne obrady nowych Komitetów Wojewódzkich PZPR oraz narady aktywu partyjno-gospodarczego. „Nowiny”. Nr 128, s. 1, 5 czerwca 1975. 
  29. Plenarne obrady WKKP w Tarnobrzegu. „Nowiny”. Nr 261, s. 3, 25 listopada 1975. 
  30. Róg. Partia 2012 ↓, s. 382, 389.
  31. Wojewódzka Konferencja Partyjna w Tarnobrzegu. „Nowiny”. Nr 248, s. 1, 10 listopada 1975. 
  32. Sprawozdanie Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej na II Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą. Tarnobrzeg: KW PZPR, 1978, s. 62, 67, 68.
  33. Sprawozdanie na III Wojewódzką Konferencję Sprawozdawczo-Wyborczą. Tarnobrzeg: KW PZPR, 1979, s. 75, 76, 81.
  34. Z obrad III Wojewódzkiej Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej w Tarnobrzegu. „Siarka”. Nr 1, s. 1-2, 2 stycznia 1980. 
  35. Róg. Partia 2012 ↓, s. 388.
  36. Inauguracja szkolenia ideologicznego. „Siarka”. Nr 39, s. 1, 27 września 1985. 
  37. Nagrody i wyróżnienia dla budowniczych zespołu basenów. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 1 (70), s. 5, 1–15 stycznia 1977. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Odznaka Zasłużony dla Sanoka (1978).jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” przyznana Aleksandrowi Rybickiemu (1978). Źródło: Archiwum Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. "Odznaczenia Aleksandra Rybickiego z okresu międzywojennego i PRL i legitymacje" (zespół 11, sygn. 83).
PRL Złota Odznaka Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej.jpg
Autor: Bogusław Władysław Przybysz (urodzony 26 sierpnia 1930r, zmarły 28.02.2011 roku), Licencja: FAL
Złota Odznaka Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej - Odznaczenie resortowe z czsów PRL-u.