Ignacy Dudojć

Ignacy Dudojć
Data i miejsce urodzenia	13 września 1950 Kęsowo
Data i miejsce śmierci	20 kwietnia 1999 Toruń
Miejsce spoczynku	Centralny Cmentarz Komunalny w Toruniu
Zawód, zajęcie	inżynier, urzędnik państwowy
Alma Mater	Politechnika Gdańska
Odznaczenia

Ignacy Józef Dudojć (ur. 13 września 1950 w Kęsowie, zm. 20 kwietnia 1999 w Toruniu) – polski inżynier i urzędnik państwowy, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys

W 1973 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Gdańskiej. Przez kilkanaście lat pracował w toruńskich przedsiębiorstwach przemysłu chemicznego, pod koniec lat 80. prowadził prywatną firmę komputerową.

W 1980 wstąpił do „Solidarności”, wszedł w skład komitetu założycielskiego w TPC Merinotex, a następnie został członkiem zarządu regionu związku. W stanie wojennym internowano go na okres od lipca do grudnia 1982. Po zwolnieniu działał w podziemnych strukturach NSZZ „S”, był m.in. wiceprzewodniczącym Regionalnej Komisji Wykonawczej, zajmował się drukiem i kolportażem wydawnictw drugiego obiegu.

W 1989 współtworzył Komitet Obywatelski „Solidarność” w Toruniu. W rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego pełnił funkcję podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów. Później w dalszym ciągu pracował w administracji rządowej jako dyrektor Kancelarii Sejmu, szef zespołu doradców i sekretarz komisji obrony w Ministerstwie Obrony Narodowej. Od 1998 do 1999 był podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Toruniu^[1].

Odznaczenia

W 2015 został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Ignacy Dudojć, Encyklopedia Solidarności [zarchiwizowane 2020-10-25] .
• Ignacy Józef Dudojć, Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2021-02-13] .