Ignacy Koschembahr-Łyskowski
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1864 Żelichowo |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 stycznia 1945 Milanówek |
Zawód, zajęcie | prawnik cywilista, romanista, nauczyciel akademicki |
Tytuł naukowy | profesor doktor habilitowany |
Alma Mater | Uniwersytet Humboldtów w Berlinie |
Uczelnia | Uniwersytet we Fryburgu, Uniwersytet Lwowski, Uniwersytet Warszawski |
Stanowisko | rektor Uniwersytetu Warszawskiego (1923–24) |
Ignacy Koschembahr-Łyskowski (ur. 3 lutego 1864 w Żelichowie, zm. 10 stycznia 1945 w Milanówku) – polski prawnik cywilista, romanista, członek Komisji Kodyfikacyjnej II Rzeczypospolitej, profesor doktor habilitowany, rektor Uniwersytetu Warszawskiego (1923–1924).
Życiorys
W 1884 roku ukończył z odznaczeniem gimnazjum w Chojnicach. Studiował prawo na Uniwersytecie w Berlinie. Szczególnie interesował się prawem rzymskim i przedmiotami historyczno-prawnymi. W rok po ukończeniu studiów, w 1888 roku uzyskał tytuł doktora praw. Rozpoczął pracę zawodową jako referendarz Najwyższego Trybunału w Berlinie. Habilitował się prawdopodobnie w 1894 roku. 1 kwietnia 1895 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego prawa rzymskiego Uniwersytetu we Fryburgu, tam też pewien czas był dziekanem Wydziału Prawa, 1 stycznia 1897 roku został tamże profesorem zwyczajnym. 1 października 1900 roku objął katedrę prawa rzymskiego na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie też od 1908 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa[1]. W 1910 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, a od 1914 roku – członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
1 lutego 1915 roku objął kierownictwo katedry na Uniwersytecie Warszawskim. Na uczelni tej w latach 1923–1924 pełnił funkcję rektora, a w kolejnym roku – funkcję prorektora. W pracach Komisji Kodyfikacyjnej był autorem jednego z projektów prawa zobowiązań, uczestniczył też w pracach podkomisji prawa rodzinnego i spadkowego, był wiceprezydentem Komisji. Reprezentował Polskę w wielu międzynarodowych organizacjach prawniczych. W 1930 roku uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Wileńskiego, a w 1934 roku uniwersytetu w Nancy[1].
Od 31 sierpnia 1935 roku przeszedł w stan spoczynku. W czasie II wojny światowej opracowywał statut federacji państw środkowej Europy.
Niektóre prace
- Faiumskie zwoje papyrusowe (1897),
- O pojęciu własności i źródłach prawa (1902),
- Dwa nowe opracowania rzymskiego prawa prywatnego (1908–1909),
- Pojęcie prawa (1911),
- Stanowisko prawa rzymskiego w powszechnej ustawie cywilnej (1911),
- Procedura cywilna rzymska (1912),
- Historia prawa na zachodzie Europy (1923),
- Czynnik społeczny a czynnik państwowy w prawie prywatnym rzymskim (1923),
- W sprawie kodyfikacji naszego prawa cywilnego (1924),
- Cele i zadania polityki społecznej (1927).
- Przepisy ustawy a prawo w prawie cywilnym (1935).
Życie rodzinne
Ignacy Koschembahr-Łyskowski pochodził z rodziny ziemiańskiej z Pomorza. Był synem Mateusza, właściciela majątku Żelichowo, i Marii Malwiny z d. Poleskiej. Ożenił się w 1902 roku ze Stefanią z d. Przyłuską, z którą miał dzieci: Marię Ludwikę i Józefa Marię, prawników.
W latach 20. i 30. XX wieku mieszkał w Domu Profesorów przy ul. Nowy Zjazd 5 w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Mieszkaniowego Spółdzielczego Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie wojny mieszkał w Milanówku, gdzie zmarł w 1945 roku, w wieku 81 lat. Pochowany w Milanówku, grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 345-3-6)[2].
Przypisy
- ↑ a b mecenasi.pl – Galeria prawników – Słynni prawnicy. [dostęp 2012-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-10)].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KOSCHEMBAHR - ŁYSKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-01] .
Bibliografia
- Krystyna Bukowska: Łyskowski (Koschembahr-Łyskowski) Ignacy. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 18: Lubomirski Aleksander – Machowski Walenty. Wrocław – Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii, 1973, s. 605–606. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, ISBN 83-04-03501-4
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 448–449.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)
Komisja organizacyjna Studium Teologii Prawosławnej UW: prof. Ignacy Koschembahr-Łysakowski, rektor Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Franciszek Kryształowicz, kościelny kurator Studium Teologii Prawosławnej, metropolita Kościoła Prawosławnego w Polsce Dionizy (Waledyński), prof. Eugeniusz Jarra, prof. Jan Porzeziński, prof. Wacław Makowski, prof. Franciszek Czubalski, prof. Kazimierz Nitsch.
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób prof. Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego na cmentarzu w Milanówku
Ignacy Koschembahr-Łyskowski