Ignacy Malecki
 Ignacy Malecki w latach 60. | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1912 |
| Data śmierci | |
| profesor doktor inżynier nauk technicznych | |
| Specjalność: elektroakustyka | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Odznaczenia | |
        | |
Ignacy Malecki (ur. 18 listopada 1912 w Pokiewnej, zm. 12 czerwca 2004) – polski uczony, specjalista elektroakustyki oraz naukoznawstwa.
Życiorys
Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej w 1935. W okresie II wojny światowej wykładowca konspiracyjnej Politechniki Warszawskiej, obronił także doktorat 1941) oraz habilitację (1943). Od 1946 był profesorem nadzwyczajnym, wykładał na Politechnice Gdańskiej. Od 1948 należał do PZPR[1]. W 1952 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1950-1983 profesor Politechniki Warszawskiej. Wieloletni dyrektor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN w Warszawie (1953-1962 i 1973-1982). W latach 1969-1972 dyrektor Departamentu Polityki Naukowej i Nauk Podstawowych UNESCO w Paryżu.
Od 1953 członek korespondent PAN, od 1957 członek rzeczywisty; 1956-1980 był członkiem Prezydium PAN, 1962-1968 zastępcą sekretarza naukowego Akademii. Należał także do wielu innych towarzystw naukowych polskich (w tym Polskiego Towarzystwa Cybernetycznego) i zagranicznych.
Autor ponad 160 artykułów z dziedziny akustyki i naukoznawstwa, opublikował także książki: Akustyka budowlana (1958), Teoria fal i układów akustycznych (1964), Physical Foundations of Technical Acoustics (1968), Podstawy teoretyczne akustyki kwantowej (1972).
Wśród uczelni, które nadały mu doktorat honoris causa była m.in. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie (1982)[2] i Politechnika Gdańska (2002)[3]. Był laureatem m.in. nagrody państwowej II stopnia (1953 i 1956), odznaczony Krzyżem Oficerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Złotym Krzyżem Zasługi, bułgarskim Orderem Cyryla i Metodego i francuską komandorią Orderu Palm Akademickich[4].
Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 274, rząd 6, grób 18)[5].
Wybrane publikacje
- Akustyka budowlana. 1958
- Teoria fal i układów akustycznych. PWN, Warszawa 1964, ss. 675. Seria: Biblioteka Mechaniki Stosowanej.
- Physical Foundations of Technical Acoustics. 1968.
- Podstawy teoretyczne akustyki kwantowej. 1972.
Przypisy
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 581. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Doktoraty honoris causa nadane przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 2011-02-23].
- ↑ Osoby uhonorowane tytułem doktora honoris causa PG. pg.gda.pl. [dostęp 2011-02-23].
- ↑ Kto jest kim w Polsce. Warszawa: Interpress, 1989, s. 786
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: STEFUŚ TOMCZYCKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-01-04].
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, Warszawa 1993.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
nastrino della medaglia di Commendatore dell'ordine al merito della Repubblica Italiana
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Ignacego Maleckiego na Cmentarzu Powązkowskim
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Les Palmes académiques, Officier rank
Ignacy Malecki, profesor akustyk