Ignacy Ludwik Pawłowski
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Biskup pomocniczy kamieniecki | |
| Okres sprawowania | 1828–1841 |
| Biskup mohylewski | |
| Okres sprawowania | 1841–1842 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 22 lipca 1800 |
| Nominacja biskupia | 23 czerwca 1828 |
| Sakra biskupia | 15 lutego 1829 |
| Data konsekracji | 15 lutego 1829 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
| |||||||
Ignacy Ludwik Pawłowski (ur. 4 lutego 1776, zm. 2 lipca 1842) – duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita mohylewski w latach 1841-1842[1].
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął w 1800. Pełnił funkcję kapelana biskupa kamienieckiego Jana Dembowskiego, wikariusza generalnego diecezji kamienieckiej, asesora sądowego oraz kanclerza konsystorza diecezjalnego, członka Kolegium Teologicznego w Petersburgu. W 1828 mianowany biskupem pomocniczym kamienieckim i tytularnym biskupem Megara, od 1 marca 1841 arcybiskup mohylewski.
Odznaczenia
- Order Świętej Anny I klasy (1833, Rosja)[2]
Przypisy
- ↑ Anna Barańska, Rzymskokatolicka metropolia mohylewska (1798-1917). Struktury i episkopat, w: „Przegląd Wschodni” XIV (2016), z. 1(53), s. 93.
- ↑ Wiadomości zagraniczne. Rossyja. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 8 z 18 stycznia 1834.