Ignacy Siemion

Ignacy Siemion
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1932
Krzczonów

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 2015
Wrocław

profesor nauk chemicznych
Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy

Doktorat

1964
Politechnika Wrocławska

Habilitacja

1968 – chemia
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

1981

zatrudnienie
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Ignacy Zenon Siemion (ur. 26 sierpnia 1932 w Krzczonowie, zm. 18 kwietnia 2015 we Wrocławiu) – polski chemik organik i historyk chemii.

Życiorys

Urodził się 26 sierpnia 1932 w Krzczonowie[1], gdzie jego ojciec Mikołaj Siemion był kierownikiem szkoły; został zamordowany przez Niemców w KL Auschwitz w 1942 roku. Miał 6 braci, wśród nich aktora Wojciecha Siemiona, i 2 siostry, które zmarły wkrótce po urodzeniu[2]. Jego żoną (od 1959 r.) była prof. Alicja Szastyńska-Siemion[3][4].

W 1955 r. ukończył studia chemiczne na Uniwersytecie Moskiewskim, doktorat obronił na Politechnice Wrocławskiej w 1964 r., a doktorem habilitowanym został cztery lata później. Profesorem nadzwyczajnym[5] Uniwersytetu Wrocławskiego został w 1974 r.[5], a profesorem zwyczajnym w 1981 r. W trakcie swojej kariery był kierownikiem Zakładu Chemii Organicznej Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego[5].

Jego zainteresowania obejmowały chemię i stereochemię peptydów i białek[5], miał znaczący wkład w rozwój analizy konformacyjnej peptydów i syntezy peptydów naturalnych i ich analogów o działaniu terapeutycznym. Prowadził prace w dziedzinie immunomodulatorów peptydowych oraz chemii kodu genetycznego[1]. Autor 9 książek, 275 prac naukowych i ponad 140 artykułów przeglądowych i dotyczących historii nauki. Promotor 23 doktorów, w tym pięciu habilitowanych[5].

W latach 1983–1993 redaktor naczelny miesięcznika „Wiadomości Chemicznych”. Należał do Polskiego Towarzystwa Chemicznego, w tym latach 1979–1983 był przewodniczącym zarządu oddziału wrocławskiego PTCh[1]. Był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów[6].

Grób prof. Ignacego Siemiona na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

Zmarł 18 kwietnia 2015 r. we Wrocławiu[1] i został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Siemion Ignacy Zenon, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-01-02].
  2. ↑ Krzysztof Zwoliński, Juliusz Wojciech Siemion (1928–2010), „Rocznik Mazowiecki”, 22, 2010, s. 130-138 [dostęp 2019-08-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-02].
  3. ↑ Małgorzata Wróbel, Biogram Alicji Szastyńskiej-Siemion, „Wratislaviensium Studia Classica”, 35 (4), 2015, s. 9–16, DOI: 10.23734/WSC.2015.4.9.16 [dostęp 2022-07-07].
  4. ↑ Kazimierz Orzechowski, Wokół Gabinetu Historii Chemii, „Wiadomości Chemiczne”, 71 (11–12), 2017, s. 919–924 [dostęp 2022-07-07].
  5. ↑ a b c d e Ignacy Z. Siemion. Okruchy XXVI. O „Układzie Okresowym” Primo Levi’ego (notka biograficzna o autorze). „Wiadomości chemiczne”. 66 (7-8), s. 790, 2012. [dostęp 2018-01-02]. 
  6. ↑ Prof. dr hab. Ignacy Zenon Siemion, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-01-02].
  7. ↑ Uniwersyteckie zaduszki 2016 — nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2018-01-02].

Media użyte na tej stronie

Ignacy Siemion 20210412.jpg
Autor: DideWROt, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Ignacego Siemiona na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu