Ignacy Zaborowski
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Prowincjał zakonu pijarów | |
| Okres sprawowania | 1802–1803 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | Zakon Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych |
| Śluby zakonne | |
Ignacy Zaborowski (ur. 2 listopada 1754 w województwie ruskim, zm. 10 stycznia 1803 w Warszawie) – polski pijar, matematyk i geodeta, profesor geometrii, członek Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych, autor podręcznika Geometria praktyczna i Logarytmy dla szkół narodowych – pierwszych polskich tablic logarytmicznych, za które uzyskał od króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Medal Merentibus.
Życiorys
Naukę rozpoczął w szkole pijarów w Złoczowie. Wykładał w szkole pijarskiej w Warężu, Łomżyńskiej Szkole Pijarskiej (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Łomży) i Collegium Nobilium pijarów w Warszawie, gdzie w latach 1799–1801 pełnił funkcję rektora. W 1791 wprowadził dla swoich uczniów praktyki wakacyjne inżynieryi na dziedzińcu żoliborskim[2] (prawdopodobnie mowa o dziedzińcu koszar Gwardii Pieszej Koronnej). Pełnił funkcję egzaminatora krajowego geodetów (egzaminator jeometrów publicznych przy Komisji Edukacji). Przełożony szkół warszawskich (kurator), jeden z czterech doradców zgromadzenia pijarów[2], od 1800 członek Towarzystwa Przyjaciół Nauk, od 1802 prowincjał pijarów.
Pochowany w kościele oo. pijarów przy ul. Długiej. Po powstaniu listopadowym, gdy rosyjskie władze zaborcze przekazały kościół Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, skrycie pochowany w zbiorowej, nieoznaczonej mogile pod alejką[3] między kwaterami 7 i 9 na cmentarzu Powązkowskim (miejsce mogiły wskazuje tablica z napisem: „w pobliżu tej tablicy spoczywają pod drogą cmentarną w nieoznakowanej mogile zbiorowej usunięci przez zaborcę z kościoła przy ul. Długiej po Powstaniu Listopadowym i tu skrycie pogrzebani księża pijarzy:... ks. Ignacy Zaborowski +1803 autor pierwszych logarytmów polskich... I wielu innych... Requiescant in pace” wmurowana z inicjatywy o. Innocentego Buby – zob. zdjęcie).
Był członkiem rzeczywistym Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk[4].
Prace
podręczniki:
- Jeometria praktyczna (1786)
- Logarytmy dlá szkół narodowych (1787)
- Tablice matematyczne (1797)
- Geometria wiejska (nieukończona)
tłumaczenia:
- Obermajer, Fulgenty. Arytmetyka praktyczna kieszonkowa, Porywcze codzienne trafiające się rachunki, przy redukcyach monet, przy kupi i przedaży, z wielką łatwością odprawująca przez taryfę, o której na samym czele kładnie się informacya.
Przypisy
- ↑ Znicze oznaczają orientacyjne położenie mogiły pod alejką.
- ↑ a b Franciszek, Xawery Dmochowski: Pisma rozmaite cz. 2. Warszawa: N. Glücksberga, 1826, s. 212.
- ↑ ”...Od lewego krańca ściany zamykającej zakrystię kościółka powązkowskiego, licząc osiem kroków w linii prostej w głąb cmentarza, spoczywają w ziemi kości Stanisława Konarskiego, Onufrego Kopczyńskiego i wielu jeszcze innych zasłużonych dobrze krajowi pijarów. Nie ma tu najmniejszego śladu dla uwiecznienia ich pamięci, przechodzi nawet tędy żwirowa droga, którą z kościoła przenoszą do grobowisk ciała zmarłych na cmentarz. ... Kiedy jednakże wkrótce z kościoła tego uprzątnąć kości zmarłych Pijarów musieli, i te szczątki wielkiego łacińskiego poety, wraz z tamtymi wynieśli, i równo ze świtem odprowadziwszy na cmentarz Powązkowski, w miejscu przez nas wskazanem złożyli. Tu więc leżą kości oprócz [Macieja Kazimierza] Sarbiewskiego: Stanisława Konarskiego... Ignacego Zaborowskiego...” za: Kazimierz Władysław Wóycicki: Cmentarz Powązkowski pod Warszawą tom II. Warszawa, 1856. s. 94-95. [dostęp 2009-03-25]. (pol.).
- ↑ Aleksander Kraushar, Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800-1832 : monografia historyczna osnuta na źródłach archiwalnych. Ks. 4, Czasy polistopadowe: epilog: 1831-1836, 1906, s. 486.
Linki zewnętrzne
- Jerzy Przywara: Ignacy Zaborowski (1754-1803). Geoforum. [dostęp 2009-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 września 2007)]. (pol.).
- Franciszek Ksawery Dmochowski: Wiadomość o życiu i pismach Ignacego Zaborowskiego w: Pisma rozmaite, s. 210-213. Warszawa, 1820, zdigitalizowane Books Google. [dostęp 2009-04-15]. (pol.).
- Zaborowski, I.: Logarytmy dlá szkół narodowych. Warszawa, 1787
- Ignacy Zaborowski: Jeometrya praktyczna. Warszawa, 1792, II wydanie, zdigitalizowane Books Google. [dostęp 2009-04-15]. (pol.).
- Zaborowski, I: Jeometrya Praktyczna, Warszawa, 1786
- Publikacje Ignacego Zaborowskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Book cover of Ignacy Zaborowski, Logarytmy dlá szkół narodowych, 1787.
tablica ku czci o.o. pijarów pochowanych przez zaborców pod alejką w zbiorowej, nieoznakowanej mogile - cmentarz powązkowski, Warsawa
alejka na Cmentarzu Powązkowskim, pod którą mieści się nieoznakowana, zbiorowa mogiła pijarów i jezuitów, m.in. Macieja Kazimierza Sarbiewskiego - (tablica na filarze między oknami zakrystii kościoła)