Ignalińska Elektrownia Jądrowa
(c) Vadik_01, CC BY 3.0 Widok ogólny elektrowni | |
Państwo | |
---|---|
Status | W trakcie demontażu |
Liczba bloków energetycznych | 2 i 2 w budowie |
Moce | |
Łączna moc: | |
- elektr. netto | 2370 MW |
- elektryczna brutto | 2720 MW |
Kluczowe daty | |
Rozpoczęcie budowy | 1974 |
Włączenie do sieci | 1 maja 1984 |
Trwałe wyłączenie | 31 grudnia 2009 |
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
55°36′16″N 26°33′36″E/55,604444 26,560000 | |
Strona internetowa |
Ignalińska Elektrownia Jądrowa (lit. Ignalinos atominė elektrinė) – zamknięta elektrownia jądrowa, położona na Litwie, nad jeziorem Dryświaty, w odległości 6 km od miasta Wisaginia i 47 km od miasta Ignalino, na północno-wschodnim krańcu kraju, niedaleko miejsca, gdzie stykają się granice Litwy, Łotwy i Białorusi. Ostatni pracujący reaktor, typu RBMK-1500, o maksymalnej mocy 1500 MW, został zamknięty 31 grudnia 2009[1]. Był to reaktor numer 2, pracujący od 1987. Duża część pracowników elektrowni zamieszkuje miasto Wisaginia, zbudowane specjalnie jako zaplecze mieszkaniowe elektrowni[2].
Reaktory
Prace nad budową pierwszego reaktora rozpoczęto w 1977 i zakończono przyłączeniem do sieci 31 grudnia 1983. 20 sierpnia 1987 przyłączono do sieci drugi reaktor. Rozpoczęto też budowę reaktora numer 3, ale wskutek protestów zaprzestano prace w 1988. Prace nad reaktorem numer 4 nie wyszły poza fazę projektu. Pierwotnie przewidywano, że siłownia będzie dostarczać energię elektryczną nie tylko dla Litwy, ale także dla Łotwy, Białorusi i obwodu kaliningradzkiego (w 1989 42% energii produkowanej w elektrowni było eksportowane poza Litwę). Przewidywany czas eksploatacji paliwa wynosi 30 lat[3]. Reaktory ignalińskie (RBMK-1500) były podobnego typu co używane przez elektrownię w Czarnobylu (RBMK-1000) i także nie były uważane za bezpieczne według zachodnich norm.
Reaktor | Typ | Status | Moc w sieci | Moc maksymalna |
---|---|---|---|---|
Ignalina-1[4] | RBMK-1500 | Zamknięty | 1 185 MW | 1 300 MW |
Ignalina-2[5] | RBMK-1500 | Zamknięty | 1 185 MW | 1 300 MW |
Ignalina-3 | RBMK-1500 | Budowa przerwana w 1988 | 1 380 MW | 1 500 MW |
Ignalina-4[6] | RBMK-1500 | Projekt anulowany w 1988 | 1 380 MW | 1 500 MW |
8 listopada 2007 nastąpiła awaria pracy reaktora nr 2. Nie doszło do skażenia środowiska materiałami promieniotwórczymi, konieczne było jednak awaryjne wyłączenie reaktora.
Negocjacje akcesyjne z UE
Warunkiem przystąpienia Litwy do Unii Europejskiej było zobowiązanie do wycofania elektrowni z eksploatacji. Groziło to poważnymi komplikacjami w gospodarce energetycznej Litwy, ponieważ elektrownia dostarczała 90% energii elektrycznej zużywanej w tym kraju. W wyniku negocjacji Unia zgodziła się pokryć koszty zamknięcia elektrowni i skompensować Litwie utratę energii dostarczanej przez elektrownię.
Plany budowy nowych reaktorów
Lietuvos Energija planuje budowę nowej elektrowni o nazwie Wisagińska Elektrownia Jądrowa (lit. Visagino atominė elektrinė) z jednym reaktorem o mocy 1350 MW w bliskim sąsiedztwie obecnie istniejącej. Elektrownia ma kosztować ok. 5 mld euro i zostać uruchomiona do 31 grudnia 2022 roku[7]. Udziały w nowej elektrowni mają objąć także przedsiębiorstwa z Łotwy (Latvenergo), Estonii (Eesti Energia) i Polski (PGE). W grudniu 2009 ukazało się w tej sprawie ogłoszenie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej[8]. Mimo wcześniejszych zapowiedzi w grudniu 2010 nie wybrano inwestora w przetargu, gdyż wycofano jedyną ofertę spełniającą kryteria przetargu, złożoną przez południowokoreańską Korea Electric Power Corporation (Kepco). Zdecydowano się prowadzić dalsze rozmowy o udzieleniu koncesji w drodze bezpośrednich negocjacji bez przetargu[9]. 9 grudnia 2011 Polska Grupa Energetyczna podjęła decyzję o zawieszeniu swojego zaangażowania w budowę elektrowni jądrowej w Visaginas na Litwie[10]. Decyzja ta została podjęta ze względu na niską rentowność inwestycji przy proponowanych warunkach[11]. W czerwcu 2012 litewski Sejm wyraził zgodę na zawarcie umowy koncesyjnej. Dostawcą reaktora miała być japońska firma Hitachi (reaktor ABWR o mocy 1300-1638 MW). W październiku 2012 w referendum ogólnokrajowym społeczeństwo wypowiedziało się przeciwko budowie nowej elektrowni jądrowej na Litwie[12].
Przypisy
- ↑ Robert Mickiewicz. Litwa żegna elektrownię w Ignalinie. „Rzeczpospolita”, s. A12, 2009-12-31 (pol.).
- ↑ Robert Mickiewicz. Co dalej z atomowym miastem Wisaginia. „Rzeczpospolita”, s. A13, 2009-12-31 (pol.).
- ↑ Lithuania shuts Ignalina plant (ang.). World Nuclear News, 2010-01-04.
- ↑ Nuclear Power Reactor Details - IGNALINA-1 (ang.). IAEA.
- ↑ Nuclear Power Reactor Details - IGNALINA-2 (ang.). IAEA.
- ↑ Technology and Soviet Energy Availability (ang.). Kongres USA, listopad 1981. s. 129.
- ↑ Wisagińska Elektrownia Jądrowa – inwestycja wciąż wysokiego ryzyka.. Ośrodek Studiów Wschodnich, 2012-07-26. [dostęp 2012-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)].
- ↑ Investors sought for new Lithuanian plant (ang.). World Nuclear News, 2009-12-09.
- ↑ Tender for new Lithuanian plant investor stalls (ang.). World Nuclear News, 2010-12-06.
- ↑ PGE Polska Grupa Energetyczna SA zawiesza swoje zaangażowanie w budowę elektrowni jądrowej na Litwie.. PGE Informacje prasowe, 2011-12-09.
- ↑ Bury: PGE może wrócić do elektrowni na Litwie.. Forbes.pl, 2011-12-22.
- ↑ LITWA: energetyka jądrowa poległa w referendum, www.czyczy.pl.
Dodatkowe źródła
- S. Michale Modro , Michale W. Jankowski , Postęp w dziedzinie bezpieczeństwa reaktorów jądrowych (18 stron, 18 ref), apw.ee.pw.edu.pl [dostęp 2011-03-25] (pol.).
- Maciej Zarzycki. Jądrowe reaktory energetyczne - budowa, zasada działania, eksploatacja. „www.atomowyautobus.pl/referaty (37 stron, 39 ref)”. Fundacja Forum atomowe.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Lithuania
en:SVG logo of a stylized en:lightning bolt on a en:circle. This was designed by me, en:User:Crotalus horridus, as a public domain image that could be used on en:Template:User Metroid. It is similar in style to the screw attack power up.
Autor: Martijn Munneke, Licencja: CC BY 2.0
De Europese Unie, waartoe Litouwen in 2004 is toegetreden, maakte zich grote zorgen over de veiligheid van de centrale. De afgelopen jaren is veel geld geïnvesteerd in het verhogen van de veiligheid. Desondanks zag de EU de centrale liever helemaal verdwijnen. In 1999 bereikten Litouwen en de EU overeenstemming over de sluiting en de ontmanteling van de centrale. Op 31 december 2004 is de eerste reactor stilgezet. Met de EU is afgesproken dat de de centrale op 31 december 2009 geheel gesloten wordt.
Autor: Petr Štefek, Licencja: CC BY 3.0
Ignalina Nuclear Power Plant, Lithuania