Ignatki (powiat białostocki)
| Artykuł | 53°4′6″N 23°5′58″E |
| - błąd | 38 m |
| WD | 53°4'6.06"N, 23°5'57.99"E |
| - błąd | 0 m |
| Odległość | 2 m |
| ||||
| ||||
 | ||||
| Państwo |  Polska | |||
| Województwo |  podlaskie | |||
| Powiat | białostocki | |||
| Gmina | Juchnowiec Kościelny | |||
| Wysokość | 132 m n.p.m. | |||
| Liczba ludności (2011) | 337[1][2] | |||
| Strefa numeracyjna | 85 | |||
| Kod pocztowy | 16-005[3] | |||
| Tablice rejestracyjne | BIA | |||
| SIMC | 0031319[4] | |||
Położenie na mapie gminy Juchnowiec Kościelny _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Juchnowiec Kościelny") | ||||
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||||
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | ||||
Położenie na mapie powiatu białostockiego  | ||||
 53°04′06″N 23°05′58″E/53,068333 23,099444 | ||||
Ignatki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie białostockim, w gminie Juchnowiec Kościelny[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa białostockiego.
Powierzchnia gruntów wsi wynosi 381,8 ha.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0997105 | Przy Gościńcu | część wsi |
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Józefa Rzemieślnika w Księżynie.
Historia
 | Ta sekcja od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Wieś szlachecka powstała w XVI w., znajdowała się wówczas w wójtostwie pomichackim, w starostwie suraskim, w ziemi bielskiej, w województwie podlaskim.
Po raz pierwszy zapisana nazwa wsi znajduje się w dokumentach z roku 1598.
Pierwotne nazwy wsi to Ichnatki, Ihnatki, Hihnatki.
W 1914 w Ignatkach w domu Krupickich była karczma, prowadził ją Żyd. Później do ok. 1918 Józef Krupicki miał tam sklep spożywczy
Po zakończeniu wojny w 1920 r. w Ignatkach utworzono szkołę państwową. Była to czteroklasowa szkoła podstawowa. Mieściła się w jednej małej izbie w mieszkaniu Krupickich. Uczniowie, 5-7 osób, przychodzili z Ignatek i z Księżyna. Był jeden nauczyciel, Zygmunt Kalinowicz pochodzący z Galicji.
W tym czasie program nauki szkoły czteroklasowej przewidywał po jednym roku nauki w klasach 1 i 2, dwa lata w klasie 3 oraz trzy lata w klasie 4. Łącznie nauka trwała siedem lat. Na każdy rok nauki był inny program nauczania.
W roku 1922 szkołę przeniesiono do Horodnian.
13 października 1921
W Ignatkach uroczyste poświęcenie krzyża wybudowanego ze składek wszystkich mieszkańców. Stanął on przy drodze pośrodku wsi z napisem: „OD POWIETRZA GŁODU OGNIA I WOJNY WYBAW NAS PANIE. 13 październik 1921”. Powodem wystawienia krzyża z tym napisem była zakaźna choroba bydła, która spowodowała śmierć wszystkich krów we wsi. Od tej pory, co roku, aż do wojny dzień 13 października był świętem wsi. W tym dniu, po mszy w kościele w Niewodnicy, ksiądz był przywożony furmanką do wsi i po modlitwach przy krzyżu poświęcał bydło całej wsi, które na ten czas pastuch przypędzał w pobliże. Później ksiądz był zapraszany na obiad.
W 1934 w Ignatkach przy gościńcu Klemensowiczowie zbudowali krzyż z napisem: „DZIĘKUJEMY CI, PANIE JEZU I BŁOGOSŁAWIMY CIEBIE, ŻEŚ PRZEZ KRZYŻ TWÓJ ŚWIĘTY ŚWIAT ODKUPIĆ RACZYŁ”. Przedtem w tym miejscu był stary krzyż drewniany. Pod nim w czasie Pierwszej Wojny Światowej pochowano dwóch poległych żołnierzy niemieckich. Po zakończeniu wojny ich zwłoki ekshumowano i przeniesiono w inne miejsce, prawdopodobnie na cmentarz wojskowy w Białymstoku.
W czasie II wojny nauczyciele: Henryk Banulewicz, Jadwiga Dzienisówna i Stanisława Kossakowska ze szkoły w Księżynie po wkroczeniu Niemców rozpoczęli tajne nauczanie. Młodsze dzieci z Horodnian i Księżyna w grupkach 5-8 osób nauczała p. Dzienis, starsze w kompletach 3-4 osoby uczył H. Banulewicz. Nauka odbywała się w coraz to innych domach rodziców dzieci. Kossakowska uczyła głównie w Ignatkach, najczęściej w domach Teofila Korola i Zygmunta Klemensowicza.
Grunty rolników w Ignatkach były mocno rozdrobnione. Nierzadko składały się z kilkunastu kawałków ponad kilometrowej długości, a szerokości zaledwie 2–3 m. Przed wojną – w 1939 roku rozpoczęto prace zmierzające do komasacji gruntów. Powrócono do nich po zakończeniu wojny. Komasację prowadził geodeta Popławski.
W 1962 Ignatki zostały zelektryfikowane.
W 1991 w Ignatkach zbudowano wodociąg, w 1995 zainstalowano telefony prawie we wszystkich domach.
Uroczyska w Ignatkach
- Borońszczyzna
- Dombrowa Polna
- Gołonszczyzna
- Mańkowszczyzna
- Nadawki
- Nowiny
- Pawłowszczyzna
- Podrzecze
- Powłoczki
- Wyżary
- Zakrystyjka
Daty pojawienia się nazwisk najdawniejszych mieszkańców Ignatek, których potomkowie mieszkają do dzisiaj[6]
- 1650 – Sobolewski
- 1663 – Król (Korol)
- 1766 – Klemensowicz
- 1827 – Dunaj
- 1828 – Borowski
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wieś Ignatki w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2020-03-24] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Poczta Polska. Wyszukiwarka kodów pocztowych
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Księgi metrykalne parafii niewodnickiej i juchnowieckiej.
Linki zewnętrzne
- Ignatki (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 605.
- Siedziba gminy: Juchnowiec Kościelny
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podlaskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.50 N
- S: 52.17 N
- W: 21.45 E
- E: 24.10 E
Autor: Krzysztof Kundzicz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ignatki, gmina Juchnowiec Kościelny, podlaskie
Autor:
Mapa gminy Juchnowiec Kościelny, Polska
Autor:
Mapa powiatu białostockiego, Polska
Herb gminy Juchnowiec Kościelny