Ignazio Michele Crivelli
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 września 1698 Cremona |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 lutego 1768 Mediolan |
| Nuncjusz apostolski we Flandrii | |
| Okres sprawowania | 1744–1754 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Diakonat | 16 kwietnia 1739 |
| Prezbiterat | 30 kwietnia 1739 |
| Sakra biskupia | 4 października 1739 |
| Kreacja kardynalska | 24 września 1759 Klemens XIII |
| Kościół tytularny | San Bernardo alle Terme |
| Data konsekracji | 4 października 1739 |
|---|---|
| Konsekrator | Giovanni Antonio Guadagni |
| Współkonsekratorzy | Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini Ferdinando Maria de Rossi |
Ignazio Michele Crivelli (ur. 30 września 1698 w Cremonie, zm. 29 lutego 1768 w Mediolanie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 30 września 1698 roku w Cremonie, jako syn Giuseppego Angela Crivelliego i Francesci Marii Ferrari[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i relatorem Świętej Konsulty[1]. 16 kwietnia 1739 roku przyjął święcenia diakonatu, a 30 kwietnia – prezbiteratu[2]. 30 września został tytularnym arcybiskupem Cezarei, a 4 października przyjął sakrę[2]. Pełnił rolę nuncjusza w Niemczech (1740–1744), Flandrii (1744–1754) i w Austrii (1754–1760)[2]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Bernardo alle Terme[2]. Zmarł 29 lutego 1768 roku w Mediolanie[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Ignazio Michele Crivelli (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-23].
- ↑ a b c d Ignazio Michele Crivelli (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-23].
Media użyte na tej stronie
Cardinal Ignazio Michele Crivelli