Igor Wójcik

Igor Wójcik

Data i miejsce urodzenia	1968 Szczecin
Zawód, zajęcie	artysta i polityk samorządowy
Odznaczenia
Strona internetowa

Igor Marcin Wójcik (ur. 1968 w Szczecinie) – polski artysta i działacz samorządowy. Oficer Orderu Odrodzenia Polski^[1]. Syn Witolda Wójcika i Barbary Krzywickiej-Wójcik.

Działalność kulturalna

Studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie otrzymał dyplom magisterski z Projektowania Szkła i Malarstwa (1993), był stypendystą Fine Art’s Ateliers of Hollywood w USA i Atlantic Region Learning Center w Kanadzie^[2].

Od 2012 właściciel galerii sztuki aktualnej na wrocławskich Starych Jatkach. W latach 1997–2001 wykładowca przedmiotu „Komunikacja wizualna” w Wyższym Studium Fotografii^[3]. W latach 2008–2011 i w 2015 zastępca dyrektora i od 2015 dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu^[4]. 2012-2016 członek Rady Programowej Telewizji Polskiej we Wrocławiu. W latach 2008–2012 członek i sekretarz Rady Programowej Polskiego Radia Wrocław S.A.^[5] Do 2012 przewodniczący Kapituły Nagrody Teatralnej Województwa Dolnośląskiego^[6]. Współpracował z Międzynarodowym Festiwalem Teatralnym „Bez Granic” w Cieszynie, oraz Wrocławskimi Spotkaniami Teatrów Jednego Aktora. Producent i organizator spektakli teatralnych. 2013–2022 członek zarządu Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Członek Rady Programowej^[7] Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Od 2021 członek Społecznej Rady Kultury przy Marszałku Województwa Dolnośląskiego^[8].

Brał udział w ponad 110 wystawach zbiorowych i 16 indywidualnych^[9], m.in. w:

• warszawskiej Zachęcie
• Zamku Książąt Pomorskich „BWA” w Szczecinie
• Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze
• Zamku Sztuki i Przedsiębiorczości w Cieszynie
• Muzeum Narodowym w Poznaniu
• Galerii BWA we Wrocławiu,
• Galerii BWA w Rzeszowie
• Galerii „Zero” we Wrocławiu
• Galerii „Foto-Medium-Art” we Wrocławiu
• Galerii Miejskiej we Wrocławiu
• Centrum Kultury „Browar Mieszczański” we Wrocławiu
• Galerii MM w Chorzowie
• Willi Decjusza w Krakowie
• Centrum Dziedzictwa Szkła w Krośnie
• Galerii Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu
• Galerii Stalowa w Warszawie
• Muzeum Powozów w Galowicach
• Muzeum Medalierskim we Wrocławiu
• Muzeum Miejskim we Wrocławiu
• Muzeum Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu
• Muzeum w Nieborowie
• Pałacu Królewskim we Wrocławiu
• Polskich Instytutach w Lipsku (Niemcy), Bratysławie (Słowacja), Pradze (Czechy)
• Polskim Konsulacie w Los Angeles (USA)
• Centrum Sztuki Współczesnej DOX w Pradze (Czechy)
• Muzeum Sztuki Europejskiej / Muzeum Regionalnym w Libercu (Czechy)
• Muzeum Regionalnym w Vysokim Mycie (Czechy)
• Muzeum Miejskim w Králikach (Czechy)
• Galerii Miejskiej w Kutnej Horze (Czechy)
• Galerii Gambit w Pradze (Czechy)
• Galerii Nova w Bratysławie (Słowacja)
• Muzeum Krajowym w Brunszwiku (Niemcy)
• Salinenmuseum w Halle (Niemcy)
• Von der Heydt Museum w Wuppertalu (Niemcy)
• Muzeum Fotografii w Görlitz (Niemcy)
• Galerii „Toporowicz” w Los Angeles (USA)
• Centro dell’Arte w Podere Mollano (Toskania, Włochy)
• Centrum Sztuki Współczesnej w Batumi (Gruzja)

Jego dzieła znajdują się muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Czechach, Ukrainie, Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Norwegii, Kanadzie i USA^[10].

Jest twórcą koncepcji artystycznych Sztuka Zjawiskowa i spekulacjonizm intucjonistyczny, oraz cyklów prezentacji pn.: „Mechabiotyle” (1992–2007), „Postindustrium” (1994–2002) i „Miejsce wyboru” (1998–2006)^[10].

Jest członkiem grupy twórczej „Silesium” (wraz z prof. Anną Kowalską-Szewczyk, prof. Grażyną Jaskierską, dr. Maciejem Albrzykowskim i Kamilem Moskowczenko). Był członkiem grupy artystycznej „Karuzela Braders”, oraz teatralnej „Gabinet Operacji Plastycznych i Odnowy Uczuć”^[11] (m.in. z Krzysztofem Skarbkiem i Małgorzatą Kazimierczak).

Na początku lat 90. członek rockowo-alternatywnej grupy „Poławiacze Pereł z Odry” (m.in. z Krzysztofem Skarbkiem, Romanem Regą, Michałem Hyckim i Jackiem Jankowskim „Pontonem” nagrali płytę „Karuzela”)^[12]. Na przełomie lat 80. i 90. współpracował z grupą „Totart”.

Uprawia takie dyscypliny twórcze jak: malarstwo, fotografia, environment, instalacje, performance, happening, szkło artystyczne, film i rysunek^[10]. Zaangażowany w ochronę i konserwację zabytków; odbył praktyki konserwatorskie w:

• J. Paul Getty Museum w Los Angeles,
• Zebala Studio w Santa Monica,
• Starówka w Quedlinburgu w Niemczech,
• Fine Art’s Ateliers w Hollywood.

Pomysłodawca, twórca i dyrektor artystyczny Dolnośląskiego Festiwalu Sztuki 1999–2003 (przekształconego w 2003 w Dolnośląski Festiwal Artystyczny)^[13], oraz Międzynarodowych Plenerów i Sympozjów Szkła Artystycznego – Ekoglass E-glass Festiwal w Szklarskiej Porębie i Desnej – od 2008^[14], pomysłodawca (2001) i opiekun galerii Dolnośląskiego Centrum Informacji Kulturalnej OKiS we Wrocławiu.

Organizator festiwali, m.in.:

• Przegląd Niezależnej Kultury Czeskiej i Słowackiej we Wrocławiu 1989 (także kurator wystawy)^[15].
• III Festiwal Kultury Czeskiej we Wrocławiu.

Kurator wielu wystaw promocyjnych polskich twórców w kraju i za granicą. Wykładowca na wielu polskich oraz międzynarodowych sympozjach i seminariach (m.in.: Tuzin-Dozen w Wojnowicach, Fotograficznym w Międzyzdrojach, Dolnośląskim Seminarium Sztuki, Festiwalu Malarstwa-Muzyki-Filmu w Nowogardzie).

Publikował w polskich i zagranicznych pismach literacko-artystycznych, m.in.: „Dykcja”, francuskie „Vrais Revers”, „Rita Baum”, słowacki „Vytvarny Život / Art Life”, „Poglądy Otwarte”, „Ziemia Kłodzka”.

Producent filmowy:

• „Szlak snów” 2020 (Centrum Technologii Audiowizualnych / Telewizja Polska Wrocław / Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych)^[16]
• „Szczawno. Uzdrowisko Książęce” 2021 (Telewizja Polska Wrocław)^[17]
• „Książ. Klucz do Śląska” 2021 (Telewizja Polska Wrocław dla TVP Historia)^[18]

Działalność społeczna

Przewodniczący Rady Osiedla Stare Miasto we Wrocławiu od 2005^[19]. 2011–2013 członek komisji rewizyjnej i rady regionu dolnośląskiego PO. 2001–2011 we władzach krajowych Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. Członek Konfraterni NZS we Wrocławiu. Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego wrocławskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków^[20]. Działał w EuroFotoKlub-ie oraz Stowarzyszeniu Wiek Nowy. 2005–2010 członek Miejskiego Zespołu ds. Inicjatyw Lokalnych we Wrocławiu. 2011-2018 Pełnomocnik Marszałka Województwa Dolnośląskiego ds Kontaktów z Republiką Czeską.

W latach 1999–2011 pełnił funkcję wicekomandora Polskiej Komandorii Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu Św. Łazarza z Jerozolimy (tzw. Zielony Krzyż). Był współinicjatorem utworzenia Służby Medycznej i wolontariatu Zielonego Krzyża w Polsce. W latach 2000–2009 był członkiem zarządu Stowarzyszenia Św. Łazarza, oraz sekretarzem generalnym polskiej sekcji międzynarodowej organizacji pomocy humanitarnej Polski Zielony Krzyż. W latach 2010–2013 był sekretarzem Ochotniczej Straży Pożarnej Lazarus we Wrocławiu.

Brał udział w wielu sympozjach poświęconych działalności społecznej i pomocy humanitarnej. Wykłady m.in. na temat: Prewencja wśród młodzieży w Czadcy na Słowacji (organizator: Słowacka Organizacja Policji Miejskich – SANMOP), Humanitarian Help Development w St. Pölten w Austrii (organizator: St. Lazarus Order), „Charytatywne Organizacje Pozarządowych Zielonego Krzyża” w Amsterdamie (organizator: St. Lazarus International), „Spółdzielne socjalne dla grup defaworyzowanych” we Wrocławiu.

Działalność opozycyjna 1982–1989

W latach 1982–1989 związany był z działalnością opozycyjną w PRL (już w 1981 był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Niezależnego Stowarzyszenia Uczniów „Rota” przy Szkole Podstawowej nr 81 we Wrocławiu)^[21]. W latach 1983–1987 był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Młodzieżowej Organizacji Antykomunistycznej^[22] obejmującej swoją działalnością wrocławskie licea^[21]. Od 1983 związany był z podziemną „Solidarnością”. Kolporter bezdebitowych wydawnictw Solidarności, Solidarności Walczącej, Federacji Młodzieży Walczącej, Niezależnej Oficyny NOWA, Międzyszkolnego Komitetu Oporu itp. Od 1988 członek Solidarności Polsko-Czechosłowackiej (obecnie Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka). Współorganizator legendarnego Festiwalu Niezależnej Sztuki Czechosłowacji w listopadzie 1989^[23]. Od 1987 członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W latach 1987–1988 przewodniczący NZS w Studium Nauczycielskim we Wrocławiu, a w latach 1988–1992 przewodniczący NZS w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu^[24] Od 1988 w składzie Międzyuczelnianego Komitetu Strajkowego NZS we Wrocławiu^[25]. W 1989 członek Ogólnopolskiej Komisji Strajkowej^[26] Niezależnego Zrzeszenia Studentów^[22]. W latach 1986–1989 pracował w podziemnych redakcjach, m.in.: Verbum – pismo licealne; Akces – pismo NZS UWr^[27][28]; Pismo Informacyjne NZS PWSSP^[28]; Komunikat NZS PWSSP^[29]. Używał konspiracyjnych pseudonimów redakcyjnych: WiM, Oz oraz I.^[30] Współpracował także z Pomarańczową Alternatywą i ruchem Wolność i Pokój^[28]. W czerwcu 1989 uczestnik wielodniowego wrocławskiego protestu przeciw masakrze na placu Tian’anmen w 1989^[28]. Autor zniszczonego przez SB pomnika poświęconego ofiarom masakry^[28]. W 1990 delegat NZS na pierwsze dni studenckiego strajku wolnościowego na Uniwersytecie Sofijskim w Bułgarii (czerwiec 1990)^[31].

Odznaczenia

Odznaczenia państwowe i resortowe

• Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2021)
• Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2021)
• Krzyż Wolności i Solidarności (2020)^[32][33]
• Odznaka honorowa „Działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” (2017)
• Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta – przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego^[34][35] (2007)

Odznaczenia samorządowe

• Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego – przez Sejmik Województwa Dolnośląskiego (2018)
• Medal Europejskiej Stolicy Kultury „Wrocław dziękuje” – przez Prezydenta Wrocławia (2017)

Ordery i odznaczenia zagraniczne i międzynarodowe

• Krzyż Kawalerski Towarzystwa Zasługi Rycerskiego i Szpitalniczego Orderu św. Łazarza (2011)
• czeski Medal Gratias Agit^[36] – przez MSZ Republiki Czeskiej przyznany Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej (2003)
• słowacki Medal Policji Miejskich (2001)^[37]
• kanadyjski L’Ordre du Bon Temps- przez J. Kinleya Gubernatora Nowej Szkocji (2000)
• Wielki Krzyż Ortodoksyjnego Zakonu Obrońców Bożego Grobu (1999)
• Wielki Krzyż Sprawiedliwości Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu św. Łazarza (1998)^[38]
• Krzyż Wielki Orderu Korony Cierniowej – przez Kapitułę Zakonu Korony Cierniowej (1998)

Odznaczenia stowarzyszeń i organizacji społecznych

• Złota Odznaka Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów (2006)
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Stanisława – przez Narodową Kapitułę Orderu Św. Stanisława (2000)

Nagrody

• Medal 70-lecia ASP we Wrocławiu (2019)
• PROstudent – nagroda środowiska akademickiego przyznawana przez Porozumienie Uczelni Wrocławskich (2010)^[39]
• Art Prize of Fine Art’s Ateliers of Hollywood, USA (1998)

Przypisy

Bibliografia

• dr Andrzej Anusz, Niezależne Zrzeszenie Studentów w latach 1980–1989. wyd. Akces, Warszawa, 1991.
• red. zbiorowa, 1791-1994. Szkoła plastyczna we Wrocławiu – tradycja i teraźniejszość., wyd. Akademia Sztuk Pięknych, Wrocław oraz Muzeum Krajowe w Brunszwiku, 1994
• dr Andrzej Saj, Młode Malarstwo, Malarstwo Młodych. Format, wyd. ASP Wrocław, 1993
• red. Iwona Rosiak, Z drugiej strony lustra – Film biograficzny o twórczości I.Wójcika. 30 min. Realizacja TVP Wrocław dla TVP2, 1998.
• dr Szczepan Rudka, Poza cenzurą. Wrocławska prasa bezdebitowa 1973-1989. Wrocław, 2001
• Roman Kowalczyk, Czas Próby Wieluń-Wrocław 1980-1989. wyd. Atla, Wrocław, 2005.
• prof. Zbigniew Makarewicz, dr Krzysztof Popiński, Wybór źródeł do historii ASP we Wrocławiu 1946–1989, Zeszyty Naukowo-Artystyczne Akademii Sztuk Pięknych „Dyskurs”. wyd. ASP, Wrocław, 2006.
• Jolanta Ciesielska, Republika bananowa. Ekspresja lat 80., wyd. OKiS, Wrocław, 2009.
• Gulyás Gábor, Banánköztársaság – A 80-as évek lengyel expresszív művészete, wyd. MODEM Modern Debreceni Nonprofit Kft. ügyevezetője, Debreczyn 2009.
• red. Ewelina Pawlus, Zarekwirowano – film, 30 min. Realizacja TVP Wrocław, 2009.
• red. Mirosław Jasiński, Agnieszka Twardowska, Zarekwirowano, wyd. Muzeum Miejskie Wrocławia i OKiS, Wrocław, 2009.
• dr Łukasz Kamiński, dr Petr Blažek, dr Grzegorz Majewski, „Ponad granicami – Historia Solidarności Polsko-Czechosłowackiej”, wyd. Atut, Wrocław 2009.
• dr Łukasz Kamiński, Panorama dolnośląskiej opozycji. Kwartalnik Pamięć i Przyszłość, nr 2/2010(8)
• Jolanta i Krzysztof Popińscy, Od SKS do NZS. Niezależne Zrzeszenie Studentów we Wrocławiu 1980-2010, wyd. Atut, Wrocław 2010.
• Krzysztof Popiński, Historia Niezależnego Zrzeszenia Studentów we Wrocławiu w latach 1980–1989. Kwartalnik Pamięć i Przyszłość, nr 1/2011(11)
• red. Beata Głowala, Po setce, wyd. Związek Polskich Artystów Plastyków we Wrocławiu, Wrocław 2011.
• red. prof Małgorzata Dajewska, Wrocław = Szkło, wyd. BWA w Rzeszowie, Rzeszów 2012

Linki zewnętrzne

• Biogram w Encyklopedii Solidarności
• Galeria Sztuki Aktualnej we Wrocławiu. actualart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-01)].