Ijaazat

Ten artykuł należy dopracować: od 2017-12 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, od 2017-12 → zweryfikować treść i dodać przypisy. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ijaazat – bollywoodzki dramat z 1987 roku, którego twórca jest Gulzar (Maachis, Hu Tu Tu). Film należy do gatunku realistycznego kina artystycznego, znanego w Indiach jako parallel cinema. Tematem tego filmu jest dramat zaaranżowanego małżeństwa przeżywającego kryzys w związku z pojawieniem się w życiu mężczyzny kobiety kochanej w przeszłości. Film rozgrywa się na dwóch płaszczyznach czasowych: przypadkowego spotkania od lat rozdzielonych małżonków i ich wspomnień ze wspólnego życia.

Fabuła

Nocą w poczekalni małej stacji oddzielonej od świata ścianą deszczu spotyka się dwoje ludzi czekających na poranny pociąg: Mahinder (Naseeruddin Shah) i Sudha (Rekha). Poruszeni swym widokiem ostrożnie rozpoczynają rozmowę przerwaną kilka lat temu. Wspominając swoje zaaranżowane przez rodzinę małżeństwo, w które wkroczyła jego miłość z czasów studiów Maya (Anarudha Patel).

Obsada^[1]

• Rekha – Sudha
• Naseeruddin Shah – Mahender
• Anuradha Patel – Maya
• Ram Mohan – Kontroler biletów
• Sulabha Deshpande – Parvati

Nagrody

• 1988 National Film Award za Najlepszy śpiew Kobiecy: Asha Bhosle – Mera Kuch Samaan
• 1988 National Film Award za tekst piosenki: Gulzar – Mera Kuch Samaan
• 1989 Nagroda Filmfare za Teksty Piosenek: Gulzar

Muzyka i piosenki

W filmie cztery piosenki śpiewane przez Asha Bhosle, twórcą muzyki jest Rahul Dev Burman. Dwie z nich to gazele.

• Khali Haath Sham Aayee Hai
• Mera Kuchh Saamaan (nagrodzona za śpiew i tekst piosenki)
• Katra Katra
• Chhotisi Kahani Se

Przypisy