Ikarios (syn Perieresa)
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | Perieres lub Ojbalos |
| Żona | Polykaste |
| Rodzeństwo | Tyndareos, Hippokoon |
| Dzieci | Penelopa, |
Ikarios (gr. Ἰκάριος) – postać z mitologii greckiej, syn Perieresa lub Ojbalosa, brat Tyndareosa i Hippokoona[1].
Wygnany wraz z Tyndareosem ze Sparty przez Hippokoona i jego synów, schronił się u Testiosa w Pleuron. Gdy Herakles zabił Hippokoona, Tyndareos powrócił do Sparty, gdzie został królem, natomiast Ikarios pozostał w Akarnanii, gdzie poślubił córkę Lygajosa Polykaste. Ze związku narodziło się troje dzieci: Penelopa, Alyseus i Leukadios[1]. Według innej tradycji wrócił wraz z bratem do Sparty, gdzie ze związku z nimfą Periboją miał pięciu synów: Toasa, Damasipposa, Imeuisimosa, Aletesa, Perileosa oraz córkę Penelopę[1]. Natomiast według lokalnego mitu opowiadanego w Sparcie Ikarios był w rzeczywistości sprzymierzeńcem Hippokoona i dopomógł mu w wygnaniu Tyndareosa[1].
Gdy Penelopa dorosła, kochający bardzo córkę Ikarios nie chciał wydawać jej za mąż. W końcu wyznaczył ją jako nagrodę w wyścigu rydwanów, do którego stanąć musieli starający się o jej rękę. W zawodach zwyciężył Odyseusz[2]. Po zaślubinach Ikarios nalegał, by heros z nowo poślubioną żoną został przy nim. Odyseusz odmówił, polecił jednak Penelopie, by dokonała wyboru między ojcem a mężem. Ta zarumieniła się i zasłoniła twarz ze wstydu, co oznaczało, że dokonała już wyboru. Po odejściu małżonków Ikarios wybudował na miejscu tego wydarzenia świątynię Wstydu[1][2].