Ikub 1a
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Konstruktor | Jan Kubicki |
Typ | |
Konstrukcja | drewniana |
Załoga | 1 |
Historia | |
Data oblotu | lipiec 1923 |
Liczba egzemplarzy | 1 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 9,4 m |
Wydłużenie | 4,9 |
Długość | 6,8 m |
Wysokość | 2,7 m |
Powierzchnia nośna | 18 m² |
Masa | |
Własna | 104 kg |
Użyteczna | 66 kg |
Startowa | 170 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 40-50 km |
Prędkość min. opadania | 1,3 m/s |
Doskonałość maks. | 8-9 |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Polska |
Ikub 1a – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.
Historia
Jan Kubicki, chemik z Warszawy, zaprojektował w 1922 roku szybowiec, który został zbudowany latem 1923 roku[1]. Oblot został wykonany w okolicach Warszawy w lipcu[2].
We wrześniu 1923 roku na szybowcu Ikub 1a wystartował w I Konkursie Ślizgowców w Białce Tatrzańskiej k. Nowego Targu[3]. Podczas tych zawodów w klasyfikacji ogólnej zajął II miejsce, ponadto wykonano na nim pierwszy na świecie nocny lot szybowcem trwający 1 min 40 sek[4].
Szybowiec w późniejszym czasie był prezentowany na wystawie lotniczej w Warszawie[1]. Dalsze jego losy nie są znane.
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec w układzie górnopłatu typu „parasol” o konstrukcji drewnianej.
Kadłub o przekroju czterokątnym, o konstrukcji podłużnicowej. Na kadłubie znajdowała się wieżyczka wykonana z stalowych rur, do której był zamocowany płat. Kabina pilota odkryta, wyposażona w drążek sterowy i orczyk[5]. Pokrycie wykonano ze sklejki olchowej. Baldachim łączący kadłub z płatem wykonano z rur stalowych[6].
Płat dwudźwigarowy, niedzielony, o obrysie prostokątno-trapezowym. Kryty całkowicie płótnem, wyposażony w lotki o napędzie linkowym. Usztywniony naciągami linkowymi biegnącymi do kadłuba i kozła na centropłacie.
Usterzenie klasyczne, krzyżowe. Statecznik pionowy stanowił integralną część kadłuba, statecznik poziomy dwudzielny usztywniony naciągami. Powierzchnie sterowe kryte płótnem. Stery o napędzie linkowym[5].
Podwozie trójpunktowe ze stałą, amortyzowaną płozą ogonową. Podwozie główne wykonane z rur stalowych, koła amortyzowane sznurami gumowymi. Dodatkowo pośrodku osi podwozia znajdowała się drewniana płoza chroniąca kadłub[6].
Przypisy
- ↑ a b Glass 1976 ↓, s. 347.
- ↑ Lot Polski 2'1923 ↓, s. 12.
- ↑ Pierwszy konkurs szybowców bezsilnikowych. „Sportowiec”. 30/1923, s. 17-20, 20 września 1923. Toruń: Toruński Związek Okręgowy Piłki Nożnej.
- ↑ Pierwszy konkurs szybowców bezsilnikowych. „Sportowiec”. 31/1923, s. 20–23, 27 września 1923. Toruń: Toruński Związek Okręgowy Piłki Nożnej.
- ↑ a b Glass 1976 ↓, s. 348.
- ↑ a b Skrzydlata Polska 1955 ↓, s. 16.
Bibliografia
- Pierwszy polski samolot bez silnika Jana Kubickiego. „Lot Polski”. Nr 2/1923, lipiec 1923. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. OCLC 46930216.}
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.
- Zdzisław Gryglicki. Szybowiec "Ikub 1a". „Skrzydlata Polska”. 14/1955, 3 kwietnia 1955. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Polski szybowiec Ikub 1a.