Ilińce

Ilińce
Іллінці
Ilustracja
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 winnicki

Rejon

iliniecki

Data założenia

październik 1391

Prawa miejskie

1757

Zarządzający

Włodzimierz Jaszczuk

Powierzchnia

10.87 km²

Wysokość

212 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


11 284[1]

Nr kierunkowy

+380 4345

Kod pocztowy

22700-22707

Tablice rejestracyjne

АВ

Położenie na mapie obwodu winnickiego
Mapa konturowa obwodu winnickiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ilińce”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia49°06′20″N 29°12′32″E/49,105556 29,208889
Strona internetowa
Portal Ukraina

Ilińce lub Lińce (ukr. Іллінці, trb. Illinci; łac. Elins) – miasto na Ukrainie w obwodzie winnickim, siedziba władz rejonu ilinieckiego. Ośrodek przemysłu spożywczego.

Historia

Ilińce jako Elins na mapie Wilhelma Beauplana z roku 1648

Przez Kazimierza Jagiellończyka nadane wojewodzie Mienkowi.

W 1647 roku książę Samuel Karol Korecki przekazał miasto ówczesnemu cześnikowi chełmskiemu Stefanowi Czarneckiemu za sumę zastawu w wysokości 40 tys. złotych.

22 października 1757 lokowane na prawie magdeburskim przez króla Augusta III Sasa. Prywatne miasto szlacheckie położone w województwie bracławskim było w 1789 roku własnością Hieronima Janusza Sanguszki[2].

W zaborze rosyjskim siedziba gminy Ilińce(ukr.) w powiecie lipowieckim guberni kijowskiej.

W 2013 liczyło 11 366 mieszkańców[3].

Zabytki

  • parterowy dwór wybudowany w XVIII w. przez Hieronima Sanguszkę (1743-1812). Letnia rezydencja Sanguszków[4]. Hieronim Sanguszko przyjmował w nim króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1787 r. Pod koniec XIX w. dom mieszkalny zarządców (oficjalistów) cukrowni.
  • cerkiew św. Mikołaja z 1751 r.
  • kościół z 1785 r.
  • synagoga z ok. 1780 r.
  • gmach ziemstwa z początku XX w.
  • Młyn Marymont z 1908 r.
  • cerkiew św. Trójcy z 1902 r.

Urodzeni w Ilińcach

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.13
  2. Микола Крикун, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 527.
  3. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України. Київ, 2013. стор.42
  4. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 189-191, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wikimedia Community Logo.svg
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Ukraine. Braclavia Palatinatus. Beauplan Elins.jpg
Autor: Earth Kosmoglobal, Licencja: CC BY-SA 4.0
Карта Гійома Боплана де Іллінці вказано як Elins
Прапор Іллінців.gif
Прапор Іллінців
Vinnytsia Oblast location map.png
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Districts of Vinnytsia region since July 17, 2020