Ilja Worobjow
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | rosyjska |
Wzrost | 183 cm |
Pozycja | napastnik (prawoskrzydłowy) |
Uchwyt | prawy |
Odznaczenia | |
![]() |
Ilja Pietrowicz Worobjow, ros. Илья Петрович Воробьёв (ur. 16 marca 1975 w Rydze) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji, trener hokejowy.
Jego ojciec Piotr (ur. 1949)[1] i brat Aleksiej (ur. 1987)[2] także zostali hokeistami oraz trenerami.
Kariera zawodnicza
Dinamo 2 Moskwa (1991-1993)
Dinamo Moskwa (1992/1993)
Frankfurter ESC (1993-1994)
Frankfurt Lions (1994-1999)
Krefeld Pinguine (1999-2001)
Adler Mannheim (2001-2003)
Łada Togliatti (2003-2005)
Mietałłurg Magnitogorsk (2005-2006)
Chimik Mytiszczi (2006-2007)
Frankfurt Lions (2007-2010)
Wychowanek Dinama Moskwa. W 1993 wyjechał do Niemiec zostając zawodnikiem klubu z Frankfurtu w 2. Bundeslidze, a od 1994 w rozgrywkach DEL (trenerem był tam jego ojciec). Po sześciu sezonach w tym zespole grał jeszcze w drużynach z Krefeld i Mannheim. Od 2003 przez cztery sezony grał w superlidze rosyjskiej, a w 2007 powrócił na trzy ostatnie lata kariery do Frankfurtu.
W barwach WNP uczestniczył w turnieju mistrzostw świata do lat 17 edycji 1992, a następnie w barwach Rosji uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1993, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1995, a w sezonie 1997/1998 występował w kadrze Rosji.
Kariera trenerska
Löwen Frankfurt (2010–2011), asystent trenera
Łoko Jarosław (2011), asystent trenera
Łokomotiw Jarosław (2011-2012), asystent trenera
Mietałłurg Magnitogorsk (2012-2012), asystent trenera
Mietałłurg Magnitogorsk (2015-2018), główny trener
Reprezentacja Rosji (2015-2018), asystent trenera
Reprezentacja Rosji (2018-2019), główny trener
SKA Sankt Petersburg (2018-2019), główny trener
Mietałłurg Magnitogorsk (2019-), główny trener
Jako trener początkowo pracował we Frankfurcie. Następnie sezon 2011/2012 rozpoczął jako asystent w juniorskiej drużynie Łoko Jarosław w rozgrywkach MHL (u boku swojego ojca Piotra), a po katastrofie lotniczej z 7 września 2011 (zginęła wtedy cała drużyna Łokomotiwu), w grudniu tego roku wszedł do sztabu trenerskiego nowo utworzonej drużyny klubu i przeniesionej tymczasowo do rozgrywek WHL (głównym szkoleniowcem został wtedy jego ojciec Piotr). W 2012 wszedł do sztabu trenerskiego Mietałłurga Magnitogorsk[3]. W połowie 2015 został mianowany tymczasowym szkoleniowcem tej drużyny[4], a 19 października 2015 powołano nowy sztab szkoleniowy, w którym został głównym trenerem[5]. Równolegle podjął pracę z reprezentacją Rosji. Początkowo był asystentem Olega Znaroka, uczestnicząc w turniejach mistrzostw świata edycji 2016, 2017, Pucharu Świata w 2016. W ramach ekipy olimpijskich sportowców z Rosji brał udział w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2018. 12 kwietnia 2018 ogłoszono, że został tymczasowym głównym trenerem kadry[6][7][8][9]. W tym charakterze prowadził reprezentację w turniejach MŚ edycji 2018, 2019. Ze stanowiska odszedł w lipcu 2019[10].
1 czerwca 2018 został ogłoszony głównym trenerem SKA Sankt Petersburg[11]. We wrześniu 2019 wrócił na stanowisko szkoleniowca Mietałłurga[12].
Sukcesy
- Zawodnicze reprezentacyjne
Srebrny medal mistrzostw Europy juniorów do lat 18: 1993 z Rosją
Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1995 z Rosją
- Zawodnicze klubowe
Srebrny medal mistrzostw Niemiec: 2002 z Adler Mannheim
Puchar Niemiec: 2003 z Adler Mannheim
- Szkoleniowe klubowe
Złoty medal Regionalligi West: 2011 z Löwen Frankfurt
Puchar Gagarina – mistrzostwo KHL: 2014, 2016 z Mietałłurg Magnitogorsk
Złoty medal mistrzostw Rosji: 2014, 2016 z Mietałłurg Magnitogorsk
Finał o Puchar Gagarina: 2017, 2022 z Mietałłurg Magnitogorsk
Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2017, 2022 z Mietałłurg Magnitogorsk
Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2019 ze SKA Sankt Petersburg
- Szkoleniowe reprezentacyjne
Brązowy medal mistrzostw świata: 2016, 2017, 2019 z Rosją
Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich: 2018 z olimpijczykami z Rosji
- Odznaczenie
- Order Przyjaźni (2018)[13]
- Wyróżnienie
- Pierwsze miejsce wśród trenerów ostatniego pięciolecia KHL w klasyfikacji prowadzenia ponad 100 meczów (luty 2020)[14]
Przypisy
- ↑ https://www.eliteprospects.com/player/64457/pyotr-vorobyov
- ↑ https://www.eliteprospects.com/player/26179/alexei-vorobyov
- ↑ https://yarreg.ru/articles/46861/
- ↑ http://en.khl.ru/news/2015/10/17/237952.html
- ↑ https://rsport.ria.ru/20151019/872703504.html
- ↑ Илья Воробьев – временно исполняющий обязанности главного тренера национальной сборной, fhr.ru [dostęp 2018-04-15] .
- ↑ New coach for Russia - 2018 IIHF Ice Hockey World Championship Denmark - International Ice Hockey Federation IIHF, 2018.iihfworlds.com [dostęp 2018-04-15] .
- ↑ Воробьев назначен временно исполняющим обязанности главного тренера сборной России, Знарок – консультант команды. Хоккей - Россия. СПОРТ-ЭКСПРЕСС, www.sport-express.ru [dostęp 2018-04-15] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-18)].
- ↑ https://www.sport-express.ru/hockey/khl/reviews/aleksey-kudashov-smenil-ilyu-vorobeva-na-postu-glavnogo-trenera-ska-i-sbornoy-rossii-1559340/
- ↑ https://www.ska.ru/news/view/sformirovan-trienierskii-shtab-ska-1/
- ↑ https://en.khl.ru/news/2019/09/09/455906.html
- ↑ http://publication.pravo.gov.ru/Document/View/0001201807300055?index=11&rangeSize=1
- ↑ https://www.metallurg.ru/press/club-news/466809/
Bibliografia
- Ilja Worobjow [w:] eliteprospects.com
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Złoty puchar
Srebrny puchar
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal with the olympic rings inside