Ilja Worobjow

Ilja Worobjow
Data i miejsce urodzenia

16 marca 1975
Ryga

Obywatelstwo

rosyjska

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik (prawoskrzydłowy)

Uchwyt

prawy

Odznaczenia
Order Przyjaźni

Ilja Pietrowicz Worobjow, ros. Илья Петрович Воробьёв (ur. 16 marca 1975 w Rydze) – rosyjski hokeista, reprezentant Rosji, trener hokejowy.

Jego ojciec Piotr (ur. 1949)[1] i brat Aleksiej (ur. 1987)[2] także zostali hokeistami oraz trenerami.

Kariera zawodnicza

Wychowanek Dinama Moskwa. W 1993 wyjechał do Niemiec zostając zawodnikiem klubu z Frankfurtu w 2. Bundeslidze, a od 1994 w rozgrywkach DEL (trenerem był tam jego ojciec). Po sześciu sezonach w tym zespole grał jeszcze w drużynach z Krefeld i Mannheim. Od 2003 przez cztery sezony grał w superlidze rosyjskiej, a w 2007 powrócił na trzy ostatnie lata kariery do Frankfurtu.

W barwach WNP uczestniczył w turnieju mistrzostw świata do lat 17 edycji 1992, a następnie w barwach Rosji uczestniczył w turniejach mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1993, mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1995, a w sezonie 1997/1998 występował w kadrze Rosji.

Kariera trenerska

Jako trener początkowo pracował we Frankfurcie. Następnie sezon 2011/2012 rozpoczął jako asystent w juniorskiej drużynie Łoko Jarosław w rozgrywkach MHL (u boku swojego ojca Piotra), a po katastrofie lotniczej z 7 września 2011 (zginęła wtedy cała drużyna Łokomotiwu), w grudniu tego roku wszedł do sztabu trenerskiego nowo utworzonej drużyny klubu i przeniesionej tymczasowo do rozgrywek WHL (głównym szkoleniowcem został wtedy jego ojciec Piotr). W 2012 wszedł do sztabu trenerskiego Mietałłurga Magnitogorsk[3]. W połowie 2015 został mianowany tymczasowym szkoleniowcem tej drużyny[4], a 19 października 2015 powołano nowy sztab szkoleniowy, w którym został głównym trenerem[5]. Równolegle podjął pracę z reprezentacją Rosji. Początkowo był asystentem Olega Znaroka, uczestnicząc w turniejach mistrzostw świata edycji 2016, 2017, Pucharu Świata w 2016. W ramach ekipy olimpijskich sportowców z Rosji brał udział w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2018. 12 kwietnia 2018 ogłoszono, że został tymczasowym głównym trenerem kadry[6][7][8][9]. W tym charakterze prowadził reprezentację w turniejach MŚ edycji 2018, 2019. Ze stanowiska odszedł w lipcu 2019[10].

1 czerwca 2018 został ogłoszony głównym trenerem SKA Sankt Petersburg[11]. We wrześniu 2019 wrócił na stanowisko szkoleniowca Mietałłurga[12].

Sukcesy

Zawodnicze reprezentacyjne
Zawodnicze klubowe
Szkoleniowe klubowe
  • Gold medal with cup.svg Złoty medal Regionalligi West: 2011 z Löwen Frankfurt
  • Simple gold cup.svg Puchar Gagarina – mistrzostwo KHL: 2014, 2016 z Mietałłurg Magnitogorsk
  • Gold medal with cup.svg Złoty medal mistrzostw Rosji: 2014, 2016 z Mietałłurg Magnitogorsk
  • Simple silver cup.svg Finał o Puchar Gagarina: 2017, 2022 z Mietałłurg Magnitogorsk
  • Silver medal with cup.svg Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2017, 2022 z Mietałłurg Magnitogorsk
  • Bronze medal with cup.svg Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2019 ze SKA Sankt Petersburg
Szkoleniowe reprezentacyjne
Odznaczenie
Wyróżnienie
  • Pierwsze miejsce wśród trenerów ostatniego pięciolecia KHL w klasyfikacji prowadzenia ponad 100 meczów (luty 2020)[14]

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Simple gold cup.svg
Złoty puchar
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Gold medal olympic.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal with the olympic rings inside