Imiesłów w języku angielskim

Imiesłów w języku angielskim – rodzaje imiesłowowych form czasownika w języku angielskim.

W języku angielskim używane są trzy rodzaje imiesłowów (participle):

  1. present participle (imperfect participle, imiesłów czasu teraźniejszego), tworzony przez dodanie sufiksu -ing do czasownika (tworząc formę identyczną z gerundem, ale różniącą się użyciem),
  2. past participle (imiesłów przeszły), zazwyczaj tworzony tak samo jak czasowniki w past tense, szczególnie w przypadku czasowników kończących się na -ed
  3. perfect participle (imiesłów przeszły dokonany), tworzony z członu having oraz formy past participle.

Żaden z ww. rodzajów imiesłowów nie podlega odmianie.

BezokolicznikImiesłów
czasu teraźniejszego
Imiesłów
czasu przeszłego
Imiesłów przeszły
dokonany
Imiesłów teraźniejszy
bierny
workworkingworkedhaving workedbeing worked (on)
talktalkingtalkedhaving talkedbeing talked
bebeingbeenhaving been-
havehavinghadhaving had-
gogoinggonehaving gonebeing gone
eateatingeatenhaving eatenbeing eaten

Imiesłów czasu teraźniejszego

Imiesłów (czynny) czasu teraźniejszego (Present Participle), zwany często -ing form, jest pod względem morfologicznym jednoznaczny z rzeczownikiem odsłownym (gerundium)[1]. Tworzy się go przez dodanie sufiksu -ing do formy pierwszego bezokolicznika[2]:

  • go → going
  • walk → walking.

Imiesłowów czasu teraźniejszego używa się przede wszystkim do tworzenia czasów w aspekcie postępującym (ciągłym): Present Progressive, Past Progressive, Present Perfect Progressive itp[3]: I am waiting for the shops to openCzekam, aż otworzą sklepy. She phoned whilst I was cookingOna dzwoniła, kiedy ja gotowałem. W języku polskim odpowiada najczęściej imiesłowowi przymiotnikowemu czynnemu („czytający”, „jedzący”).

Imiesłów czasu przeszłego

Imiesłów czasu przeszłego (Past Participle), niekiedy zwany w języku polskim „trzecią formą czasownika angielskiego” jest cechą każdego czasownika angielskiego, z wyjątkiem czasowników modalnych[4]. Tworzy się go przez dodanie sufiksu -ed do formy bezokolicznika. W języku polskim odpowiada najczęściej imiesłowowi przymiotnikowemu biernemu („czytany”, „jedzony”). Przykłady sposobu tworzenia:

  • play → played
  • walk → walked.

Oprócz tego istnieje duża grupa czasowników mocnych i nieregularnych, które tworzą imiesłów w odmienny sposób[4]:

  • come → come
  • know → known.

Imiesłów czasu przeszłego używany jest do tworzenia:

  • czasów Present Perfect, Past Perfect, Future Perfect i Future in the Past Perfect: has walked, had come[4][5],
  • strony biernej: was eaten, are drunk.

Imiesłów przeszły dokonany

Imiesłów przeszły dokonany tworzy się przez dodanie imiesłowu biernego czasu przeszłego do imiesłowu teraźniejszego czasownika have: having read, having seen, having been shown. Używa się go do ukazania uprzedniości danego wydarzenia względem innego[6]: Having bought the tickets, we proceeded to the platformsKupiwszy bilety, podążaliśmy w stronę peronów. Having been told the whole story, I was flabbergastgedGdy opowiedziano mi tę historię, byłem osłupiały. W języku polskim odpowiednikiem jest imiesłów przysłówkowy uprzedni (imiesłów uprzedni czasu przeszłego): „zjadłszy”, „wróciwszy”.

Przypisy

  1. Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 269. ISBN 978-0-19-442098-3.
  2. Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 230-231. ISBN 0-582-40574-2.
  3. Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 457-458. ISBN 978-0-19-442098-3.
  4. a b c Geoffrey Leech: An A – Z of English Grammar and Usage. Harlow: Longman, 2001, s. 61. ISBN 0-582-40574-2.
  5. Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015, s. 385. ISBN 978-0-19-442098-3.
  6. John (editor) Sinclair: Collins Cobuild English Grammar. Glasgow: Harper Collins, 2011, s. 391. ISBN 978-0-00-739364-0.

Media użyte na tej stronie

EN English Language Symbol ISO 639-1 IETF Language Tag Icon.svg
Autor: AhoiSpace, Licencja: CC0
EN icon, a simple symbol for the English language in two-letter global ISO 639-1 code, also used as the IETF language tag. Vector graphic, free use.