Implant ślimakowy

Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Implant ślimakowy – zaawansowane urządzenie elektroniczne, wszczepiane podczas operacji chirurgicznej osobom z obustronną głuchotą lub obustronnym głębokim niedosłuchem zmysłowo-nerwowym. Implant ślimakowy pozwala na rehabilitację osoby z głębokim niedosłuchem zmysłowo-nerwowym. Pacjent zyskuje nie słuch fizjologiczny, ale słuch do niego jakościowo zbliżony. Całość systemu implantu ślimakowego składa się z dwóch części: wewnętrznej, wszczepianej pod skórę, umieszczanej w loży kostnej przygotowanej przez chirurga w zagłębieniu kości czaszki, oraz części zewnętrznej, przetwarzającej sygnały akustyczne w sygnały elektryczne, przekazywane dalej do części wewnętrznej. Elektroda części wewnętrznej umieszczona w ślimaku bezpośrednio pobudza nerw słuchowy, wywołując wrażenia słuchowe.

W Polsce stosowane są implanty firm: Advanced Bionics Ear, Cochlear, Oticon Medical (Neurelec) oraz Medel. Wszystkie rodzaje implantów stosowane są z powodzeniem zarówno u dzieci jak i u osób dorosłych w leczeniu głuchoty i głębokiego niedosłuchu. Dobór odpowiedniego systemu powinien opierać się na indywidualnej ocenie, uwzględniając przede wszystkim rodzaj niedosłuchu, jego przyczynę oraz wiek pacjenta.

Pierwsza w Polsce operacja wszczepienia implantu ślimakowego wykonana została 16 lipca 1992 r. w Klinice Otolaryngologii Akademii Medycznej w Warszawie przez profesora Henryka Skarżyńskiego.

Ośrodki zajmujące się wszczepianiem implantów ślimakowych w Polsce

(c) I, Ydomusch, CC BY 2.5

Implant ślimakowy

• Oddział Otorynolaryngologii, Audiologii i Foniatrii Wojewódzkiego Szpitala Dziecięcego w Bydgoszczy

• Międzynarodowe Centrum Słuchu i Mowy Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach (ponad 2000 wszczepionych implantów, w roku 2005 najwięcej tego typu operacji na świecie)
• Klinika Otolaryngologii Dziecięcej (Szpital Kliniczny im. Karola Jonschera Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu)
• Katedra i Klinika Otolaryngologii (Szpital Kliniczny im. Heliodora Święcickiego Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu)
• Katedra i Klinika Otolaryngologii, Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
• Katedra i Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej, Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
• Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. A. Mielęckiego, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
• Klinika Otolaryngologii, Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
• Katedra i Klinika Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej, Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie
• Klinika Otolaryngologii z Oddziałem Chirurgii Szczękowo-Twarzowej, Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku
• Klinika Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
• Klinika Otolaryngologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi^[1]

Przypisy