Implantacja (fizjologia)

Implantacja blastocysty człowieka w 8–9 dniu od zapłodnienia

Implantacja (łac. im ‘w’, plantare ‘sadzić’), nidacja (łac. nidus ‘gniazdo’), zagnieżdżenie – pierwszy etap rozwijającej się ciąży u ssaków (z wyjątkiem stekowców) polegający na ścisłym kontakcie blastocysty ze ścianą macicy[1].

U człowieka jest to proces wnikania blastocysty w głąb błony śluzowej macicy. Zarodek zagnieżdża się zazwyczaj na przedniej lub tylnej ścianie macicy, a dochodzi do tego najczęściej między 8. a 12. dniem jego rozwoju. Może temu towarzyszyć niewielkie krwawienie z jamy macicy[2].

Zarodek jest zdolny do zagnieżdżenia się w błonie śluzowej macicy ok. 5–6 doby, kiedy osiąga stadium blastocysty. Wówczas w otoczce przejrzystej pojawia się szczelina, przez którą blastocysta wydostaje się i dopiero wtedy ma zdolność do zagnieżdżenia w endometrium.

Przypisy

  1. Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 57, ISBN 978-83-01-16530-7.
  2. Bartłomiej Barczyński: Poczęcie dziecka. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2014-11-11].

Bibliografia

  • Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG. ISBN 978-83-7327-756-4.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Human Fertilization.png
Autor: Ttrue12, Licencja: CC BY-SA 3.0
Human Fertilization. The sperm and ovum unite through fertilization, creating a zygote that (over the course of 8-9 days) will implant in the uterine wall, where it will reside over the course of 9 months.