Impresja dokumentalna

Impresja dokumentalna (również impresja poetycka) – gatunek filmu dokumentalnego[1], zaliczany niekiedy w obręb filmu poetyckiego[2]. Krótki film będący zapisem subiektywnych wrażeń i przeżyć, zrealizowany w stylu artystycznym bądź publicystycznym. Do przykładowych impresji dokumentalnych zaliczyć można: Deszcz (1929) Jorisa Ivensa, We mgle (1936) Stanisława Wohla oraz Spacerek staromiejski (1958) Andrzeja Munka[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Marek Hendrykowski: Słownik terminów filmowych. Poznań: Ars Nova, 1994, s. 123-124. ISBN 978-83-85409-27-4.
  2. ↑ Ewelina Nurczyńska-Fidelska: Rodzaje i gatunki filmowe. W: Kino i telewizja. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1977, s. 133-134.