Improwizowana bateria artylerii OORP Czapla i Żuraw
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Rozformowanie | 1939 |
Działania zbrojne | |
Obrona Wybrzeża 1939 | |
Organizacja | |
Dyslokacja | Hel Jastarnia, |
Rodzaj sił zbrojnych | Marynarka Wojenna |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Improwizowana bateria artylerii OORP Czapla i Żuraw – polska dwudziałowa improwizowana bateria artylerii przeciwdesantowej kalibru 75 mm Schneider wz. 1897, utworzona ze zdemontowanych armat z pokładu minowców OORP "Czapla" i "Żuraw" ustawiona na wschód od wejścia do portu w Jastarni, Półwyspu Helskiego (od strony zatoki). Wchodziła w skład Dywizjonu Artylerii Nadbrzeżnej, Rejonu Umocnionego Hel.
Sformowanie i działania bojowe w kampanii wrześniowej
W dniu 2 września 1939 roku z uwagi na nieosiągnięcie przez oba minowce pełnej gotowości bojowej dowództwo Morskiej Obrony Wybrzeża podjęło decyzję o rozbrojeniu OORP "Czapla" i "Żuraw". Z pozyskanych w ten sposób będących na ich wyposażeniu dwóch armat kal. 75 mm Schneider wz. 1897 na podstawach morskich i podwójne nkm Hotchkiss kal. 13,2 mm wz.1930 od 3 września sformowano improwizowaną baterię artylerii przeciwdesantowej. Baterię usytuowano na wschód od wejścia do portu w Jastarni, wymontowaną broń maszynową wykorzystano do obrony przeciwlotniczej portu w Jastarni i stanowisk baterii[1]. Stan osobowy baterii i obsługi armat jak i broni maszynowej pochodził z załóg minowców OORP "Czapla" i "Żuraw"[2]. Określenie działalności bojowej baterii jest niemożliwe z uwagi na brak dokumentów i relacji. Ze szczątkowych relacji innych osób ustalono jedynie, że bateria prawdopodobnie stoczyła walki z niemieckimi jednostkami pływającymi:
- 14 IX w godz. 8.44 - 9.08 niemiecki trałowiec M 8 i kuter trałowy R 21 ostrzelały polski patrol piechoty w pobliżu Chałup, w odpowiedzi na ostrzał, podwójny nkm z ORP "Żuraw" ostrzelał niemieckie okręty, rezultat niewiadomy[3],
- 25 IX w godz. 10.04 - 10.45 wspólnie z bateriami nr 32, 41 i 44 ostrzelała zespół trałujący 5. H.S.-Flotille (5 Flotylla Ochrony Portów), pod osłoną torpedowca T 196, jednostki niemieckie wycofały się pod osłoną zasłony dymnej[4].
Przypisy
- ↑ Bąkowski i Nadolski 4/2014 ↓, s. 60-61.
- ↑ Nadolski 2015 ↓, s. 23.
- ↑ Bartelski 4/2014 ↓, s. 72.
- ↑ Nadolski 2015 ↓, s. 55.
Bibliografia
- Waldemar Nadolny: Artyleria nadbrzeżna. Wielki Leksykon Uzbrojenia Wrzesień 1939. Tom 69. Edipresse Polska S.A., 2015. ISBN 978-83-7945-043-5.
- Roman Bąkowski , W cieniu sławnej siostry, czyli nie tylko baterią „cyplową” polska artyleria nadbrzeżna w 1939 roku stała, „Morze Statki i Okręty Wydanie Specjalne” (4/2014), Warszawa: Magnum X, ISSN 1426529X .
- Andrzej Bartelski , Działania artyleryjskie na Wybrzeżu w czasie Wojny Polskiej 1939 roku, „Morze Statki i Okręty Wydanie Specjalne” (4/2014), Warszawa: Magnum X, ISSN 1426529X .
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).