Indygirka
| |||||||||||||||||||||||||||||||
 Położenie Indygirki | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Kontynent | Azja | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo |  Rosja | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Republika |  Jakucja | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Rzeka | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość | 1726 km | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Powierzchnia zlewni | 360 000 km² | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Średni przepływ | 1810 m³/s (u ujścia) | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | Połączenie rzek Taryn-Juriach i Chastach | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Współrzędne | 63°06′41″N 144°11′07″E/63,111389 144,185278 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Recypient | Morze Wschodniosyberyjskie | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Współrzędne | 71°26′44″N 150°51′39″E/71,445556 150,860833 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Szlak | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Jakucji  | |||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rosji  | |||||||||||||||||||||||||||||||
Indygirka (ros. Индиги́рка, Indigirka) – rzeka w Jakucji w Federacji Rosyjskiej. Ma 1726 km długości i dorzecze o powierzchni ponad 360 000 km². Uchodzi do Morza Wschodniosyberyjskiego. Średni roczny przepływ u ujścia 1810 m³/s (min. 3 m³/s; max. 11500 m³/s).
Powstaje z połączenia rzek Taryn-Juriach i Chastach; płynie w kierunku północnym przez Wyżynę Ojmiakońską, przełamuje się przez Góry Czerskiego i Góry Momskie, tworząc liczne progi, a w dolnym biegu przepływa przez Nizinę Abyjską i Nizinę Jańsko-Indygirską.
Główne dopływy: Nera, Moma, Badiaricha (prawe); Elgi, Selenniach, Ujandina, Ałłaicha, Biorioloch (lewe).
Większe miasta położone nad rzeką: Ojmiakon, Ust´-Niera, Czokurdach.
Rzeka zamarza w październiku i pozostaje pod lodem do maja-czerwca.
W Indygirce żyje wiele gatunków ryb, charakterystycznych dla wschodniej Syberii, jak sielawa, czyr, muksun, nelma, omul i inne. W dorzeczu Indygirki odkryto bogate złoża złota.
W latach 1892–1894 Eduard Toll prowadził w dorzeczu Indygirki (jak kilku innych rzek Syberii) intensywne badania geologiczne na zlecenie Petersburskiej Akademii Nauk. W ciągu 367 dni trwania ekspedycji przebyto 2500 km, prowadząc przez cały czas pomiary geodezyjne.
W latach 50. XX wieku odkryto tu znaczne złoża złota, które eksploatowano przy wykorzystaniu niewolniczej pracy więźniów Gułagu.
Zobacz też
- Rzeki Rosji
Bibliografia
- William Barr, Baron Eduard Von Toll's Last Expedition. W: "Arctic", wrzesień 1980.
Media użyte na tej stronie
Flag of Sakha
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Russia.
EquiDistantConicProjection : Central parallel :
* N: 54.0° N
Central meridian :
* E: 100.0° E
Standard parallels:
* 1: 49.0° N * 2: 59.0° NMade with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Autor: Kmusser, Licencja: CC BY-SA 2.5
This is a map of the Indigirka River Watershed, based on USGS data.