Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1953
| |||
Dyscyplina | żużel | ||
---|---|---|---|
Organizator | FIM | ||
Szczegóły turnieju | |||
Zamknięcie (finał) | 17 września 1953 Londyn | ||
Liczba zawodników | 16 (w finale światowym) | ||
I miejsce | Freddie Williams Walia | ||
II miejsce | Split Waterman Wielka Brytania | ||
III miejsce | Geoff Mardon Nowa Zelandia |
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1953 – cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Po trzech latach przerwy ponownie Freddie Williams z Walii sięgnął po tytuł mistrza świata.
Eliminacje skandynawsko-kontynentalne
Finał Szwedzki
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Stig Pramberg | Szwecja | 12 | ||
2 | Olle Segerström | Szwecja | 11 | ||
3 | Olle Nygren | Szwecja | 11 | ||
4 | Dan Forsberg | Szwecja | 10 | ||
5 | Rune Sörmander | Szwecja | 10 | ||
6 | Sune Karlsson | Szwecja | 9 | ||
7 | Bert Lindarw | Szwecja | 8 | ||
8 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 8 | ||
9 | Joel Jansson | Szwecja | 8 | ||
10 | Bertil Carlsson II | Szwecja | 7 | ||
11 | Ove Fundin | Szwecja | 6 | ||
12 | Ove Bodin | Szwecja | 4 | ||
13 | Göte Olsson | Szwecja | 4 | ||
14 | Bernt Nilsson | Szwecja | 4 | ||
15 | Sven Skoglund | Szwecja | 3 | ||
16 | Evert Andersson | Szwecja | 3 | ||
rez. Gunnar Hellqvist | Szwecja | 2 |
Awans: 8+1 do kwalifikacji skandynawskiej
Uwaga! Kjell Carlsson i Sven Skoglund dostali od federacji SVEMO dziką kartę dla kwalifikacji kontynentalnych.
Kwalifikacja skandynawska
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Dan Forsberg | Szwecja | 15 | ||
2 | Leif Basse Hveem | Norwegia | 14 | ||
3 | Olle Nygren | Szwecja | 11 | ||
4 | Olle Segerström | Szwecja | 10 | ||
5 | Henry Andersen | Norwegia | 10 | ||
6 | Rune Sörmander | Szwecja | 9 | ||
7 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 9 | ||
8 | Stig Pramberg | Szwecja | 9 | ||
9 | Sune Karlsson | Szwecja | 7 | ||
10 | Leif Bech | Dania | 7 | ||
11 | Reidar Kristoffersen | Norwegia | 7 | ||
12 | Bert Lindarw | Szwecja | 4 | ||
13 | Thorleif Andreasen | Norwegia | 3 | ||
14 | Kaukko Jousanen | Finlandia | 1 | ||
15 | Simo Ylänen | Finlandia | 0 | ||
16 | Kiehn Berthelsen | Dania | 0 | ||
rez. Joel Jansson | Szwecja | 3 |
Awans: 8 do Finału Kontynentalnego
Kwalifikacja kontynentalna
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Josef Kamper | Austria | 15 | ||
2 | Kjell Carlsson | Szwecja | 13 | ||
3 | Fritz Dirtl | Austria | 12 | ||
4 | Sven Skoglund | Szwecja | 11 | ||
5 | Karl Killmeyer | Austria | 10 | ||
6 | Albin Siegl | RFN | 9 |
Awans: 6 do Finału Kontynentalnego
Tabela miejscowa 7-16 → brak danych
Finał Kontynentalny
- 21 czerwca 1953 r. (niedziela), Kumla
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Leif Basse Hveem | Norwegia | 15 | ||
2 | Olle Nygren | Szwecja | 13 | ||
3 | Dan Forsberg | Szwecja | 12 | ||
4 | Sune Karlsson | Szwecja | 12 | ||
5 | Rune Sörmander | Szwecja | 10 | ||
6 | Olle Segerström | Szwecja | 9 | ||
7 | Phil Clarke | Wielka Brytania | 9 | ||
8 | Stig Pramberg | Szwecja | 8 | ||
9 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 7 | ||
10 | Henry Andersen | Norwegia | 6 | ||
11 | Karl Killmeyer | Austria | 6 | ||
12 | Kjell Carlsson | Szwecja | 4 | ||
13 | Josef Kamper | Austria | 3 | ||
14 | Bob Roger | Wielka Brytania | 3 | ||
15 | Fritz Dirtl | Austria | 2 | ||
16 | Sven Skoglund | Austria | 1 | ||
Awans: 8 do rundy interkontynentalnej
Uwaga! Sune Karlsson ze Szwecji zastąpił Albina Siegla z RFN.
Runda interkontynentalna
Rozgrywano 10 eliminacji na torach brytyjskich. Wystąpiło 80 zawodników.
Tabela → brak danych
Awans: 54 do rundy mistrzowskiej.
Runda mistrzowska
Rozgrywano 9 eliminacji na torach brytyjskich
Awans: 16+4 do finału światowego
Finał światowy
- 17 września 1953 r. (czwartek), Londyn – Stadion Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Freddie Williams | Walia | 14 | (3,3,3,2,3) | |
2 | Split Waterman | Wielka Brytania | 13 | (3,3,3,3,1) | |
3 | Geoff Mardon | Nowa Zelandia | 12+3 | (3,2,3,1,3) +3 | |
4 | Olle Nygren | Szwecja | 12+2 | (2,3,2,3,2) +2 | |
5 | Jack Young | Australia | 10 | (3,2,3,2,u) | |
6 | Ronnie Moore | Nowa Zelandia | 9 | (u,1,2,3,3) | |
7 | Jeff Lloyd | Wielka Brytania | 8 | (2,2,u,3,1) | |
8 | Arthur Forrest | Wielka Brytania | 7 | (2,2,0,0,3) | |
9 | Aub Lawson | Australia | 7 | (1,3,2,1,0) | |
10 | Brian Crutcher | Wielka Brytania | 6 | (1,1,1,2,1) | |
11 | Rune Sörmander | Szwecja | 5 | (0,0,1,2,2) | |
12 | Graham Warren | Australia | 5 | (0,0,2,1,2) | |
13 | Eric Williams | Walia | 4 | (1,1,1,1,u) | |
14 | Alan Hunt | Wielka Brytania | 3 | (0,0,1,0,2) | |
15 | Dick Bradley | Wielka Brytania | 2 | (2,u,0,0,0) | |
16 | Jack Biggs | Australia | 2 | (1,1,0,0,-) | |
rez. Dent Oliver | Wielka Brytania | 1 | (1) | ||
rez. Arthur Payne | Australia | ns | |||
rez. Louis Lawson | Wielka Brytania | ns | |||
rez. Maury Dunn | Nowa Zelandia | ns |
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Finlandii
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Wales, used from 1953-1959
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.