Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956
| |||
Dyscyplina | żużel | ||
---|---|---|---|
Organizator | FIM | ||
Szczegóły turnieju | |||
Zamknięcie (finał) | 22 września 1956 Londyn | ||
Liczba zawodników | 16 (w finale światowym) | ||
I miejsce | Ove Fundin Szwecja | ||
II miejsce | Ronnie Moore Nowa Zelandia | ||
III miejsce | Arthur Forrest Wielka Brytania |
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956 - cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Szwed Ove Fundin.
Po raz pierwszy w eliminacjach uczestniczyli reprezentanci z Polski i Czechosłowacji.
Eliminacje skandynawsko-kontynentalne
Skandynawia
Kwalifikacja szwedzka
Sztokholm (1)
- 27 kwietnia 1956 r. (piątek), Sztokholm
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Dan Forsberg | Szwecja | 14 | ||
2 | Ulf Ericsson | Szwecja | 13 | ||
3 | Bernt Nilsson | Szwecja | 13 | ||
4 | Birger Forsberg | Szwecja | 11 | ||
5 | Lars Pettersson | Szwecja | 11 | ||
6 | Per Tage Svensson | Szwecja | 9 | ||
7 | Sune Karlsson | Szwecja | 8 | ||
8 | Sven Fahlén | Szwecja | 8 | ||
9 | Bert Lindarw | Szwecja | 7 | ||
10 | Olle Segerström | Szwecja | 6 | ||
11 | Rune Claesson | Szwecja | 6 | ||
12 | Bengt Eriksson | Szwecja | 6 | ||
13 | Göte Nordin | Szwecja | 5 | ||
14 | Alf Jonsson | Szwecja | 2 | ||
15 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 2 | ||
16 | Thorvald Karlsson | Szwecja | 0 |
Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej
Målilla (2)
- 29 kwietnia 1956 r. (niedziela), Målilla
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Rune Sörmander | Szwecja | 15 | ||
2 | Olle Andersson | Szwecja | 13 | ||
3 | Göran Norlén | Szwecja | 11 | ||
4 | Stig Pramberg | Szwecja | 11 | ||
5 | Allan Nilsson | Szwecja | 10 | ||
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 10 | ||
7 | Olle Heyman | Szwecja | 9 | ||
8 | Bertil Carlsson II | Szwecja | 8 | ||
9 | Kaj Forsberg | Szwecja | 7 | ||
10 | Joel Jansson | Szwecja | 6 | ||
11 | Roger Forsberg | Szwecja | 6 | ||
12 | Evert Andersson | Szwecja | 5 | ||
13 | Olle Andersson I | Szwecja | 5 | ||
14 | Bengt Gustafsson | Szwecja | 2 | ||
15 | Per Sjöholm | Szwecja | 1 | ||
16 | Ake Andersson | Szwecja | 1 | ||
rez. Bo Sandin | Szwecja | 0 |
Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej
Uwaga! Kjell Carlsson dostał od federacji SVEMO dziką kartę dla kwalifikacji kontynentalnych
Uwaga! Ove Fundin w Finale Europejskim bez potrzeby kwalifikacji
Kwalifikacja skandynawska
Oslo (1)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Henry Andersen | Norwegia | 14 | ||
2 | Göran Norlén | Szwecja | 11 | ||
3 | Rune Sörmander | Szwecja | 11 | ||
4 | Reidar Kristoffersen | Norwegia | 11 | ||
5 | Olle Andersson | Szwecja | 11 | ||
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 10 | ||
7 | Stig Pramberg | Szwecja | 10 | ||
8 | Aage Hansen | Norwegia | 9 | ||
9 | Antti Pajari | Finlandia | 9 | ||
10 | Jörgen Stabirk | Dania | 5 | ||
11 | Werner Lorentzen | Norwegia | 5 | ||
12 | Roger Steen | Norwegia | 4 | ||
13 | Torbjörn Ludvigsen | Norwegia | 4 | ||
14 | Erling Cae | Dania | 2 | ||
15 | Odd Johansen | Dania | 2 | ||
16 | Erhard Fisker | Dania | 2 | ||
Awans: 1 Zwycięzca turnieju Henry Andersen automatycznie do Finału Europejskiego (I miejsce)
Awans: 8 do Finału Skandynawskiego (II - IX) miejsce
Uwaga! Roger Steen zastąpił Allana Nilssona
Helsinki (2)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Bernt Nilsson | Szwecja | 13 | ||
2 | Ulf Ericsson | Szwecja | 13 | ||
3 | Birger Forsberg | Szwecja | 12 | ||
4 | Lars Pettersson | Szwecja | 11 | ||
5 | Rolf Westerberg | Norwegia | 11 | ||
6 | Dan Forsberg | Szwecja | 10 | ||
7 | Kaukko Jousanen | Finlandia | 9 | ||
8 | Simo Ylänen | Finlandia | 9 | ||
9 | Per Tage Svensson | Szwecja | 8 | ||
10 | Aulis Tuominen | Finlandia | 8 | ||
11 | Erkki Ala Sippola | Finlandia | 4 | ||
12 | Juha Rihkajärvi | Finlandia | 4 | ||
13 | Esko Koponen | Finlandia | 3 | ||
14 | Tore Mellby | Norwegia | 2 | ||
15 | Kalevi Lathinen | Finlandia | 2 | ||
16 | Pertti Mikkola | Finlandia | 0 |
Awans: 8 do Finału Skandynawskiego
Finał Skandynawski
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Dan Forsberg | Szwecja | 15 | ||
2 | Ulf Ericsson | Szwecja | 14 | ||
3 | Rune Sörmander | Szwecja | 13 | ||
4 | Bernt Nilsson | Szwecja | 12 | ||
5 | Göran Norlén | Szwecja | 11 | ||
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 9 | ||
7 | Birger Forsberg | Szwecja | 9 | ||
8 | Olle Andersson | Szwecja | 7 | ||
9 | Per Tage Svensson | Szwecja | 6 | ||
10 | Aage Hansen | Norwegia | 5 | ||
11 | Rolf Westerberg | Norwegia | 5 | ||
12 | Stig Pramberg | Szwecja | 3 | ||
13 | Lars Pettersson | Szwecja | 1 | ||
14 | Anti Pajari | Finlandia | 1 | ||
15 | Simo Ylänen | Finlandia | 0 | ||
Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Per Tage Svensson zastąpił Kaukko Jousanena. Anti Pajari zastąpił Reidara Kristoffersona
Kwalifikacje kontynentalne
Półfinały
Warszawa (1)
- 29 kwietnia 1956 r. (niedziela), Warszawa
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Florian Kapała | Polska | 13 | ||
2 | Edward Kupczyński | Polska | 12 | ||
3 | Janusz Suchecki | Polska | 11 | ||
4 | Eugeniusz Nazimek | Polska | 11 | ||
5 | Marian Kaiser | Polska | 11 | ||
6 | Hugo Rosak | Czechosłowacja | 10 | ||
7 | Tadeusz Teodorowicz | Polska | 10 | ||
8 | Mieczysław Połukard | Polska | 10 | ||
9 | Włodzimierz Szwendrowski | Polska | 10 | ||
10 | Josef Kysilka | Czechosłowacja | 5 | ||
11 | Richard Janicek | Czechosłowacja | 4 | ||
12 | Rudolf Havelka | Czechosłowacja | 4 | ||
13 | Miloslav Špinka | Czechosłowacja | 4 | ||
14 | Karel Polak | Czechosłowacja | 4 | ||
15 | Jaroslav Machač | Czechosłowacja | 1 | ||
16 | Alois Jarolim | Czechosłowacja | 1 |
Awans: 8 do Finału Kontynentalnego
Półfinał (2)
brak danych
Finał Kontynentalny
- 10 czerwca 1956 r. (niedziela), Oberhausen
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Kjell Carlsson | Szwecja | 14+3 | ||
2 | Josef Seidl | RFN | 14+2 | ||
3 | Andrzej Krzesiński | Polska | 11 | ||
4 | Włodzimierz Szwendrowski | Polska | 10 | ||
5 | Tadeusz Teodorowicz | Polska | 10 | ||
6 | Edward Kupczyński | Polska | 9 | ||
7 | Florian Kapała | Polska | 9 | ||
8 | Mieczysław Połukard | Polska | 9 | ||
9 | Albin Siegl | RFN | 7 | ||
10 | Hugo Rosak | Czechosłowacja | 7 | ||
11 | Josef Hofmeister | RFN | 5 | ||
12 | Paul Cardang | Holandia | 5 | ||
13 | Sebastian Wiesent | RFN | 5 | ||
14 | Alfred Aberl | RFN | 2 | ||
15 | Fritz Dirtl | Austria | 0 | ||
16 | Josef Kamper | Austria | 0 | ||
Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Włodzimierz Szwendrowski zastąpił swojego rodaka Janusza Sucheckiego a Eugeniusza Nazimka i Mariana Kaisera zastąpili inni uczestnicy którzy walczyli w drugim półfinale.
Finał Europejski
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Ove Fundin | Szwecja | 15 | ||
2 | Per Olof Söderman | Szwecja | 13 | ||
3 | Olle Andersson | Szwecja | 12 | ||
4 | Ulf Ericsson | Szwecja | 11 | ||
5 | Rune Sörmander | Szwecja | 10 | ||
6 | Henry Andersen | Norwegia | 8 | ||
7 | Florian Kapała | Polska | 8 | ||
8 | Edward Kupczyński | Polska | 7 | ||
9 | Göran Norlén | Szwecja | 7 | ||
10 | Dan Forsberg | Szwecja | 6 | ||
11 | Birger Forsberg | Szwecja | 5 | ||
12 | Bernt Nilsson | Szwecja | 4 | ||
13 | Włodzimierz Szwendrowski | Polska | 2 | ||
14 | Mieczysław Połukard | Polska | 2 | ||
15 | Marian Kaiser | Polska | 2 | ||
16 | Tadeusz Teodorowicz | Polska | 0 | ||
Awans: 4+1 do Finału Światowego
Uwaga! Mieczysław Połukard zastąpił Andrzeja Krzesińskiego, Olle Andersson II - Kjella Carlssona. Marian Kaiser - Josefa Seidla.
Eliminacje brytyjskie
Runda mistrzowska
Rozgrywano 7 eliminacji na torach brytyjskich
Awans: 11+1 do Finału Światowego oraz Peter Craven jako zeszłoroczny mistrz świata.
Finał Światowy
- 22 września 1956 r. (sobota), Londyn - Stadion Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Ove Fundin | Szwecja | 13 | (1,3,3,3,3) | |
2 | Ronnie Moore | Nowa Zelandia | 12 | (2,2,2,3,3) | |
3 | Arthur Forrest | Wielka Brytania | 11+3 | (3,1,3,2,2) +3 | |
4 | Peter Craven | Wielka Brytania | 11+2 | (3,1,2,2,3) +2 | |
5 | Ken McKinlay | Szkocja | 10 | (2,2,3,3,0) | |
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 10 | (0,3,2,2,3) | |
7 | Barry Briggs | Nowa Zelandia | 10 | (3,2,1,3,1) | |
8 | Brian Crutcher | Wielka Brytania | 9 | (1,3,3,0,2) | |
9 | Peter Moore | Australia | 8 | (2,1,1,2,2) | |
10 | Eric Boothroyd | Wielka Brytania | 7 | (2,3,1,1,0) | |
11 | Alan Hunt | Wielka Brytania | 6 | (3,0,1,1,1) | |
12 | Dick Fisher | Wielka Brytania | 5 | (0,0,2,1,2) | |
13 | Doug Davies | Związek Południowej Afryki | 4 | (1,2,0,0,1) | |
14 | Olle Andersson | Szwecja | 3 | (1,1,0,0,0) | |
15 | Ulf Ericsson | Szwecja | 2 | (0,0,0,1,1) | |
16 | Gerry Hussey | Wielka Brytania | 0 | (0,0,0,0,0) | |
rez. Rune Sörmander | Szwecja | ||||
rez. Jack Biggs | Australia |
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flaga Finlandii
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.