Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1976
| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Zamknięcie (finał) | |||
Liczba zawodników | 16 (w finale światowym) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce |
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1976 – cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Peter Collins z Wielkiej Brytanii. Polscy żużlowcy nie uczestniczyli w eliminacjach z tego powodu, iż finał odbywał się w Chorzowie, gdzie wystąpili Zenon Plech, Edward Jancarz, Marek Cieślak i Jerzy Rembas.
Powrót do światowej elity Amerykanina – Scotta Autreya. Poprzedni finalista z USA – Ernie Roccio startował w finale IMŚ 1951.
Eliminacje kontynentalne
Ćwierćfinały
Ostrawa (1)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Michaił Starostin | ZSRR | 13 | ||
2 | Władimir Gordiejew | ZSRR | 12 | ||
3 | Wiktor Trofimow | ZSRR | 12 | ||
4 | Jan Hádek | Czechosłowacja | 11 | ||
5 | Jan Verner | Czechosłowacja | 10 | ||
6 | Emil Sova | Czechosłowacja | 10 | ||
7 | Petr Kučera | Czechosłowacja | 10 | ||
8 | Nikołaj Korniejew | ZSRR | 9 | ||
9 | Josef Angermüller | RFN | 7 |
Awans: 8 do półfinału kontynentalnego
Tabela (10-16) → brak danych
Prelog (2)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Giuseppe Marzotto | Włochy | 15 | ||
2 | Wiktor Kuźniecow | ZSRR | 12 | ||
3 | Angeł Eftimow | Bułgaria | 12 | ||
4 | Georg Gilgenreiner | RFN | 11 | ||
5 | Władimir Paznikow | ZSRR | 11 | ||
6 | Georgij Iwanow | ZSRR | 10 | ||
7 | Hubert Fischbacher | Austria | 9 | ||
8 | Siergiej Duszew | ZSRR | 9 | ||
9 | Jindřich Dominik | Czechosłowacja | 6 |
Awans: 8 do półfinału kontynentalnego
Tabela (10-16) → brak danych
Pocking (3)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Egon Müller | RFN | 14 | ||
2 | Christoph Betzl | RFN | 13 | ||
3 | Walerij Gordiejew | ZSRR | 12 | ||
4 | Henny Kroeze | Holandia | 12 | ||
5 | Grigorij Chłynowski | ZSRR | 11 | ||
6 | Jiří Štancl | Czechosłowacja | 9 | ||
7 | Franz Lang | RFN | 9 | ||
8 | Jan Klokočka | Czechosłowacja | 8 | ||
9 | Hans Wassermann | RFN | 8 |
Awans: 8 do półfinału kontynentalnego
Tabela (10-16) → brak danych
Debreczyn (4)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Václav Hejl | Czechosłowacja | |||
2 | Paulo Noro | Włochy | |||
3 | Václav Verner | Czechosłowacja | |||
4 | Petr Ondrašík | Czechosłowacja | |||
5 | Władimir Smirnow | ZSRR | |||
6 | Josef Minařík | Czechosłowacja | |||
7 | Evžen Erban | Czechosłowacja | |||
8 | László Mészáros | Węgry | |||
9 | Wiktor Sieliwajnow | Czechosłowacja |
Awans: 8 do półfinału kontynentalnego
Tabela (10-16) → brak danych
Punktacja (1-9) → brak danych
Półfinały
Krumbach (1)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Egon Müller | RFN | 15 | ||
2 | Walerij Gordiejew | ZSRR | 11 | ||
3 | Christoph Betzl | RFN | 11 | ||
4 | Jiří Štancl | Czechosłowacja | 11 | ||
5 | Hans Wassermann | RFN | 11 | ||
6 | Jan Klokočka | Czechosłowacja | 10 | ||
7 | Grigorij Chłynowski | ZSRR | 9 | ||
8 | Władimir Smirnow | ZSRR | 9 | ||
9 | Josef Minařík | Czechosłowacja | 8 | ||
10 | Václav Verner | Czechosłowacja | 6 | ||
11 | Wiktor Sieliwajnow | ZSRR | 6 | ||
12 | Václav Hejl | Czechosłowacja | 5 | ||
13 | Petr Ondrašík | Czechosłowacja | 5 | ||
14 | Evžen Erban | Czechosłowacja | 1 | ||
15 | Franz Lang | RFN | 1 | ||
16 | Paulo Noro | Włochy | 1 | ||
rez. Peter Lempenauer | RFN | 0 | |||
Awans: 8 do półfinału kontynentalnego
Uwaga! Wiktor Sieliwajnow zastąpił László Mészárosa, Hans Wasserman – Henny'ego Kroeze'ego
Gdańsk (2)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Wiktor Kuźniecow | ZSRR | 13 | ||
2 | Giuseppe Marzotto | Włochy | 13 | ||
3 | Władimir Gordiejew | ZSRR | 11 | ||
4 | Wiktor Trofimow | ZSRR | 11 | ||
5 | Nikołaj Korniejew | ZSRR | 10 | ||
6 | Michaił Starostin | ZSRR | 10 | ||
7 | Jan Hádek | Czechosłowacja | 9 | ||
8 | Georgij Iwanow | ZSRR | 9 | ||
9 | Siergiej Duszew | ZSRR | 8 | ||
10 | Hubert Fischbacher | Austria | 6 | ||
11 | Josef Angermüller | RFN | 4 | ||
12 | Emil Sova | Czechosłowacja | 4 | ||
13 | Władimir Paznikow | ZSRR | 4 | ||
14 | Petr Kučera | Czechosłowacja | 3 | ||
15 | Jan Verner | Czechosłowacja | 3 | ||
16 | Angeł Eftimow | Bułgaria | 1 | ||
Awans: 8 do półfinału kontynentalnego
Uwaga! Josef Angermüller zastąpił Georga Gilgenreinera
Finał kontynentalny
- 20 czerwca 1976 r. (niedziela), Leningrad
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Egon Müller | RFN | 9 | ||
2 | Jiří Štancl | Czechosłowacja | 8 | ||
3 | Walerij Gordiejew | ZSRR | 7 | ||
4 | Władimir Gordiejew | ZSRR | 7 | ||
5 | Grigorij Chłynowski | ZSRR | 6 | ||
6 | Georgij Iwanow | ZSRR | 6 | ||
7 | Jan Hádek | Czechosłowacja | 6 | ||
8 | Wiktor Kuźniecow | ZSRR | 4 | ||
9 | Nikołaj Korniejew | ZSRR | 4 | ||
10 | Władimir Smirnow | ZSRR | 4 | ||
11 | Wiktor Trofimow | ZSRR | 4 | ||
12 | Giuseppe Marzotto | Włochy | 3 | ||
13 | Hans Wassermann | RFN | 2 | ||
14 | Christoph Betzl | RFN | 1 | ||
15 | Jan Klokočka | Czechosłowacja | 1 | ||
16 | Michaił Starostin | ZSRR | 0 |
Awans: 4+1 do finału światowego
Uwaga! Bieg przerwano po 9. biegu
Eliminacje interkontynentalne
Skandynawia
Eliminacje szwedzkie
Półfinały
Kumla (1)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Bernt Persson | Szwecja | 15 | ||
2 | Tommy Nilsson | Szwecja | 13 | ||
3 | Sören Sjösten | Szwecja | 12 | ||
4 | Bo Jansson | Szwecja | 12 | ||
5 | Bengt Jansson | Szwecja | 11 | ||
6 | Jan Simensen | Szwecja | 10 | ||
7 | Gunnar Malmqvist | Szwecja | 10 | ||
8 | Leif Enecrona | Szwecja | 8 | ||
9 | Börje Klingberg | Szwecja | 6 | ||
10 | Bernt Johansson | Szwecja | 4 | ||
11 | Bo Andersson | Szwecja | 4 | ||
12 | Peter Smith | Szwecja | 4 | ||
13 | Sven Inge Svensson | Szwecja | 4 | ||
14 | Therje Henriksson | Szwecja | 3 | ||
15 | Kjell Bergström | Szwecja | 2 | ||
16 | Benny Ekberg | Szwecja | 2 | ||
rez. Eskil Jonsson | Szwecja | 1 | |||
rez. Harald Sandberg | Szwecja | 0 |
Awans: 5 do finału szwedzkiego
Målilla (2)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Lars Jansson | Szwecja | 15 | ||
2 | Bo Wirebrand | Szwecja | 13 | ||
3 | Per Ake Gerhardsson | Szwecja | 12 | ||
4 | Tommy Johansson | Szwecja | 11 | ||
5 | Sven Nilsson | Szwecja | 10 | ||
6 | Richard Hellsén | Szwecja | 9 | ||
7 | Karl Erik Claesson | Szwecja | 8 | ||
8 | Eddie Davidsson | Szwecja | 7 | ||
9 | Lars Larsson | Szwecja | 7 | ||
10 | Bo Josefsson | Szwecja | 6 | ||
11 | Willy Karlsson | Szwecja | 4 | ||
12 | Tomas Pettersson | Szwecja | 4 | ||
13 | Jan Andersson | Szwecja | 3 | ||
14 | Stefan Salmonsson | Szwecja | 3 | ||
15 | Sigvard Johansson | Szwecja | 3 | ||
16 | Lars Inge Hultberg | Szwecja | 3 | ||
Peter Carlsson | Szwecja | 2 | |||
Sune Stark | Szwecja | 0 |
Awans: 5 do finału szwedzkiego
Lindesberg (2)
- 9 maja 1976 r. (niedziela), Lindesberg
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Tommy Jansson | Szwecja | 15 | ||
2 | Hans Holmqvist | Szwecja | 13 | ||
3 | Christer Sjösten | Szwecja | 12 | ||
4 | Sören Karlsson | Szwecja | 11 | ||
5 | Lars-Åke Andersson | Szwecja | 10+3 | ||
6 | Per Olof Dovhjort | Szwecja | 10+2 | ||
7 | Kenneth Selmosson | Szwecja | 8 | ||
8 | Claes Ingvar Svensson | Szwecja | 8 | ||
9 | Bengt Larsson | Szwecja | 7 | ||
10 | Lars Olof Karlsson | Szwecja | 6 | ||
11 | Bertil Andersson | Szwecja | 5 | ||
12 | Leif Johansson | Szwecja | 5 | ||
13 | Ragnar Holm | Szwecja | 5 | ||
14 | Leif Mellberg | Szwecja | 2 | ||
15 | Stephan Johansson | Szwecja | 1 | ||
16 | Ake Dovhed | Szwecja | 1 | ||
rez. Kari Vuoristo | Szwecja | 1 | |||
rez. Curt Nyqvist | Szwecja | 0 |
Awans: 5 do finału szwedzkiego oraz Anders Michanek
Finał szwedzki
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Bernt Persson | Szwecja | 14 | ||
2 | Anders Michanek | Szwecja | 11 | ||
3 | Sören Karlsson | Szwecja | 11 | ||
4 | Bengt Jansson | Szwecja | 11 | ||
5 | Jan Simensen | Szwecja | 10 | ||
6 | Tommy Nilsson | Szwecja | 10 | ||
7 | Sören Sjösten | Szwecja | 10 | ||
8 | Christer Sjösten | Szwecja | 8 | ||
9 | Karl Erik Claesson | Szwecja | 8 | ||
10 | Lars-Åke Andersson | Szwecja | 6 | ||
11 | Eddie Davidsson | Szwecja | 6 | ||
12 | Richard Hellsén | Szwecja | 5 | ||
13 | Sven Nilsson | Szwecja | 2 | ||
14 | Per Olof Dovhjort | Szwecja | 1 | ||
15 | Bo Wirebrand | Szwecja | 1 | ||
16 | Lars Larsson | Szwecja | 0 | ||
rez. Bengt Larsson | Szwecja | 4 | |||
rez. Kenneth Selmosson | Szwecja | 0 | |||
rez. Gunnar Malmqvist | Szwecja | 0 | |||
Awans: 9+1 do finału skandynawskiego
Uwaga! Per Olof Dovhjort, Jan Simensen, Richard Hellsén, Karl Erik Claesson i Eddie Davidsson zastąpili Pera Ĺke'a Gerhardssona, Tommy’ego Johanssona, Tommy’ego Janssona, Hansa Holmqvista i Bo Janssona
Finał duński
- 1975 r.
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Finn Thomsen | Dania | 15 | ||
2 | Kurt Bøgh | Dania | 12+3 | ||
3 | Jan Henningsen | Dania | 12+2 | ||
4 | Leif Berlin | Dania | 12+1 | ||
5 | Finn Rune Jensen | Dania | 11 | ||
6 | Gunnar Svendsen | Dania | 10 | ||
7 | Bent Nörregaard | Dania | 10 | ||
8 | Mikael Lohmann | Dania | 8 |
Awans: 1 do finału skandynawskiego oraz Ole Olsen
Tabela (9-16) → brak danych
Finał norweski
- 25 kwietnia 1976 r. (wtorek), Skien
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Reidar Eide | Norwegia | 15 | ||
2 | Dag Lövaas | Norwegia | 14 | ||
3 | Edgar Stangeland | Norwegia | 13 | ||
4 | Audun O. Olsen | Norwegia | 11 | ||
5 | Öyvind Berg | Norwegia | 11 | ||
6 | Jan Gravningen | Norwegia | 10 | ||
7 | Kjell Gimre | Norwegia | 9 | ||
8 | Helge Langli | Norwegia | 9 | ||
9 | Tormod Langli | Norwegia | 6 | ||
10 | Tom Godal | Norwegia | 5 | ||
11 | Ingve Madland | Norwegia | 4 | ||
12 | Stein Pedersen | Norwegia | 4 | ||
13 | Askild Malmin | Norwegia | 3 | ||
14 | Jörn Flatha | Norwegia | 2 | ||
15 | Sigvart Pedersen | Norwegia | 2 | ||
16 | Per Hetland | Norwegia | 1 |
Awans: 3 do finału skandynawskiego
Finał skandynawski
- 2 czerwca 1976 r. (środa), Norrköping
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Ole Olsen | Dania | 14 | ||
2 | Anders Michanek | Szwecja | 13 | ||
3 | Bengt Jansson | Szwecja | 12 | ||
4 | Dag Lövaas | Norwegia | 11 | ||
5 | Bernt Persson | Szwecja | 10 | ||
6 | Sören Sjösten | Szwecja | 10 | ||
7 | Sören Karlsson | Szwecja | 8+3 | ||
8 | Edgar Stangeland | Norwegia | 8+2 | ||
9 | Ilka Teromaa | Finlandia | 8+1 | ||
10 | Finn Thomsen | Dania | 6 | ||
11 | Reidar Eide | Norwegia | 6 | ||
12 | Tommy Nilsson | Szwecja | 5 | ||
13 | Markku Helminen | Finlandia | 4 | ||
14 | Karl Erik Claesson | Szwecja | 2 | ||
15 | Jan Simensen | Szwecja | 1 | ||
16 | Christer Sjösten | Szwecja | 1 | ||
rez. Lars-Åke Andersson | Szwecja | 1 |
Awans: 6 do finału interkontynentalnego
Eliminacje brytyjskie
Półfinały
Leicester (1)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Malcolm Simmons | Wielka Brytania | 15 | ||
2 | Bob Kilby | Wielka Brytania | 13 | ||
3 | John Louis | Wielka Brytania | 13 | ||
4 | Dave Jessup | Wielka Brytania | 12 | ||
5 | John Davis | Wielka Brytania | 11 | ||
6 | Reg Wilson | Wielka Brytania | 9 | ||
7 | Chris Morton | Wielka Brytania | 9 | ||
8 | George Hunter | Wielka Brytania | 8 | ||
9 | Gordon Kennett | Wielka Brytania | 7 | ||
10 | Tom Owen | Wielka Brytania | 6 | ||
11 | Arthur Price | Wielka Brytania | 5 | ||
12 | Richard Greer | Wielka Brytania | 5 | ||
13 | Tony Davey | Wielka Brytania | 4 | ||
14 | Alan Molyneux | Wielka Brytania | 3 | ||
15 | Paul Tyer | Wielka Brytania | 1 | ||
16 | Kelvin Holden | Wielka Brytania | 0 |
Awans: 8 do finału brytyjskiego
Londyn (2)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Peter Collins | Wielka Brytania | 15 | ||
2 | Jim McMillan | Szkocja | 14 | ||
3 | Doug Wyer | Wielka Brytania | 12 | ||
4 | Mike Lanham | Wielka Brytania | 11 | ||
5 | Dave Morton | Wielka Brytania | 10 | ||
6 | Ray Wilson | Wielka Brytania | 10 | ||
7 | Terry Betts | Wielka Brytania | 9 | ||
8 | Chris Pusey | Wielka Brytania | 9 | ||
9 | Michael Lee | Wielka Brytania | 8 | ||
10 | Steve Weatherley | Wielka Brytania | 7 | ||
11 | Frank Auffret | Wielka Brytania | 5 | ||
12 | Arthur Browning | Wielka Brytania | 4 | ||
13 | Dave Perks | Wielka Brytania | 3 | ||
14 | Carl Glover | Wielka Brytania | 2 | ||
15 | Geoff Pusey | Wielka Brytania | 1 | ||
16 | Steve Lomas | Wielka Brytania | 0 |
Awans: 8 do finału brytyjskiego
Finał brytyjski
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Malcolm Simmons | Wielka Brytania | 15 | ||
2 | Chris Morton | Wielka Brytania | 13+3 | ||
3 | Doug Wyer | Wielka Brytania | 13+2 | ||
4 | Peter Collins | Wielka Brytania | 12 | ||
5 | John Louis | Wielka Brytania | 11 | ||
6 | Dave Jessup | Wielka Brytania | 10 | ||
7 | Jim McMillan | Szkocja | 8 | ||
8 | Terry Betts | Wielka Brytania | 7 | ||
9 | Ray Wilson | Wielka Brytania | 5 | ||
10 | Bob Kilby | Wielka Brytania | 5 | ||
11 | John Davis | Wielka Brytania | 5 | ||
12 | Dave Morton | Wielka Brytania | 4 | ||
13 | George Hunter | Wielka Brytania | 4 | ||
14 | Mick Lanham | Wielka Brytania | 3 | ||
15 | Reg Wilson | Wielka Brytania | 3 | ||
16 | Chris Pusey | Wielka Brytania | 2 |
Awans: 5 do finału interkontynentalnego
Finał Australazji
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | John Boulger | Australia | 14 | ||
2 | Billy Sanders | Australia | 13 | ||
3 | Phil Crump | Australia | 12 | ||
4 | Ivan Mauger | Nowa Zelandia | 11+3 | ||
5 | Phil Herne | Australia | 11+2 | ||
6 | Mitch Shirra | Nowa Zelandia | 11+1 | ||
7 | Barry Briggs | Nowa Zelandia | 8 | ||
8 | John Titman | Australia | 8 | ||
9 | Ricky Day | Australia | 6 | ||
10 | Colin Tucker | Nowa Zelandia | 5 | ||
11 | John Langfield | Australia | 4 | ||
12 | Larry Ross | Nowa Zelandia | 4 | ||
13 | Colin Farquharson | Nowa Zelandia | 4 | ||
14 | Graeme Stapleton | Nowa Zelandia | 3 | ||
15 | Roy Trigg | Nowa Zelandia | 2 | ||
16 | Paul Fewings | Nowa Zelandia | 2 | ||
rez. D. Sincock | Nowa Zelandia | 1 | |||
rez. Robin Adlington | Nowa Zelandia | 1 |
Awans: 4 do finału interkontynentalnego
Finał interkontynentalny
- 26 czerwca 1976 r. (sobota), Londyn – Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Peter Collins | Wielka Brytania | 12+3 | ||
2 | Ivan Mauger | Nowa Zelandia | 12+2 | ||
3 | Phil Crump | Australia | 11+3 | ||
4 | Malcolm Simmons | Wielka Brytania | 11+2 | ||
5 | Chris Morton | Wielka Brytania | 10 | ||
6 | Doug Wyer | Wielka Brytania | 10 | ||
7 | Scott Autrey | Stany Zjednoczone | 9 | ||
8 | John Louis | Wielka Brytania | 8+3 | ||
9 | Anders Michanek | Szwecja | 8+2 | ||
10 | John Boulger | Australia | 7 | ||
11 | Billy Sanders | Australia | 7 | ||
12 | Ole Olsen | Dania | 6 | ||
13 | Bengt Jansson | Szwecja | 4 | ||
14 | Bernt Persson | Szwecja | 3 | ||
15 | Dag Lövaas | Norwegia | 1 | ||
16 | Sören Sjösten | Szwecja | 1 |
Awans: 8+1 do finału światowego
Finał światowy
- 5 września 1976 r. (niedziela), Chorzów – Stadion Śląski
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | ||
---|---|---|---|---|---|
1 | Peter Collins | Wielka Brytania | 14 | (3,3,3,3,2) | |
2 | Malcolm Simmons | Wielka Brytania | 13 | (2,2,3,3,3) | |
3 | Phil Crump | Australia | 12 | (3,3,2,1,3) | |
4 | Ivan Mauger | Nowa Zelandia | 11 | (3,d,2,3,3) | |
5 | Zenon Plech | Polska | 11 | (1,2,3,2,3) | |
6 | John Louis | Wielka Brytania | 9 | (2,1,1,3,2) | |
7 | Doug Wyer | Wielka Brytania | 8 | (0,3,3,1,1) | |
8 | Egon Müller | RFN | 8 | (3,1,2,2,0) | |
9 | Scott Autrey | Stany Zjednoczone | 7 | (2,2,1,2,0) | |
10 | Jiří Štancl | Czechosłowacja | 6 | (2,2,0,1,1) | |
11 | Chris Morton | Wielka Brytania | 6 | (1,1,1,2,1) | |
12 | Edward Jancarz | Polska | 5 | (1,1,0,1,2) | |
13 | Marek Cieślak | Polska | 4 | (0,3,0,0,1) | |
14 | Jerzy Rembas | Polska | 3 | (1,0,2,0,0) | |
15 | Walerij Gordiejew | ZSRR | 1 | (0,0,1,0,-) | |
16 | Władimir Gordiejew | ZSRR | 0 | (0,0,0,0,0) | |
rez. Anders Michanek | Szwecja | 2 | (2) | ||
rez. Grigorij Chłynowski | ZSRR | ns |
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flaga Finlandii
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
US Flag with 48 stars. In use for 47 years from July 4, 1912, to July 3, 1959.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).