Indywidualne Mistrzostwa Świata w Ice Speedwayu 1970

Indywidualne mistrzostwa świata w ice speedwayu 1970
1970 FIM Ice Racing World Championship
19691971
Dyscyplina

Ice speedway

Organizator

FIM

Szczegóły turnieju
Zamknięcie (finał)

8 marca 1970
Nässjö

Liczba zawodników

16 + rezerwowy

I miejsce I miejsce

Antonín Šváb
 Czechosłowacja

II miejsce II miejsce

Gabdrachman Kadyrow
 ZSRR

III miejsce III miejsce

Kurt Westlund
 Szwecja

Indywidualne Mistrzostwa Świata w ice speedwayu 1970 – cykl zawodów motocyklowych na lodzie, mający na celu wyłonienie medalistów indywidualnych mistrzostw świata w sezonie 1970. Tytuł wywalczył Antonín Šváb z Czechosłowacji.

Historia i zasady

Jednodniowy finał rozegrany w szwedzkim Nässjö poprzedziły dwa dwudniowe półfinały rozgrywane w RFN i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału mogło awansować maksymalnie dwóch reprezentantów jednego państwa.

Półfinał w Inzell (21–22 lutego)

W półfinale brali udział zawodnicy z RFN, Szwecji, Związku Radzieckiego, Czechosłowacji i Wielkiej Brytanii. Najlepszym okazał się Szwed Kurt Westlund z 29 punktami na koncie, z kompletem w pierwszym dniu zmagań, w drugim zdobywając 14 punktów, ulegając jednie Gabdrachmanowi Kadyrowowi, który gromadząc 28 oczek zakończył półfinał na 2 miejscu. 3. miejsce zajął jego rodak Walerij Katiużanski.

Półfinał w Ufie (21–22 lutego)

Uczestnikami półfinału byli zawodnicy Związku Radzieckiego, Szwecji, Czechosłowacji, Bułgarii, Mongolii, Węgier i Finlandii. Dwa pierwsze miejsca zajęli zawodnicy gospodarzy: Jurij Dubinin i Jurij Łombocki. Trzecim zawodnikiem w klasyfikacji dwudniowych zawodów był Antonín Šváb[1].

Finał (8 marca)

Zawody zostały rozegranie na trzystumetrowym torze, który charakteryzował się krótkimi prostymi i wąskimi wirażami o dużym promieniu, które nie sprzyjały wyprzedzaniu. Mistrzem świata z kompletem 15 punktów został Antonín Šváb, uczestnik wszystkich dotychczasowych mistrzostw świata i Europy. Już w pierwszej serii startów Czech pokonał obrońcę tytułu – Kadyrowa, który na starcie otworzył gaz tak gwałtownie, że jego motocykl postawiło do pionu, przez co nie liczył się w walce o biegowe zwycięstwo, a wywalczył 2 punkty po wyprzedzeniu Szwedów Samuelssona i Johanssona. Stracony punkt i wygrane pozostałe biegi pozwoliły Kadyrowowi zdobyć tytuł wicemistrzowski. O przyznaniu brązowego medalu zdecydował bieg dodatkowy w którym Kurt Westlund pokonał Conny'ego Samuelssona[2].

Uczestnicy

Obsada mistrzostw została ustalona na podstawie półfinałów rozegranych w RFN i Związku Radzieckim. Z każdego półfinału awansowało po 8 zawodników, przy czym nie więcej niż dwóch z każdego kraju[3]. Zakwalifikowanego do finału Mongoła Dżalbugijna Serdżbudee zastąpił Fin Esko Koponen. W finale zawodnikiem rezerwowym był Olle Åhnström.

Zakwalifikowani zawodnicy

Szwecja Kurt Westlundzwycięzca półfinału w Inzell
Gabdrachman Kadyrow2. miejsce w półfinale w Inzell
Walerij Katiużanski3. miejsce w półfinale w Inzell
Czechosłowacja Jaroslav Machač4. miejsce w półfinale w Inzell
Wielka Brytania Andrew Ross5. miejsce w półfinale w Inzell
Szwecja Yngve Nilsson6. miejsce w półfinale w Inzell
Hans Siegl9. miejsce w półfinale w Inzell
Czechosłowacja Antonín Kasper10. miejsce w półfinale w Inzell
Jurij Dubininzwycięzca półfinału w Ufie
Jurij Łombocki2. miejsce w półfinale w Ufie
Czechosłowacja Antonín Šváb3. miejsce w półfinale w Ufie
Szwecja Conny Samuelsson5. miejsce w półfinale w Ufie
Szwecja Hans Johansson6. miejsce w półfinale w Ufie
Czechosłowacja Stanislav Kubíček7. miejsce w półfinale w Ufie
Mongolia Dżalbugijn Serdżbudee8. miejsce w półfinale w Ufie
Bułgaria Petyr Petkow9. miejsce w półfinale w Ufie
Finlandia Esko Koponenawans z półfinału w Ufie

Terminarz

EtapDataStadionMiastoZwycięzca
Półfinał21–22 lutegoEisstadion InzellSzwecja Kurt Westlund
Półfinał21–22 lutegoStroitiel UfaCzechosłowacja Antonín Šváb
Finał8 marcaMotorstadionSzwecja Nässjö Gabdrachman Kadyrow

Klasyfikacja końcowa

PozZawodnik12345+Punkty
1Czechosłowacja Antonín Šváb3333315
2 Gabdrachman Kadyrow2333314
3Szwecja Kurt Westlund33132312+3
4Szwecja Conny Samuelsson13323212+2
5 Walerij Katiużanskid22329
6 Jurij Dubinin320229
7Wielka Brytania Andrew Ross321129
8 Jurij Łombocki012238
9Niemcy Hans Siegl2121ns6
10Czechosłowacja Jaroslav Machač201216
11Szwecja Hans Johanssonu13116
12Bułgaria Petyr Petkow202015
13Szwecja Yngve Nilsson121dd4
14Czechosłowacja Antonín Kasper110013
15Czechosłowacja Stanislav Kubíček000101
16Finlandia Esko Koponen100001
17Szwecja Olle Åhnströmnsnsnsns00

Przypisy

  1. Личный ЧМ-1970, ice-n-speedway.narod.ru [dostęp 2022-01-17].
  2. Isracing 1970, www.formula2.se [dostęp 2022-01-17].
  3. На этот раз только «серебро» - Май 1970 года - архив За рулем, www.zr.ru [dostęp 2022-01-17].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Gold medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal
Silver medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal
Bronze medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal
Flag of the United Kingdom (3-5).svg
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.
Flag of Russia (1991–1993).svg
The 1:2 official state flag of the Russian Federation (formerly the RSFSR) used from 1991 to 1993. No. 1 in the State Heraldical Register of the Russian Federation.