Infanterikanonvagn 91

Infanterikanonvagn 91

Infanterikanonvagn 91
Dane podstawowe
Państwo	Szwecja
Producent	Hägglund & Söner
Typ pojazdu	czołg lekki
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4
Historia
Prototypy	1969
Produkcja	1975-1978
Egzemplarze	212
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny Volvo-Penta TD 120A o mocy 330 KM (243 kW)
Długość	8,85 m
Szerokość	3,00 m
Wysokość	2,32 m
Masa	16,3 t
Moc jedn.	20,2 KM/t
Osiągi
Prędkość	65 km/h
Zasięg	500 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1x armata kalibru 90 mm 2x karabin maszynowy kalibru 7,62 mm
Wyposażenie
wyrzutniki granatów dymnych

Infanterikanonvagn 91 (Ikv 91) – szwedzki czołg lekki, zaprojektowany i wyprodukowany przez Hägglund and Söner (obecnie Hägglunds Vehicle AB). Czołg wykorzystywał wspólne elementy konstrukcyjne z serii transporterów opancerzonych Pbv 302. Pierwsze prototypy Ikv 91 zostały ukończone w 1969 roku, a produkcja trwała od 1975 do 1978 roku. Łącznie wyprodukowano 212 egzemplarzy.

Opis konstrukcji

Kadłub niszczyciela czołgów Ikv-91 jest wykonany w całości ze spawanej stali i podzielony na trzy przedziały: kierowcy znajdujący się z przodu pojazdu, bojowym oraz napędowym z tyłu.

Opancerzenie pojazdu zapewnia ochronę przed pociskami przeciwpancernymi kal. 20 mm. Boki kadłuba są dwuwarstwowe, z głównym pancerzem usadowionym nad gąsienicami. Przestrzeń między głównym pancerzem a zewnętrznym służył do przechowywania wyposażenia i ekwipunku załogi. Stanowisko kierowcy znajduje się w przedniej części kadłuba po lewej stronie. Posiada jednoczęściową pokrywę włazu otwieraną po lewej stronie. Pozostali trzej członkowie załogi siedzą w całkowicie spawanej stalowej wieży z dowódcą i strzelcem po prawej stronie, a ładowniczym po lewej. Kopuła dowódcy jest wyposażona w peryskopy dzienne M17, a peryskopowy celownik z powiększeniem ×10 jest zamontowany z przodu kopuły dowódcy.

Przedział silnikowy znajduje się z tyłu, oddzielony od przedziału bojowego pancerną przegrodą. Spaliny silnikowe służą do napędzania turbosprężarki. Ikv 91 ma ten sam układ kierowniczy ze sprzęgłem i hamulcem, co transporter opancerzony Pbv 302. Aby zwiększyć przyczepność podczas jazdy terenowej w głębokim śniegu, nakładki gąsienic można zdjąć i w razie potrzeby, ogniwa gąsienic można wyposażyć w stożkowe kolce wystające 50 mm poniżej powierzchni ogniwa. Pojazd jest w pełni amfibią, porusza się w wodzie za pomocą gąsienic.

Armata kal. 90 mm strzela amunicją opracowaną przez firmę Bofors między innymi kumulacyjną stabilizowaną brzechwowo (HEAT-FS) o wadze 10,7 kg, pocisku o masie 4,5 kg i prędkości wylotowej 825 m / s; stabilizowaną brzechwowo odłamkową (HE) z kompletnym pociskiem o wadze 12,3 kg, pocisku o masie 6,7 kg i prędkości wylotowej 600 m / s.

Spośród 59 jednostek ognia amunicji kal. 90 mm 16 jest schowanych w gotowych regałach na stanowisku ładowniczym, 18 po prawej stronie kierowcy, a pozostałe 25 po lewej stronie z tyłu wieży^[1][2].

Linki zewnętrzne

• Roy Haaland: Swedish Armor - Tank. [dostęp 2009-09-06]. (ang.).
• Stefan Kotsch: Die Feuerleitanlage des schwedischen Jagdpanzers IKV-91. [dostęp 2009-09-06]. (niem.).

Przypisy